Φέτος συμπληρώνεται μισός αιώνας από εκείνο πανέμορφο ιταλικό κεντρομήχανο, τη Lancia Montecarlo. Θάρρος ή αλήθεια για ένα αυτοκίνητο που δέχθηκε περισσότερη κριτική απ΄όσο άντεχε η συμβίωση;

Διαθέσιμη είτε σε coupe είτε σε τύπου ‘’targa’ αμάξωμα, η Lancia Montecarlo έκλεψε τα φώτα της δημοσιότητας το 1975
Η Lancia Montecarlo είναι σαν εκείνες τις καλλονές της διπλανής πόρτας που τις βλέπεις και τις ερωτεύεσαι κατακούτελα. Βάστα μην τύχει να είσαι μαζί τους στο ασανσέρ…
Λοιπόν, το πρώτο αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής του οίκου Pininfarina είχε δεχθεί τις διαταγές της FIAT να αντικαταστήσει το δοξασμένο 124 Spider.
Ο παραπάνω οίκος – άμεσα συσχετισμένος με τη σχεδίαση των πιο όμορφων Ferrari που είδαμε ποτέ- ανέλαβε σχεδόν τα πάντα.
Το αισθητικό αποτέλεσμα σήκωσε πολύ κόσμο στις μύτες του εκείνη τη μέρα, όταν την πρωτοείδε στο Διεθνές Σαλόνι της Γενεύης, το ’75.
Λίγα αυτοκίνητα χωρούσαν σε μόλις 3,8 μέτρα μήκους και 1,19 μέτρων ύψους τόσο ιταλικό σέξινες. Αν δεν είχες τα λεφτά να έχεις μία Ferrari, η Lancia Βeta Montecarlo θα μπορούσε να είναι το «κορίτσι» σου
Με ένα δίλιτρο κινητήρα, παραλλαγή του τετρακύλινδρου με τους δύο εκκεντροφόρους επί κεφαλής από το FIAT 124 Spider Coupe, εγκάρσια τοποθετημένο πίσω από την πλάτη του οδηγού, απόδοση 120 ίππων, 0-100 σε 9,3 δ/λ., τελική ταχύτητα πάνω από 190 χλμ/ώ., 5άρι χειροκίνητο και δισκόφρενα στα τέσσερα άκρα είχε όλες τις προϋποθέσεις για να γίνει αντικείμενο πόθου.
Και, όντως, έγινε για κάποιους 7.798 κατόχους. Τόσες, αντίστοιχα, κατασκευάστηκαν συνολικά από το ’75 έως το 81, με μία μικρή διακοπή το ’79.

Καθώς μοιραζόταν λίγα στοιχεία από τις άλλες Beta, ο οίκος Pininfarina επιλέχθηκε από τη FIAT να κατασκευάσει συνολικά το αυτοκίνητο
Tα κουσούρια της ωραίας
Πώς το ΄λεγε ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, ο μυθοπλάστης του Σέρλοκ Χολμς, ότι «τίποτα δεν είναι πιο απατηλό από το προφανές»; Ε, αυτό.
Η Lancia Montecarlo άρχισε να δείχνει τον πραγματικό της, κρυφό εαυτό. Κατ΄αρχάς, μεγάλο θέμα με τα φρένα που μπλόκαραν για πλάκα. Οι δοκιμές των κατεστημένων περιοδικών της εποχής, όπως το Road & Track, το Motor και άλλα, έδειχναν πως η υπερβολική υποβοήθηση σε έκανε να τα «βλέπεις όλα», ειδικά στο βρεγμένο. Άσε δε που παρουσίαζαν πτώση απόδοσης περί το 37%. Σοβαρές δοκιμές έκαναν τότε οι άνθρωποι, όχι ξεπέτες
Θέλετε κι άλλα;
Ο θόρυβος μέσα στην καμπίνα. Κάποιοι τον χαρακτήρισαν «κακοφωνία». Δεν τελειώσαμε…
Ειδικά, στην αμερικανική της έκδοση (εκεί λεγόταν Lancia Scorpion), λόγω των κανονισμών για σχετικές αποστάσεις από το έδαφος, είχε αλλάξει όλη η γεωμετρία της ανάρτησης και η οδηγική συμπεριφορά επηρεάστηκε δραματικά.
Έπειτα, τα βράδυα με υγρασία και κωλόκαιρο, ήρθε η σκουριά. Το αρχικό ειδύλλιο είχε μεταμορφωθεί σε προβληματική σχέση

Εσωτερικό για δύο, μοτέρ πίσω από τις πλάτες των επιβατών. Το κεντρομήχανο «μίνι-Ferrari» ήταν μικρό, αισθητικά σέξι και αρχιτεκτονικά εξωτικό
Παρόλα αυτά, εάν
Εάν, λέμε, είχες ψωνίσει τη Lancia Montecarlo από το ’78 και εντεύθεν, είχε μειωθεί το πρόβλημα με τα φρένα καθώς αφαίρεσαν το σερβό.
Εάν την πάρκαρες σε καλά στεγασμένο γκαράζ και δεν την άφηνες στη βροχή να τρέφει τη σκουριά, εάν άλλαζες έγκαιρα την επίσης επιρρεπή σε φθορά εγκάσια δοκό του σασί, εάν είχες πάρει τη δεύτερη γενιά με τους μεγαλύτερους 14ρηδες τροχούς, εάν την είχες φάει κατακούτελα, βρε αδερφέ, και είχες δαγκώσει τη λαμαρίνα, έκανες την καρδιά σου πέτρα και συνέχιζες να τη θέλεις.

Η συγκλονιστική Lancia Montecarlo Turbo διέπρεψε στις πίστες κερδίζοντας πρωταθλήματα στην κατηγορία Group 5. Ωστόσο μόνο η σιλουέτα από την Montecarlo παραγωγής ήταν κοινή. Από κάτω ήταν ένα σωληνωτό που υποστήριξε κινητήρες από 440 έως 490 ίππους
Έτσι είχαν τα πράγματα με το «πουτανάκι» (μετά συγχωρήσεως), την Montecarlo
Ως γνωστόν, στη ζωή τα λάθη, τα πάθη και ο λογαριασμός πληρώνονται. Ισχύει και στα αυτοκίνητα.
Χρόνια Πολλά στην σέξι πενηντάρα. Μας αρέσει καλύτερα να είναι σε μία γωνία του (στεγνού) γκαράζ και να τη βλέπουμε. Τιμή, δόξα και θάρρος σε όσους δεν την αποχωρίστηκαν με συναινετικές διαδικασίες
Photo: Lancia
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.