Αυτό που ακολουθεί δεν είναι δελτίο Τύπου. Γιατί Ο Πάνος Ισμαήλος και το βορειότερο σχολείο στην ελλάδα είναι η κίνηση ανθρωπιάς που κάνει όλη τη διαφορά. Συμβαίνει τώρα στα σύνορα
Η κίνηση για την «Υιοθέτηση του Βορειότερου Σχολείου της Ελλάδας» δεν είναι επικοινωνιακό βαρελότο. Ούτε για να γεμίσει ένα επιπλέον λινκ η δράση εταιρικής ευθύνης στον ιστότοπό της η Α. Ισμαήλος Α.Ε. Εδώ η Ανώνυμη Εταιρεία δεν είναι ανώνυμη. Και η πρόταση που μόλις διάβασες είναι, ξέρεις, όλη η ιστορία
Είκοσι μόλις χιλιόμετρα είναι η απόσταση από τα Δίκαια Έβρου μέχρι τις Καστανιές. Εκεί δηλαδή που τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές εξελίσσονται τα θερμά επεισόδια
Σε είκοσι χιλιόμετρα γίνεται πανικός. Για κάποιους, εισβολή. Νομίζω και για μένα. Αλλά εγώ γράφω μια άποψη που δεν έχει περαιτέρω εφέκτ. Ως γνωστόν, είμαστε κεντρικό θέμα στις ειδήσεις της Ευρώπης. Και δεν πρόκειται να γράψω για το μεταναστευτικό. Υπάρχουν πιο σοφοί που ξέρουν τις περίπλοκες λεπτομέρειες.
Είκοσι χιλιόμετρα απ’ τα σύνορα ζουν παιδιά, ξέρετε. Πέρυσι ήταν 124. Τα νούμερα φθίνουν. Ζόρικο περιβάλλον. Θα μπορούσε να ‘ναι και το δικό μου παιδί εκεί. Το δικό σου. Αυτά όμως πηγαίνουν κάθε μέρα εκεί, στο βορειότερο σχολείο της Ελλάδας. Δεν πάνε Φιλοθέη, Παλαιό Ψυχικό, ούτε Βουλιαγμένη. Είναι εκεί. Είκοσι χιλιόμετρα απ΄τα δακρυγόνα, τα σύρματα, τα «Αλλάχ ου ακμπάρ».
Είναι εκεί χωρίς «μέσον». Επειδή γεννήθηκαν σ’ ένα μέρος που θέλει κότσια απλώς και μόνο για να υπάρχεις. Και δεν εννοώ μόνο το κρύο που σε τσαμπουκαλεύει εξ απαλών ονύχων.
Βοήθεια όχι εκ πληκτρολογίου
Θεωρώ σπουδαίο, θα ΄λεγα εξαιρετικά ελπιδοφόρο, ότι ένας νέος επιχειρηματίας, μία γνωστή εταιρεία, η Α. Ισμαήλος Α.Ε., κάνει κάτι πολύ σημαντικό για αυτά τα παιδιά. Είκοσι χιλιόμετρα απ’ τα σύνορα κάποια παιδιά έχουν έναν παραπάνω λόγο να χαμογελούν – πέραν της όποιας παιδικής αθωότητας.
Λοιπόν. Θα το γράψω ακριβώς όπως το πιστεύω. Ο Πάνος Ισμαήλος θα μπορούσε να σκρολάρει πού και πού το κινητό του, στους φαρδείς καναπέδες του μεγαλύτερου εξουσιοδοτημένου διανομέα και επισκευαστή Mercedes-Benz και να αναρωτιέται για το τι γίνεται εκεί πάνω. Όπως οι περισσότεροι από μας. Όπως εγώ. Οι μάχιμοι του πληκτρολογίου είναι μέρος της νέας πραγματικότητας. Όπως και οι απόψεις απ΄τον καναπέ.
