Από τον Νίκι Λάουντα μέχρι την Αλίκη Βουγιουκλάκη με καμπάνιες που άφησαν εποχή. Αυτές είναι μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες διαφημίσεις που σήμερα φαίνονται τόσο, μα τόσο ρετρό. Α, ναι. Και μία αντιστοιχία δραχμών και σημερινών τιμών αυτοκινήτων που πονάει
Αριστερά, το πιο γνωστό όνομα της εποχής στη Formula 1, ο Αυστριακός Νίκι Λάουντα, με την υπέροχα σέξι Alfetta GTV. Δεξιά, ο φονέας γιγάντων, το εκπληκτικό Renault 5 GT Turbo
Οι νεότεροι ήταν ακόμη αγέννητοι. Δεν υπήρχε διαδίκτυο. Δεν υπήρχε κινητό. Υπήρχε μόνο τηλεόραση, κι αυτή με λίγα κανάλια. Και, βασικά, χαρτί . Εφημερίδες και περιοδικά. Με την αντίστοιχη μυρωδιά. Ξεφύλλισμα, διάβασμα και άγνωστο σκρολάρισμα
Με φωτό και πιασάρικο λεκτικό. Εντάξει, ειδικά το τελευταίο δείχνει σήμερα τόσο άγουρο, ίσως και αφελές.
Πάντως υπήρξαν και μερικές μεγάλες φωτεινές στιγμές μιντιακής επικοινωνίας από τις εταιρείες και τους κειμενογράφους της εποχής που πάσχιζαν για να τραβήξουν το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού. Μαζί και μερικά από τα αυτοκίνητα με τα οποία μεγαλώσαμε.
Μη φαντάζεστε τρελές ιπποδυνάμεις, οθόνες και «μασαζοκαλσόν» στη θέση του οδηγού. Ήταν τα μοντέλα που κυριαρχούσαν στην ελληνική αγορά, μερικά με τα οποία μεγαλώσαμε και κάποια που ποθήσαμε
Σήμερα, μερικές δεκαετίες μετά, τα περισσότερα δεν υπάρχουν καν στις αγγελίες μεταχειρισμένων και κάποια κλασικά ίσως διατηρούνται με στοργή και προδέρμ από μερακλήδες κατόχους. Όμως τότε ήταν η καινουργίλα της εποχής.
Πάρτε ανάσα για μια μεγάλη, βαθιά βουτιά στις διαφημιστικές μνήμες
FIAT 127
Η εποχή που η FIAT είχε πάρει παραμάζωμα την ελληνική αγορά. Όπου κι αν έπεφτε το μάτι σου, κι ένα «φιατάκι».
Οι Ιταλοί το ήξεραν τόσο καλά το έργο του προσιτού, καλοσχεδιασμένου, καλοστημένου και δη προσθιοκίνητου μικρού αυτοκινήτου που η επιτυχία ήταν παντού
Εν προκειμένω, με το 127, το πιο ευπώλητο αυτοκίνητο συνολικά στην Ευρώπη, τουλάχιστον όπως έγραφε το συνοδευτικό κείμενο. Ζουμάρετε στη θολούρα. «Έβγαζε» και 15-20 χιλιόμετρα στο λίτρο.
Wartburg 1000
Τετράτροχη διχρονίλα, απόσταση 20 εκ. από το έδαφος, ενδοτική ανάρτηση και με το κλειδί στο χέρι έναντι 82.500 δραχμών. Κάντε τη διαίρεση με το 340,75 της ισοτιμίας με ευρώ και βγάλτε χαρτομάντηλα
Κάτω-κάτω, στο κείμενο της διαφήμισης, ο επίσημος αντιπρόσωπος της εποχής, ο πατήρ Ηλίας Καμμένος. Τα κεντρικά ήταν κατεβαίνοντας Λ. Συγγρού, στα δεξιά, δίπλα στα τότε κτίρια της Mobil. Ύψος Αγίου Σώστη
Mercedes W114
Χλιδή της εποχής. Ακόμη θυμάμαι την επική βόλτα με εκείνη τη μπλε, φίλου του πατρός.
