Πέντε χρόνια 4Drivers. Just Journalism. Ναι, αυτό.

Για την ακρίβεια, πέντε χρόνια και κάτι ψιλά. Αλλά ξέρετε πώς είναι, όταν τελειώνει ο χρόνος. Κάτι πρέπει να γράψεις. Άνθρωποι, κλικς, αυτοκίνητα και γκάζι στον εγκέφαλο. Γιατί χωρίς το τελευταίο δεν γίνεται τίποτα.

Άνθρωποι, κλικς, αυτοκίνητα και γκάζι στον εγκέφαλο. Γιατί χωρίς το τελευταίο δεν γίνεται τίποτα.

Ξεκινώ απ΄το πρώτο και σημαντικότερο. Τους ανθρώπους.

Σ΄αυτά τα χρόνια υπήρξε ένα πολυποίκιλο μωσαϊκό από petrolheads που ο καθένας συνέβαλλε στο 4Driver.gr.

Δημοσιογράφοι του Ειδικού Τύπου, πρώην διευθυντής περιοδικού, αγωνιζόμενοι, συλλέκτες, ένας διπλωμάτης, ο διευθυντής του σχολείου του γιου μου (αυτό είναι να ΄χεις το ”μέσον”), ένας φαρμακοποιός, ένας συγκοινωνιολόγος, ένας εν ενεργεία σχεδιαστής αυτοκινήτων σε μεγάλη πολυεθνική, ένας καταξιωμένος τεχνικός διευθυντής, δυο κυρίες και πολλοί, πολλοί άλλοι, τους οποίους ευχαριστώ θερμά για την εμπλοκή ή την όποια συνεισφορά τους. Βενζινοαίματοι όλοι.

Μ’ όλους υπήρξαν τρία συστατικά που απ’ την αρχή του 4Drivers.gr, θεώρησα δομικής σημασίας για ένα στοχευμένο community.

Ένα, η αγάπη για τα αυτοκίνητα, την οδήγηση και τη σημασία της στη ζωή μας.

Δύο, καλογραμμένα κείμενα με σεβασμό στα σωστά ελληνικά.

Και τρία, μια αντισυμβατική προσέγγιση, ικανή να δημιουργεί μια ποιοτική διαφορά.

Παράλληλα, όσο γίνεται πιο γνωστό το 4Drivers.gr, τόσο λαμβάνω μηνύματα από νέους ανθρώπους που στέλνουν κείμενα, την καλή τους διάθεση για ενδεχόμενη συνεργασία και πολλά email, σε εβδομαδιαία βάση, που εκφράζουν με κολακευτικά σχόλια την προσπάθεια που γίνεται.

Μπορεί να μην είναι δυνατή μια συνεργασία με τους περισσότερους για λόγους λειτουργικούς ή όποιους άλλους αλλά το feedback είναι τρομερά τονωτικό και, επίσης, σας ευχαριστώ όλους.

Το δεύτερο. Η αγωνία των κλικς.

Πίστευα και εξακολουθώ, πως υπάρχουν δύο τρόποι για να μπορέσεις να δείξεις πειστικά τη δουλειά σου. Ο πρώτος είναι να ΄σαι ο πρώτος. Σε επισκεψιμότητες, κλικς, βασικά το ποσοτικό. Έστω, δεύτερος ή τρίτος. Στην κορυφή, πάντως.

Το 4Drivers.gr δεν θα μπορούσε να είναι εκεί. Και δεν θα μπορούσε γιατί όπως κάθε νέα είδηση, κάθε νέο post χάνεται μέσα σε λίγα λεπτά σαν το πλαγκτόν μέσα στον ψηφιακό ωκεανό, προϋποθέτει να ΄χεις πολύ κόσμο που να μην κάνει τίποτα άλλο παρά να ”ανεβάζει” ακατάπαυστα ειδήσεις, ”νεάκια”, βιντεάκια του Tube και ό,τι παίζει για νέα μοντέλα.

Προσωπικά, δεν με ενδιαφέρει αυτό αλλά και δεν μπορώ να το υποστηρίξω. Όπως δεν με αφορά και το scrolling. Αλλά, ταυτόχρονα, σέβομαι αυτά τα δυο-τρία μεγάλα ”μαγαζιά” που το κάνουν επιτυχημένα και ενημερώνουν με επαγγελματισμό και χωρίς λυρισμούς.

