Ronnie Peterson. Ντριφτάροντας στον παράδεισο

Post date:

Author:

Category:

Στις 11 Σεπτεμβρίου 1978, σαράντα τρία χρόνια πριν, αμέσως μετά την εκκίνηση του Ιταλικού Grand Prix στη Monza, ο 34χρονος Ronnie Peterson είχε το ατύχημα που του στέρησε τη ζωή. Αυτό είναι το δικό μας in memoriam

Ronnie Peterson

Ο Ronnie Peterson -ή «Superswede», όπως ήταν το παρατσούκλι του, ήταν ένας απ`τους βιρτουόζους της πλαγιολίσθησης. Ο ίδιος είχε πει χαρακτηριστικά: «Έχω δύο φάρμακα για τις στροφές και τις πλαγιολισθήσεις. Το τιμόνι και το πεντάλ του γκαζιού»


Ο Peterson γεννήθηκε στην παγωμένη Σουηδία, όπου και έκανε τα πρώτα οδηγικά του βήματα στο χιόνι

Τα πρώτα χρόνια

Στις αρχές τις δεκαετίας του 1950, στα επτά του χρόνια παίρνει τα πρώτα μαθήματα οδήγησης με ένα ξύλινο αυτοκινητάκι, σε μέγεθος καρτ, κατασκευασμένο από τον πατέρα του.

Την επόμενη χρονιά, του κατασκευάζει κάτι μεταξύ μικρού τρακτέρ (ελκυστήρας, ελληνιστί) και καρτ. Ο μικρός Ronnie Peterson μαθαίνει να οδηγεί με αυτό στους παγωμένους δρόμους και στα χωράφια της γενέτειράς του, το Örebro της Σουηδίας.

O μικρός Ronnie με τον μικρό του ελκυστήρα, παρέα με τον πατέρα του


Το 1960, έχοντας βαρεθεί το σχολείο πιάνει δουλειά σαν μηχανικός στη Renault, ενώ το `61 κάνει το ντεμπούτο του σε αγώνες καρτ. Που αλλού…. στο χιόνι!

Πρωταθλητής Σουηδίας, πρωταθλητής Ευρώπης ενώ πριν τα τέλη των `60s μεταπηδά στη Formula 3.

Η καριέρα στην Formula 1

Η κορωνίδα των μηχανοκίνητων δεν αργεί να τον «καλέσει» και το 1970 κάνει ντεμπούτο στην F1 με την March 701.

Με την March 701 κάνει το ντεμπούτο του, στο Grand Prix του Monaco


Από την πρώτη του χρονιά στην F1, άρχισε να μετατρέπει τις πίστες σε «παγοδρόμια» και να μαγεύει το πλήθος, ντριφτάροντας με το άψογο σουηδικό του στυλ ό,τι αυτοκίνητο ή μονοθέσιο πέφτει στα χέρια του.


Το τότε αφεντικό της March (και όλης της F1, μετέπειτα) Max Mosley, δήλωσε μετά τον πρώτο αγώνα του Ronnie Peterson στο Monaco: «Γράψτε ότι ο Ronnie είναι ένας φανταστικός οδηγός, αλλά μην του το πείτε»


Τη χρονιά εκείνη, μάλιστα, θα στεφθεί πρωταθλητής μετά θάνατον o Jochen Rindt, ο μοναδικός οδηγός που θαύμαζε ο Ronnie Peterson.

Μετά από πέντε χρόνια, το 1975, θα εκφράσει το σεβασμό του αυτόν προς το πρόσωπό Rindt, δίνοντας στην μικρή του κόρη το όνομα της γυναίκας του Rindt, Nina Louise.



To 1971, στην δεύτερη χρονιά του στην F1, τερματίζει δεύτερος στο πρωτάθλημα οδηγών πίσω απ`τον πρωταθλητή Jackie Stewart, ενώ στέφεται πρωταθλητής Ευρώπης στην F2. Εκείνη τη χρονιά, ήταν ένας εκ των οδηγών στον τερματισμό με τη μικρότερη διαφορά στην ιστορία της F1.