Άλλο επίπεδο, γερμανίλα, καθίσματα-πολυθρόνες. Το πρώτο μεταπολεμικό Mercedes με νέο σύστημα ανάρτησης και ανθεκτικό μέχρι τελικής πτώσης
Για την ιστορία, το αυτοκίνητο του ταξιτζή Γρηγόρη Σαχινίδη, ένα ντίζελ 240D του 1976, έχοντας διανύσει 4,6 εκατομμύρια χιλιόμετρα, κατέληξε στο μουσείο της Mercedes, στη Στουτγάρδη, ως το αυτοκίνητο της εταιρείας που έχει «γράψει» σε όλον το γνωστό πλανήτη τα περισσότερα χιλιόμετρα στο οδόμετρο
Αutobianchi A112 Abarth
Mικρό και θαυματουργό. Διέπρεψε σε δρόμους και αγώνες, μικρό και καλόβολο.
«Δεν το ξανακάνω σε Autobianchi», τραγουδούσε ο Kώστας Τουρνάς θέλοντας να περιγράψει το στριμωχτό της υπόθεσης, όμως τούτο δω το ιταλικό είχε κλέψει καρδιές.
Και τι, ε; Έστριβε κιόλας. Όπως περιγράφει η ρετρό διαφήμιση, «με αεραγωγό στο καπό της μηχανής, βελούδινη ταπετσαρία, καθίσματα ανατομικά και τι να πρωτοθαυμάσει κανείς»
Το «προχώ» ψυχογράφημα της Datsun
Αντιγράφω, μεταξύ άλλων, για να μη βγάζετε τα ματάκια σας: «Είναι γεγονός. Ο αιώνας μας είναι ο αιώνας του αυτοκινήτου. Κινητήρες, αμαξώματα, τροχοί και εξαρτήματα αποτελούν την προέκταση του ανθρώπου. Ή, τουλάχιστον, έτσι νομίζουν οι άνθρωποι. Μιλάμε για τον σύγχρονο «άνθρωπο-οδηγό». Ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, κοινοί θνητοί. Ταξινομούμε τα ελαττώματα και τα προτερήματά του. Περιγράφουμε το χαρακτήρα του, τη συμπεριφορά του. Κι όταν λέμε για ιδιαίτερη προσωπικότητα, εννοούμε Datsun. Ξέρει να ξεχωρίζει…».
Γενική Αντιπροσωπεία: Nικ. Ι. Θεοχαράκης. Στη φωτό ένα απενοχοποιημένο χωμάτινο παντιλίκι.
Η «σχολή» οδηγών του Peugeot 106 Rallye
Ο διάδοχος του 205 Rallye έγραψε το δικό του έπος.
Προσθιοκίνητο εργαλείο ακριβείας. Στα «θρανία» του πειραματίστηκε κόσμος και κοσμάκης, πολλοί έμαθαν την τέχνη («πρόσεχε, μην αφήσεις»), κάποιοι ατύχησαν
Λιτό, ελαφρύ, άκρως επικοινωνιακό, αυτοκίνητο για τον «καββαθαϊκό» Πραγματικό Οδηγό. Σε λευκό, κόκκινο ή μαύρο. Διαλέχτε νεότητα και skills
H εξακύλινδρη γοητεία της BMW 328i
Πισωκίνητο κουπέ εκ Βαυαρίας ορμώμενον. Εντάξει, υπήρχαν και τα πολύ πιο εμπορικά τετρακύλινδρα, όμως όσοι μπορούσαν και ήθελαν, το 328i ήταν αλλιώς.