Όμως, ο Πάνος Ισμαήλος προτίμησε κάτι πιο χειροπιαστό. Να «υιοθετήσει» το βορειότερο σχολείο της χώρας.
Όχι τώρα που εκεί, δίπλα στην ανάσα της Ελλάδας, όλοι κοιτάζουμε τις εξελίξεις. Η κίνηση δεν έγινε λόγω επικαιρότητας. Επειδή τυγχάνει να τον ξέρω -ως άνθρωπο αλλά και ως συμπάσχοντα με το «μικρόβιο» της οδήγησης-, η ενέργεια δεν έχει να κάνει με τίτλους τιμής και αγιογραφίες
Η ενέργεια είχε ξεκινήσει ήδη από πέρυσι. Εστιασμένη και με πρόσημο. Συμβολικό για το σημείο, την ελληνική εσχατιά. Αλλά και με νόημα χειροπιαστό για αυτά τα 124 παιδιά.
Όπως είναι αντιληπτό, αυτό μετράει πολύ. Ειδικά αν σκεφτείς ότι δεν είναι η δυσμενής επικαιρότητα που προκαλεί το γράψιμο αυτού του κειμένου.
Το ‘χε ξεκινήσει ο ίδιος όταν σκέφτηκε το πρόγραμμα «Υιοθεσίας του Βορειότερου Σχολείου της Ελλάδας». Έγιναν ένα σωρό ενέργειες. Θα μου πεις «γιατί εδώ». Γιατί ο Πάνος Ισμαήλος είχε υπηρετήσει τη θητεία του, κάποτε εδώ. Και κάπως έτσι έγινε μία συναισθηματική «σύνδεση» με τον τόπο.
Η κίνηση δεν είναι επικοινωνιακό βαρελότο. Ούτε για να γεμίσει ένα επιπλέον λινκ η δράση εταιρικής ευθύνης στον ιστότοπο της Α. Ισμαήλος Α.Ε. Εδώ η Ανώνυμη Εταιρεία δεν είναι ανώνυμη. Και αυτό, ξέρεις, κάνει όλη τη διαφορά.
Τι γίνεται στα βόρεια;
Για δεύτερη, λοιπόν, συνεχόμενη χρονιά, τόσο ο Πάνος όσο και ο πατέρας του, Αντώνης Ισμαήλος, ξεκινούν οδηγώντας μέχρι εκεί. Κάποια 1,000 χιλιόμετρα μακριά είναι. Σχεδόν σύνορα. Θα μπορούσαν να στείλουν το έμβασμα και να τελειώνει η υπόθεση.
Όμως το κάνουν για να βρεθούν δίπλα στους καθηγητές και τους μαθητές. Κάθε ενέργεια του προγράμματος «Υιοθεσίας του Βορειότερου Σχολείου της Ελλάδας» είναι σχεδιασμένη προσεκτικά από κοινού. Μαθητές, καθηγητές, στελέχη της εταιρίας.
Την περυσινή χρονιά, στο πρόγραμμα οι δαπάνες είχαν κατανεμηθεί 50-50 σε ενέργειες που αφορούσαν τον εκσυγχρονισμό του σχολείου σε επίπεδο εξοπλισμού και σε παροχές που ζήτησαν να έχουν οι μαθητές κατά τη διάρκεια της χρονιάς.
Ο φετινός σχεδιασμός περιλαμβάνει εξ ολοκλήρου δαπάνες που αφορούν το εκπαιδευτικό μέρος. Όπως διαβάζω, «το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει την πλήρη κάλυψη του κόστους των μαθητικών εκδρομών τόσο για το Γυμνάσιο-Λύκειο όσο και για το Δημοτικό. Επιπλέον, έχει ενταχθεί η πλήρης κάλυψη του κόστους θέρμανσης των Σχολικών μονάδων, όπως και η παροχή όλων των απαιτούμενων βοηθητικών συγγραμμάτων που χρειάζονται οι μαθητές για την καλύτερη δυνατή προετοιμασία τους».