Peter Gethin/BRM, Ronnie Peterson/March-Ford, François Cevert/Tyrrell-Ford, Mike Hailwood/Surtees-Ford, Howden Ganley/BRM. Πέντε οδηγοί σε 0.61 του δευτερολέπτου. Ένα ρεκόρ που καλά κρατεί


Το 1973 θα καταφέρει τέσσερις νίκες στο σύνολο. Τελικός απολογισμός μία τρίτη θέση στο πρωτάθλημα, πίσω από τους Jackie Stewart και Emerson Fittipaldi.

Οι αγώνες εκτός Formula 1

Η Formula 1 δεν ήταν αρκετή για τον Ronnie. Θα περάσουν απ`τα χέρια του πολλά αγωνιστικά, όπως η ΒΜW 3.0 CSL, γνωστή και ως «Batmobile» την οποία μοιράστηκε με τον Γερμανό άσσο Hans Joachim Stuck.


watkins_glen_6h_1975

Με το «Batmobile» στον 6ωρο αγώνα του Watkins Glen to 1975


BMW CSL IMSA for sale

Η λίστα περιλαμβάνει επίσης τα BMW 320i Turbo, Alfa Romeo T33/3 στο 6ωρο του Watkins Glen to 1971, Ferrari 512S (με την οποία πήρε μέρος στις 24 ώρες του Le Mans το 1970 αλλά εγκατέλειψε). Αλλά και 312BP (με την οποία πέτυχε νίκες και πήρε το πρωτάθλημα κατασκευαστών το 1972), όπως και Lola T70 & T212. O «SuperSwede» έτρεξε μέχρι και σε ραλί. 

Πολύ μακριά απ`τα σημερινά δεδομένα, oι πιλότοι-μονομάχοι τού τότε, ζούσαν για να οδηγούν. Οτιδήποτε, οπουδήποτε και στο όριο. Σε μια εποχή, μάλιστα, που κανείς δεν μπορούσε να τους εγγυηθεί ότι θα τη βγάλουν «καθαρή». Αυτή η υπέρβαση τούς έκανε ξεχωριστούς

Τα χρόνια στη Lotus και στην Tyrrell

Ο Peterson στερήθηκε πρωταθλήματα από το γεγονός ότι σε όποια ομάδα πήγαινε αυτή έμπαινε σε μια φθίνουσα πορεία. Συνέβη με τη Lotus, από το 1973 έως το 1975. Με τα γρήγορα, αλλά «εύθραυστα» μονοθέσια του Colin Chapman. Το 1976, οδήγησε για λογαριασμό του Chapman μόνο στον πρώτο αγώνα της χρονιάς. Έπειτα μετακόμισε στη March όπου με τη March 761 πέτυχε και μία νίκη στη Monza.

To 1977 δοκίμασε την τύχη του με την θρυλική εξάτροχη Tyrrell P34 χωρίς επιτυχία. Επέστρεψε στη Lotus το 1978.


Tyrrell P34

1978, η τελευταία χρονιά

H Lotus 79 ήταν το πρώτο μονοθέσιο που εκμεταλλευόταν πλήρως το φαινόμενο του ground effect, γεγονός που το καθιστούσε εξαιρετικά γρήγορο. Ίσως και κάτι παραπάνω στα χέρια του Σουηδού. 

Το συμβόλαιο παριελάμβανε τον όρο ότι ο Peterson θα οδηγεί ως Νο2 οδηγός. Πίσω από τον Mario Andretti, με ό,τι συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Ο Ronnie το σεβόταν παρόλο που ήταν εμφανώς ταχύτερος. Ένας αληθινός gentleman racer, κατά κοινή ομολογία όλων των αστέρων της εποχής.

Στο GP της Monza, ο Peterson ήταν δεύτερος στη βαθμολογία, πίσω από τον Andretti, ενώ μια έξοδος στις δοκιμές τον ανάγκασε να εκκινήσει με το εφεδρικό μονοθέσιο, που ήταν η Lotus 78/3, της προηγούμενης χρονιάς.

