Ντεζαβού. Όταν ο Μέγας Σουμάχερ οδήγησε την Alfa 147

Ήταν Νοέμβριος του 2000, στο εξώφυλλο της ιταλικής έκδοσης του περιοδικού Quattroruote, όταν ο Μίκαελ Σουμάχερ πόζαρε με τη νέα, τότε, Alfa Romeo 147. Καλύτερη διαφήμιση; Με την καμία

Ο 31χρονος Σουμάχερ, η Alfa Romeo 147, τρελό επικοινωνιακό «κονέ», πίστα και ένα θέμα που πρέπει να διαβάστηκε από το 41% του ιταλικού πληθυσμού

Αυτό ήταν επιτυχία! Λανσάρισμα της, νέας τότε, Alfa Romeo 147 με τον Γερμανό πρωταθλητή στο τιμόνι του κόκκινου hatchback. Κόκκινη και η φόρμα της Ferrari, κόκκινα και τα παπούτσια της Nike. Όλα υμνούσαν Ιταλία, mamma mia

Ο Σουμάχερ προφανώς επιστρατεύτηκε ως ο πιο αβανταδόρικος πρεσβευτής της (άντε, να το πάρει το ποτάμι και να αποφύγω το ορθότερο ουδέτερο άρθρο μη με ρίξουν τελεσίδικα οι alfisti στην κόλαση του Δάντη), ΤΗΣ νέας Alfa 147.

Ενός αυτοκινήτου, δηλαδή, στο οποίο η μιλανέζικη εταιρεία είχε επενδύσει πολλά. Πάρα πολλά. Κάτι σαν αντίπαλο του κυρίαρχου Golf. Εντάξει, μεγαλεπίβολο το πρότζεκτ γιατί δύσκολα έπεφταν τα τείχη του Βόλφσμπουργκ.

Όμως η συνταγή ήταν σωστή. Όμορφο, σβέλτο, κλασικά (για Romeo) με γρήγορη κρεμαγιέρα, στριφτερό (αν και με μικρότερη του ιδανικού διαδρομή ανάρτησης), κουμπάκια και στιλ

Οι δε παλαιότεροι της αυτοκινητικής Ιερουσαλήμ ίσως να θυμούνται και την παγκόσμια δημοσιογραφική παρουσίαση. Στο Μόντε Κάρλο, παρακαλώ.

Παλιό το κρασί, μουχλιασμένο το τυρί, μια σταλιά δρόμοι στο Πριγκιπάτο, ένα δράμα. Ήμουν κι εγώ εκεί, τι να σου λέω, χάλια ζωή.

50 χρόνια Golf. Ακριβώς σα σήμερα, 29 Μαρτίου 1974

Grazie και επανέρχομαι στο θέμα

Ο Σουμάχερ ο Μέγας, λοιπόν, έκανε τα πιασάρικα πλάνα εντός της πίστας. Αυτό, άλλωστε, ήταν το ζητούμενο.

Και να μην του άρεσε η Alfa 147, σιγά μην το έλεγε ο «γάτος» σε θέματα επικοινωνίας Μίκαελ. Για τη Ferrari δούλευε, όχι για τη Mercedes. Να βγει ο Ένζο απ’ τον τάφο και να τον πλακώσει;

Προφανώς ο Σουμάχερ πήγε το εργαλείο όπως κανείς άλλος στη γείτονα χώρα δε θα μπορούσε. Έστριψε, χάζεψε τους διακόπτες τou νέου κιβωτίου Selespeed (ληθαργικό αλλά τέτοια ώρα, τέτοια λόγια) και τσουπ, έγινε η θεματάρα

Έκτοτε έχουν μεσολαβήσει είκοσι τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Όμως τέτοιες εικόνες, τέτοιο true story και τέτοια εξωφυλλάρα δύσκολα επαναλαμβάνονται. Ιταλικό, πρωταθλητικού επιπέδου, ντεζαβού. Άντε, τώρα, μη συγκινηθείς. Σούμι, κράτα γερά