Διπλές απολήξεις πίσω, straight six, ήχος και θέαμα. Μαζί με τη Σειρά 3 της εποχής έπαιρνες και εκείνη την υπέροχη κυρτή κονσόλα, τον πορτοκαλί φωτισμό, το ωραίο χειροκίνητο. Δεν ξεχνώ τη βόλτα με μια τέτοια, κάποτε στη Νέα Σμύρνη
Audi 100 GL (ΤΖΙ ΕΛ)
Έτσι, να διευκρινίζεται το αγγλικό.
Αυτό που, σύμφωνα με την καταχώρηση της εποχής, «ήρθε πρώτο στην κατηγορία του σε όλα τα τεστ αυτοκινητικών περιοδικών».
Κινητήρας 130 ίππων, 0-100 σε 10,8’’, πρόσθια κίνηση, λάστιχα ράντιαλ, τιμόνι και αμάξωμα ασφαλείας και 13 άλλα έξτρα που εδώ ήταν στάνταρ
H επανάσταση του 21
Έξυπνο.
Το οικογενειακό Renault 21 μόλις είχε έρθει στην ελληνική αγορά και δεν δίσταζε να προσθέσει και δόσεις ίντριγκας απέναντι στον γενικότερο ανταγωνισμό, από τo BMW 518 (που αντικειμενικά ήταν σαφώς καλύτερο αυτοκίνητο) μέχρι τα Audi 100, Alfa Romeo 75, Honda Accord και Mercedes 190
Το Pony που δεν πόναγε την τσέπη
Λιτό, εύκολο, πιασάρικο. Αναλόγου ύφους ήταν και η καταχώρηση για το «οικονομικό σας Pony», με φόντο το βενζινάδικο.
Σπαρτιάτικο μέχρι κεραίας, έλαμψε στην ελληνική αγορά και έγινε σύμβολο, διά μηχανολογικής χειρός Citroën
Ευφυές Citroën 2CV
Καταχώρηση που έκανε τη διαφορά στα έντυπα της αλλοδαπής, έχοντας «απέναντί» της την αυτοκινητική αφρόκρεμα, τύπου Ferrari, Rolls-Royce και Porsche.
Πώς ήταν το 2CV ταχύτερο από Ferrari; Μα τι άλλο παρά με πολλές δόσεις χιούμορ, αφού πηγαίνοντας τέζα, με 71 μίλια την ώρα, το μικρό Citroën θα προσπερνούσε την ιταλίδα αν αυτή κινούνταν με 65 μ.α.ώ.
Το Περλ Χάρμπορ αλλιώς
Το Mitsubishi Colt 11-F είχε στόχο την παγκόσμια αγορά, έλεγε η διαφήμιση. «Το καλύτερο όπλο» σημάδευε στο δόξα πατρί των μικρών αυτοκινήτων, συνοδευόμενο από στρατιωτικό φολκλόρ.
Εντάξει, θα μπορούσε να πάει και καλύτερα αυτό.
Φουτουριστικό Kadett
Η Opel είχε κάνει τη μεγάλη αναβάθμιση.
Το νέο Kadett, με καμπύλες παντού και τευτονική προσέγγιση, ξεχώριζε είτε ως πεντάθυρο είτε ως τρίθυρο.
Για να μην ξεχνάμε πόσο έχει εμπλουτιστεί ο εξοπλισμός των αυτοκινήτων που οδηγούμε σήμερα, η καταχώρηση διαφήμιζε και το ότι οι εξωτερικοί καθρέπτες ρυθμίζονταν από μέσα. Τέλος στο στρέτσινγκ για να ρυθμίσεις τον δεξί. Από 1.064.000 δραχμές.
14. Το 127 με περιπετειώδη διάθεση
Στην έκδοση Mini Scout 127, με αλυσίδες στα χιόνια, κουκούλα και τον Γερμανικό Ποιμενικό σε φάση εκτέλεσης εντολής (‘’stay’’). Μικρό, ευρύχωρο και αποτελεσματικό.