Πριν λίγες εβδομάδες, στο χιονισμένο Φλεβάρη, συνέχισαν τα λεγόμενα Mentor Days. Πώς θα αξιοποιήσουν τα ταλέντα τους αυτά τα παιδιά; Πόσες πιθανότητες έχουν να τα ανακαλύψουν νωρίς; Πώς θα τα βοηθήσουμε; Είναι η Ελλάδα στα σύνορα. Χωρίς εθνικιστικές κορώνες. Αλλά με ουσία
Στα θρανία του Έβρου. Ο Πάνος Ισμαήλος (αριστερά) συζητά με τα παιδιά του βορειότερου σχολείου της Ελλάδας
Κάπως έτσι οργανώθηκαν ατομικές συναντήσεις των μαθητών με ειδικούς στον επαγγελματικό προσανατολισμό. Οι γονείς ήταν εκεί όπως και ειδικοί σε θέματα σπουδών. Αλλά και μια εξίσωση για δυνατούς λύτες: πώς κάθε μαθητής θα έχει αυτά που χρειάζεται για να μπορέσει να σχεδιάσει το μέλλον του.
Γνωρίζοντας προσωπικά τα παιδιά
Ο Πάνος Ισμαήλος ξέρει κάθε πιτσιρικά εδώ. Προσωπικά. Θα μου πεις δεν είναι και πολλοί. Είπαμε. Πέρυσι ήταν 124. Αλλά τα νούμερα φθίνουν. Όπως και ο γενικότερος πλυθησμός της περιοχής. Ενδεικτικά, στις δεκαετίες του ’80 με ’90 έκαναν εγγραφή περίπου 50 μαθητές από το Γυμνάσιο για το Λύκειο. Την περασμένη χρονιά ήταν μόλις 6 μαθητές.
Δεν ξέρω πόσο αντέχουν οι Καστανιές, ο Προμαχώνας και τα μακρινά Δίκαια του Έβρου. Αλλά πρέπει να αντέξουν. Και τους οφείλουμε το «καύσιμο». Είναι εμφανές ότι ο Πάνος Ισμαήλος εκτελεί τη δική του συμβολή στην ηθική κηροζίνη της υπόθεσης
«Η επιθυμία μου, όπως και του πατέρα μου, είναι να βοηθήσουμε στο μέγιστο τα σχολεία εδώ. Είναι αυτή που μας επιτρέπει να ανακοινώσουμε τις υποτροφίες, υπό την μορφή οικονομικής ενίσχυσης, που θα δικαιούνται με προτεραιότητα οι 2 πρώτοι απόφοιτοι με την μεγαλύτερη συνολική βαθμολογία του έτους. Η εταιρεία θα καλύψει το συνολικό κόστος των διδάκτρων εάν οποιοσδήποτε μαθητής ή μαθήτρια επιθυμεί να φοιτήσει σε ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα για όλη την διάρκεια των σπουδών», δήλωσε ο ίδιος.
Δεν ξέρω τα λογιστικά. Και δεν με απασχολούν. Κατανοώ όμως την κίνηση, την επιμονή, το ξεβόλεμα απ΄τους φαρδείς καναπέδες. Γιατί ο Πάνος (μ’ όλο το θάρρος ο «ενικός») δεν μένει στο να σκρολάρει το κινητό του.
Κι είναι αυτό, το ανθρώπινο, το αισθαντικό, το ηθικό στοιχείο της υπόθεσης που κάνει όλη τη διαφορά. Πέρα απ΄τα όποια χρήματα ως απόρροια του πιο επιτυχημένου ονόματος στο χώρο των Mercedes στην ελληνική αγορά.
Για αυτό, ό,τι και να γίνει εκεί, στον δοκιμαζόμενο ελληνισμό του Έβρου, είναι άξιο να γραφτούν μερικές αράδες. Για την ακρίβεια, είναι το δίκαιο στα μακρινά Δίκαια.
Info/Photo: ismailos.gr
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.