Η μέρα που γνώρισα τον Σουμάχερ. Τι μέρα κι αυτή

Ο Μίκαελ Σουμάχερ ήταν εκεί. Εκείνο το διήμερο στο Βέλγιο, στο Grand Prix του Spa. Στο αγαπημένο του, εκεί όπου ακόμη και μέχρι σήμερα είναι αυτός που το έχει κατακτήσει έξι συνολικά φορές. Πιο πολλές κι απ’ τον Σένα

Ξεκίνησε 3ος από τη γραμμή της εκκίνησης υπό βροχή και μετά, με εναλασσόμενες συνθήκες, κατέληξε στην κορυφή του βάθρου με διαφορά 26 δευτερολέπτων. Τι μέρα, τι οδήγηση για τον Σουμάχερ. Ήμουν κι εγώ εκεί

Όπως φαίνεται και κάτω δεξιά στην παρακάτω φωτογραφία, έχει τραβηχτεί στις 23 Αυγούστου 1997. Τι κι αν ήταν περίοδος διακοπών; Βαλίτσα και φύγαμε

Είχα την πρόσκληση από την ομάδα της Ferrari Μarlboro (αλήθεια, ποιος ακόμα καπνίζει Marlboro;), με εκείνο το επίζηλο «πάσο» που παρείχε άμεση πρόσβαση παντού. Αλλά παντού, λέμε.

Γιάννης Κωνσταντόπουλος Spa Βέλγιο. Η μέρα που γνώρισα τον Σουμάχερ

Το «πάσο» της Marlboro, που την ίδια περίοδο ήταν χορηγός της Ferrari, σήμαινε ότι μπορούσες να πας στα πιτ, δίπλα ακριβώς στην τιμημένη άσφαλτο, στην εκλεκτή σάλα, μια ανάσα από τα μονοθέσια και, κυρίως, κοντά στον ήδη δύο φορές παγκόσμιο πρωταθλητή. Δεν υπήρχε περίπτωση να πάει χαμένη Αυγουστιάτικο

The man himself

Στα δοκιμαστικά του Σαββάτου ο Σουμάχερ, ευθυτενής όπως πάντα, χαμογελαστός, με αυτό το τεράστιο πηγούνι, όχι ιδιαίτερα ψηλός, συμπαγής ως σωματοδομή και με αποφασιστικό περπάτημα, ήρθε στο χώρο όπου ήταν ο μπουφές. Κάθε τρεις και λίγο τα εδέσματα είχαν την τιμητική τους. Σιγά μην τα άφηνα αλώβητα.

Ο Μίκαελ χαλαρός. Μιλούσε με όλους και, σε μια εποχή που δεν υπήρχαν κινητά αλλά φωτογραφικές μηχανές, ο καθένας έβγαζε ό,τι είχε και το απαθανάτιζε.

Από εκείνο το μεσημέρι θυμάμαι χαρακτηριστικά την απάντησή του για το πώς του φαίνεται η συγκεκριμένη πίστα. Σημειωτέον ότι ο Σούμι είχε ήδη κερδίσει άλλες τρεις χρονιές τον αγώνα εδώ, το 1992, το ’95 και το ’96. Όπως μας είπε χαμογελώντας, την πρώτη φορά που έτρεξε στο Spa και πέρασε με το γκάζι «σανίδα» την πιο διάσημη στροφή του πρωταθλήματος, την Eau Rouge, «κόντεψε να κάνει εμετό»

Είναι τόσο απότομη η μετάβαση από το τέλος της κατηφορικής ευθείας προς αυτό το ταχύτατο ανηφορικό, σχεδόν προς τον Θεό, σύμπλεγμα της Eau Rouge που ακόμα και τα σκληραγωγημένα στομάχια, όπως αυτό του Σουμάχερ, δοκιμάζονται.