Το 128, το ολοκληρωμένο
Εποχή που έβλεπες κι ένα FIAT παντού στην Ελλάδα.
Το 128 (δίθυρο, τρίθυρο ή τετράθυρο) ήταν εμπορικός βασιλιάς. Στα 1100 κυβικά, σβέλτο, ανθεκτικό και εύχρηστο, κουβάλησε στις πλάτες του σύσσωμες ελληνικές οικογένειες
Οι νέοι ορίζοντες του Audi 80
Προσθιοκίνητο (σ.σ. ανάμεσα στις γερμανικές εταιρείες, η Audi είχε προσχωρήσει από νωρίς στα FWD), με τελική ταχύτητα 175 χλμ/ώ. στις ισχυρότερες εκδόσεις του, φορολογία 9 ή 10 ίππων, σέρβις κάθε 15.000 χλμ. και με τον τίτλο του «Αυτοκινήτου της Χρονιάς», το Audi 80 (B1, η ίδια πλατφόρμα με το VW Passat) ήταν στην παραγωγή από το 1972 έως το 1978 και ήθελε να κατακτήσει την αγορά.
Βασικοί του αντίπαλοι τα Opel Ascona, Ford Taunus και Alfa Romeo Alfetta. Εννοείται, θα παίρναμε την τελευταία
‘’Project Carla’’
‘Ετσι λεγόταν εντός των διαδρόμων της Ford, το Capri MkIII (1978-1986).
Ουσιαστικά, ήταν ένα εκτεταμένο facelift του Capri MkII, που κατάφερε να πάει καλά και εμπορικά
Πολύ εντυπωσιακό για την εποχή, υπήρχε και η αγωνιστική αύρα σε πίστες και μία μεγάλη γκάμα, από 1.3 έως και τρίλιτρο V6. Για την ιστορία, το βάρος εκείνα τα χρόνια ήταν από 1.010 κιλά (για το 1.3L) έως 1.219 κιλά (για το 3.0S).
Ποιος θυμάται το Hillman;
Το Imp ’74 ήταν μικρό και με το μοτέρ πίσω.
Για την ακρίβεια, το πρώτο βρετανικό αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής με τον κινητήρα εκεί και κινητήρα κατασκευασμένο από αλουμίνιο. Ματζόβολο αυτοκινητάκι σε χαμηλή τιμή για νέα ζευγάρια της εποχής και τον άντρα σε ρόλο κουβαλητή, όπως απεικονίζει και η ρετρό διαφήμιση. Την προώθησή του στην αγορά, από το 1963 έως το 1976, είχε αναλάβει η Chrysler Europe
Προσκυνείστε, άπιστοι
Όσοι -λίγοι, είναι αλήθεια- δεν είχαν πειστεί ακόμη για τις δυνατότητες του «Μπλε Οβάλ» (όπως είναι το παρατσούκλι της Ford), μετανόησαν με το Sierra Cosworth και τις επιτυχίες που είχε στις ευρωπαϊκές πίστες του motorsport.
Aμαξάρα. Είτε με αυτοκόλλητα είτε με πινακίδες κυκλοφορίας
«Είναι σκέτο σφηνάκι»
Έγραφε η διαφήμιση του Peugeot 205 Cabrio.
Όπως μάλλον είναι αντιληπτό, στο σημερινό σύμπαν δικαιωματισμού η παραπάνω φράση θα απαγορευόταν καθώς, κάπου, κάποιος, πού ξέρεις, θα μπορούσε να θεωρήσει ότι η Peugeot προωθούσε εμμέσως την ανεύθυνη οδήγηση με χρήση αλκοόλ. Σε ένα άλλο, πιο νηφάλιο σύμπαν, το 205 Cabrio ήταν νεανικό, ευχάριστο, ίσως κατά τι γυναικείο
Με τα αυτοκόλλητα πάει πιο γρήγορα
Η Good Year έκανε χιούμορ και προσέφερε ένα σετ από τέτοια, για το πλάι του αυτοκινήτου, με την αγορά μιας τετράδας ελαστικών Grand Prix-S.