Ο δεύτερος τρόπος είναι, όπως λένε και στο marketing, ”if you can’t be first, be different”. Και απ΄ ό,τι λέτε και σεις στα σχόλιά σας, εδώ είμαστε μια κατηγορία μόνοι μας

Γράφτηκαν θέματα, automotive ιστορίες, άγνωστα ”διαμάντια”, βιώματα που δεν είχαν ξαναγραφτεί, τουλάχιστον online. Το ”πήραμε αλλιώς”, γράφτηκαν με συναίσθημα αλλά και τη διαύγεια που υπάρχει όταν κάποιοι συνεργάτες και contributors έχουν οδηγήσει μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες αυτοκίνητα, σε δρόμο, πίστες και δοκιμές.

Κι αυτή η διαφορετικότητα φάνηκε και στατιστικά. Καθώς το 4D είναι ένα στοχευμένο Μέσο, που το διαβάζει όχι η θεία μου η Αρετή που δεν σκαμπάζει γρι από αυτοκίνητα, αλλά χιλιάδες άνθρωποι που έχουν ήδη μια αντίληψη (και πάνω) αυτοκινήτου, τα likes επί πολλών άρθρων τακτικότα είναι εκατοντάδες, μερικές φορές και χιλιάδες και ξεπερνούν κατά πολύ τα γενικότερα στατιστικά.

Μαζί, υπήρξε η υποστήριξη από νέους και παλιούς πελάτες, για automotive ή και άσχετα με αυτό project (από επαγγελματικά portfolio και ιστοσελίδες μέχρι διαφημιστικά concept). Xωρίς αυτούς επίσης δεν θα μπορούσε να σταθεί μια τόσο ρομαντική προσπάθεια όσο ήταν το 4Drivers.gr στην αρχή του. Επίσης, πολλά ευχαριστώ

Το τρίτο. Τα αυτοκίνητα.

Δεν τελειώνουν αυτά. Στο ανεπτυγμένο δυτικό κόσμο, παρά τη γενικότερη ύφεση που υπάρχει παντού, αλλάζει αυτοκίνητα ο κόσμος. Είναι η φυσιολογική ροή της αγοράς. Ή, αν έχεις τη δυνατότητα, κρατάς κάποια old school στο γκαράζ και επενδύεις συναισθηματικά στο προσωπικό σου φετίχ. Ή, αν θέλετε, και χρηματοοικονομικά.

Τα επονομαζόμενα ”Υoungtimers”, για παράδειγμα, αρχίζουν και ”ανεβαίνουν”. Τις προάλλες κοίταζα ένα Rallye 8V που πουλιόταν στην Αγγλία για κάποια €11.000…”Μαμά”, εννοείται και με ελάχιστα χιλιόμετρα. Ή προχθές ένα Williams για €49.000. Εδώ φυσικά, εν Ελλάδι, τέτοιες βλέψεις, το να έχεις δηλαδή δυο-τρία αυτοκίνητα που αγαπάς στο γκαράζ, είναι ποινικά αδικήματα.

Η δουλειά μας, ωστόσο, μας δίνει τη δυνατότητα να ”παίζουμε” και, κυρίως, να ερχόμαστε σε επαφή με το πώς εξελίσσονται τα νέα αυτοκίνητα.

Πέρα από παγερά αδιάφορες τεχνολογίες ημι-αυτόνομης οδήγησης, αν έπρεπε να αναφέρω ένα στοιχείο που ανεβάζει τη μπάρα στις νέες κατασκευές είναι τα σασί. Ακόμα και σε υπερμίνι ή μικρομεσαία η βελτίωση είναι τρομερά θεαματική. Σε ακαμψία, προοδευτικότητα αντιδράσεων και ικανότητα διαχείρισης της πίεσης. Τέτοιας που μπορείς να κάνεις ”παπάδες” στο δρόμο ακόμα και με ένα 1.000άρι. Respect.

Τελειώνω. Το τέταρτο. Το γκάζι στον εγκέφαλο.

Αυτό που δεν θα μας κάνει να διεκπεραιώσουμε τυπικά ακόμα και ένα απλό post στη σελίδα μας στο Facebook, αυτό που δεν θα ”φύγει” ένα κείμενο στον ”αέρα” χωρίς να ΄χει να πει κάτι ιδιαίτερο, αυτό το ”γκάζι” που θα κάνει το 4Drivers.gr να μην μπει σε ψυχολογική ή πρακτική διαδικασία να μανιπιουλάρει τη δοκιμή, την προσέγγιση ή το κοινό με αβανταδόρικους τίτλους που στάζουν σαν κανταΐφι σμυρνιώτικο, ίσα-ίσα για να μπείτε ”μέσα” και να διαβάσετε ένα άψυχο, ρηχό ή fucking boring κείμενο.

Προχωρούμε, οδηγούμε, ονειρευόμαστε ακόμα. Just Journalism.