Δεν λέμε φυσικά το αυτονόητο, ότι κάθεσαι σχεδόν στην άσφαλτο, λίγα μόλις εκατοστά από αυτήν και, έτσι όπως είναι ανηφορική, η οπτική σου βλέπει μόνο τσιμέντο.

Τον Σουμάχερ τον συνάντησα άλλη μία φορά, εκτός αγώνων, σε ένα υπέροχο εστιατόριο δίπλα στη Λίμνη της Γενεύης. Είχε έρθει με τη σύζυγό του για φαγητό.

Λίγο μετά κατεβήκαμε μαζί και οι τρεις με το ασανσέρ. Αυτό. Αλλά η εικόνα υπάρχει ακόμη.

Lamborghini Diablo: Ο «Διάβολος» του Σουμάχερ

Ο διάβολος του Σουμάχερ Lamborghini Diablo

Γεννημένος νικητής

Κατά τ’ άλλα το διήμερο πέρασε υπέροχα παρά τον παραδοσιακά άστατο καιρό στην περιοχή των δύο χωριών, του Spa και του Francorchamps.

Τα Porsche 911 GT3 (996) που έτρεχαν στο δικό τους ενιαίο (Cup) φαίνονταν απελπιστικά αργά σε σχέση με τα αντίστοιχα περάσματα των μονοθεσιών που επακολούθησαν, οι ωτοασπίδες επιστρατεύτηκαν μετά τους πρώτους γύρους καθώς ο ήχος ήταν εκκωφαντικός αφού καθόμουν πολύ κοντά και οι ταχύτητες ήταν εξωπραγματικές. Από άλλο πλανήτη

Την επόμενη μέρα, Κυριακή, ο Σουμάχερ είχε ανέβει ξανά στην κορυφή του βάθρου οδηγώντας την F310B.

Γεννημένος νικητής. Αυτό ήταν και ίσως, ποιος ξέρει, προσπαθεί να ξαναγίνει σήμερα παλεύοντας με τα όρια της ύπαρξής του.

Ο Σουμάχερ έζησε την απόλυτη αντίφαση

Να κατεβαίνει με τρακοσάρες την κατηφόρα στο Βέλγιο και να την παθαίνει κάνοντας σκι με την παρέα του; Τρελό.

Λίγα ξέρουμε, πολλά υποθέτουμε.

Τα μετέπειτα χρόνια πολλοί προσπάθησαν να μάθουν για τον Σουμάχερ με τους πιο απίθανους τρόπους. Ενας δημοσιογράφος υποδύθηκε τον ιερέα προκειμένου να τον πλησιάσει στο δωμάτιο στο οποίο νοσηλευόταν όσο βρισκόταν στο νοσοκομείο. Κάποιος που παρίστανε τον πατέρα του λίγο έλειψε να τα καταφέρει. Ενας άλλος έκλεψε τον ιατρικό του φάκελο. Συνελήφθη και οδηγήθηκε στη φυλακή. Την επόμενη μέρα πέθανε μυστηριωδώς

Η βίλα του Σουμάχερ στην Ελβετία, εκεί όπου κατά το μεγαλύτερο διάστημα διαμένει και τυγχάνει της ιατρικής φροντίδας (Photo: Getty Images)

Η μόνη σταθερή παράμετρος είναι ότι η οικογένειά του σπάνια μιλάει, τον φροντίζει επί 24ώρης βάσης και ελάχιστοι πλέον ελπίζουν ότι ο Σουμάχερ μπορεί να επιστρέψει.

Αν έχετε δει το σχετικό ντοκιμαντέρ στο Netflix, είναι έκδηλο ότι δεν υπάρχει ούτε ένα πλάνο από το χώρο που ζει και αναπνέει ο Γερμανός πρωταθλητής.

Λογικό. Τα πάντα είναι προσεγμένα στο λεκτικό τους και η σύζυγος του, Κορίνα, θαρραλέα, σταθερή στο πλευρό του και πολύ συγκρατημένη στις περιγραφές για την τωρινή κατάσταση.