22. Lotus Esprit Turbo
Η S1 του 1976, σχεδιασμένη από τον Τζορτζέτο Τζουτζάρο, αντικατέστησε την Europa, είχε αμάξωμα από φάιμπεργκλας, μοτέρ στο κέντρο, 5άρι κιβώτιο της Citroën που επίσης χρησιμοποιούνταν στη Maserati Merak, ζύγιζε μόλις 1.000 κιλά και θεωρούνταν πως είχε το καλύτερο σε αίσθηση τιμόνι από όλες τις Esprit.
Παρότι στόχευε να φέρει χρήμα από την αμερικανική αγορά, θεωρήθηκε πως δεν ήταν αρκετά δυνατή λόγω περιορισμών νομοθεσίας ρύπων. Παρόλα αυτά, επιτάχυνε από 0-100 χλμ/ώ. σε μόλις 6,8 δ/λ. και είχε τελική 222 χλμ/ώ. Τι, αργό ήταν αυτό για το 1976;
Φαντασίωση
Με μεγάλη, εμφατική γραμματοσειρά και σνομπάρισμα κατονομάζοντας άλλες εταιρείες, η Porsche έπαιζε με τον πόνο μας.
Εννοείται πως τέτοιο λεκτικό πλέον προσκρούει σε αθέμιτους ανταγωνισμούς – και ορθώς. Κατά τ’ άλλα, το 911 ήταν και παραμένει αυτοκινητική φαντασίωση. Πολλά σπορ αυτοκίνητα αποχώρησαν από την παγκόσμια σκηνή. Αυτό μένει και βασιλεύει
Οπλοφορεί και κυκλοφορεί
Το RS2000 ήταν ΤΟ αυτοκίνητο.
Αλητεία, παντιλίκι, θρυλική μορφή του motorsport, αυτοκίνητο που ακόμα και σήμερα, δεκαετίες μετά, συνεχίζει να εμφανίζεται σε αγώνες. Ειδικά σε Βρετανία, έχει λαό πιστών. Μακρυμούρικο, όπως το εικονιζόμενο, ή «κοντό», το Ford RS2000 ήταν όπλο
Μόνο Honda, ρε
Tο CRX είχε έρθει να φέρει τα πάνω κάτω στην αγορά των οδηγοκεντρικών αυτοκινήτων.
Το σύστημα μεταβλητού χρονισμού είχε κάνει την εμφάνισή του, ο 16βάλβιδος κινητήρας των 1.6 λίτρων ήταν διαμάντι, οι 150 ίπποι έφταναν και περίσσευαν και η τελική των 222 χλ,/ώ. ανταγωνιζόταν καθαρόαιμες σπορ κατασκευές. Και το CRX τέτοια ήταν.
Με ένα πίσω κάθισμα-μινιατούρα, άμεσο, ακαριαίο στις καμπές και κάποια τεστ αμερικανικών εντύπων της εποχής να γράφουν ότι «έστριβε καλύτερα κι από Ferrari». Εντάξει, τι άλλο έπρεπε να γίνει για να το θέλουμε όλοι; Τέλος, σε μία «προχώ» επίδειξη οικολογικών ευαισθησιών, η διαφήμιση ανακοίνωνε και τις τιμές εκπομπών καυσαερίων, σε μία εποχή που δεν ξέραμε καν τι σήμαινε ‘’CO2’’
Το επόμενο βήμα της Ford
Το Εscort XR3 των 96 ίππων είχε αντικαταστήσει εμπορικά το πισωκίνητο, θρυλικό Escort RS2000, όμως δεν κατάφερε να κάνει το ίδιο και στις καρδιές των βενζινοαίματων.