Το ατύχημα

Αμέσως μετά την εκκίνηση, ήρθε η καταστροφή: ο Patrese ερχόμενος απ`τη 12η θέση, προσέκρουσε στον James Hunt όπου με τη σειρά του, χτύπησε τον Peterson, αναγκάζοντάς τον από το αριστερό μέρος της πίστας να βρεθεί τελείως δεξιά και να προσκρούσει στις μπαριέρες.

Ο επερχόμενος Vittorio Brambilla προσπάθησε να αποφύγει τον Peterson χωρίς επιτυχία, χτυπώντας την Lotus 78/3 η οποία τυλίχθηκε στις φλόγες, φέρνωντας στο μυαλό όλων το ατύχημα του Niki Lauda στο Nürburgring, δύο χρόνια πριν.

Σύνολο δέκα μονοθέσια στο ατύχημα. Με τους πάντες να πιστεύουν ότι ο πιο βαριά τραυματισμένος είναι ο Brambilla με χτύπημα στο κεφάλι.

O Peterson είχε συνολικά 27 σπασίματα στα πόδια του, κάποια εγκαύματα αλλά είχε τις αισθήσεις του. Η ιταλική αστυνομία δημιούργησε έναν ανθρώπινο κλοιό γύρω απ`το ατύχημα αποτρέποντας τους θεατές να πλησιάσουν. Μαζί μ`αυτούς και τον καθηγητή Sid Watkins.

Με καθυστέρηση, ο Peterson μεταφέρθηκε στο ιατρικό κέντρο της Monza. Του έβαλαν νάρθηκες στα πόδια. Από εκεί στο νοσοκομείο Ospedale Maggiore στη Niguardia. Η κατάστασή του σταθεροποιείται μετά την πολύωρη εγχείρησή του και όλοι πίστευαν ότι τα χειρότερα πέρασαν.

Ο Ronnie το`χει ξεπεράσει κιόλας. Αυτό που τον ανησυχεί είναι να προλάβει να αγωνιστεί στο GP του Watkins Glen σε λιγότερο από ένα μήνα.

Τα ξημερώματα, δυστυχώς, η κατάσταση χειροτερεύει και ο Ronnie πεθαίνει από πνευμονική εμβολή. Ο εγκέφαλός του μένει χωρίς οξυγόνο. Κηδεύεται στις 15 Σεπτεμβρίου με την συνοδεία περίπου 5.000 συμπατριωτών του

Το τέλος του πρωταθλήματος τον βρήκε δεύτερο, πίσω απ`τον Mario Andretti o οποίος δεν μάζεψε κανένα βαθμό μετά την Monza. H ιστορία του Rindt παραλίγο να επαναληφθεί.

Η πανέμορφη γυναίκα του, Barbro, δυστυχώς δεν ξεπέρασε ποτέ το θάνατό του. Έδωσε τέλος στη ζωή της μην αντέχοντας μακριά του, το Δεκέμβριο του 1987. Θάφτηκε δίπλα του στο Örebro.

H παρακαταθήκη

ronnie_statue

To 2003 στήθηκε άγαλμα προς τιμήν του στη γενέτειρά του


Η κόρη του Peterson, Nina Kennedy, συμμετέχει στο ντοκιμαντέρ για τη ζωή του, με τίτλο «Superswede: En film om Ronnie Peterson». Σας έχουμε και το τρέιλερ.

Τέλος, αξίζει να ακούσετε το τραγούδι που του είχε αφιερώσει ο George Harrison (ναι, ο γνωστός από τους Beatles), με τίτλο, τι άλλο; «Faster».

Ronnie Peterson. Ντριφτάροντας KAI στον παράδεισο με την υπόλοιπη παρέα.


Niki Lauda

Photo: Google / Pinterest

Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.

Διαβάστε μας (και) στο Protagon

Διαβάστε μας (και) στο Autotypos

Ίσως να σ’ αρέσει