Παρόλα αυτά, στις βασικές του εκδόσεις, ως προσθιοκίνητο, σαφώς πιο σύγχρονο και φιλικό, τα πήγε μια χαρά.
Σεξισμός εν κινήσει
Πώς να «ψαρέψεις» γυναίκες με ένα αδιάφορο οπτικά MPV (Μulti Purpose Vehicle);
Την απάντηση έδινε η ιδιαίτερη καμπάνια της Daihatsu που προμόταρε τους χώρους και την πολυμορφική ικανότητα του κινούμενου περιπτέρου της
Ένα ήταν το Uno
Αγαπημένο, ιταλικό, μοντέρνο, με εκείνο τον ίσιο «κώλο» που πολλοί ξαφνιάστηκαν όταν τον είδαν και μετά όλοι τον αντέγραψαν, ζωηρό, ευρύχωρο. Δηλαδή, όπως έπρεπε να ήταν ένα μικρό αυτοκίνητο.
Και τι, ε; Με μόλις 1.360.000 δραχμές και δώρο το ραδιοκασσετόφωνο
29. Lancia Beta
Στα 1.300 κ.εκ. διαδήμιζε την απάντηση στα τεκμήρια που ταλαιπωρούσαν -και συνεχίζουν- τον έλληνα φορολογούμενο. Αυτόν που ακόμη και σήμερα δυσκολεύεται να κατανοήσει γιατί είναι τέτοιο (τεκμήριο διαβίωσης, λέμε) ένα αυτοκίνητο βάσει χιλιοστών πιστονιού και όχι η συλλογή ηχοσυστημάτων, πολυτελούς ρουχισμού, κοσμημάτων και άλλων τινών.
Πέραν αυτών, η Beta, από τα 1.3 κυβικά έως και δίλιτρη, ήταν η ιταλική απάντηση στο ερώτημα «τι οικογενειακό αυτοκίνητο να πάρω;». Εντάξει, δεν ήταν όμως και η πιο όμορφη Lancia που είχε βγει ποτέ
Pocket Rocket
Το 5 GT Turbo της Renault ήταν ο ορισμός του γαλλικού hot hatch, σε μια εποχή που έμοιαζε με παράδεισο της κατηγορίας.
Όμορφο, επιθετικό, δυνατό, τουρμπάτο, με υπέροχο κόκπιτ, τρελούς χρόνους σε αγώνες και φονέας γιγάντων. Ωραία θα ‘ταν να υπήρχε ακόμη σε μια γωνιά του γκαράζ.
Η Αλίκη στη χώρα του Gredos
Ακόμα και η εθνική σταρ της εποχής, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, είχε επιστρατευθεί στην ελληνική καμπάνια του SEAT Gredos, της σεντάν εκδοχής του αντίστοιχου Ibiza.
Ξανθιά «Παναγιά», ντεκολτέ, χλιδή με στόχο τους αγοραστές της διπλανής πόρτας. Mία εικόνα, χίλιες λέξεις
Ο Λάουντα και το μοντέλο
Σύμφωνοι, ωραία και η δίμετρη ξανθιά.
Όμως το μοντέλο που είχε σημασία εν προκειμένω ήταν η κόκκινη Alfetta GTV, το σέξι κουπέ της Alfa Romeo, ένα από τα πιο επιθυμητά αυτοκίνητα της εποχής.
Έτη παραγωγής 1974 έως 1987, σχεδιασμένη από τον Τζουτζάρο, διάταξη Transaxle (συμπλέκτης και κιβώτιο πίσω), άξονας De Dion και κινητήρες από 1.6 έως και 3 λίτρα. Ιταλικό έπος με τον παγκόσμιο πρωταθλητή της F1 να ποζάρει περήφανα. Η ξανθιά ως ντεκόρ
Photo: Media Press / Google
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.
Διαβάστε μας (και) στο Protagon
Διαβάστε μας (και) στο Autotypos
Ίσως να σ’ αρέσει
