300 άλογα «μπροστά». Γιατί εκθειάζουν το Type-R;

Post date:

Author:

Category:

Χωρίς πολλούς προλόγους και περιττά μπλα-μπλα: το Type R, το Megane RS, το Focus RS, αλλά και το ταπεινό μου Clio RS, ανήκουν σε μια άλλη λίγκα

Και αυτό, αν μου επιτρέπετε, δεν έχει τόσο να κάνει με το πόσες ντουζίνες άλογα βγάζει το καθένα, αλλά με κάτι άλλο λιγότερο πιασάρικο. Αλλά περισσότερο σημαντικό.

Γιατί, αν έχεις μεγαλώσει εκεί κάπου στα ’80s θα θυμάσαι, ίσως, πως λέγαμε, διαβάζαμε, γράφαμε πως τα 230, άντε βρε αδερφέ 240 άλογα, είναι το όριο για εμπροσθιοκίνητα.

Τέρμα. Δεν παίρνει άλλο. Σύνορο. 

Προσωπικά, πάντως, θα θυμάμαι πάντα την ψυχεδελική ρουκέτα της εποχής, το πεντακύλινδρο Fiat Coupe 20V, που με κάποια 220 (;) άλογα, απότομο turbo και επιδόσεις μικρής Ferrari πέταγε τα μάτια της κακόμοιρης ελληνικής ασφάλτου.

Ταυτόχρονα καταβρόχθιζε, σαν πεντανόστιμα linguini, και το πέλμα των εμπρός ελαστικών του.

Αλλά, διάολε, πήγαινε ”αέρα”. Σε ένα οριακά αυτοκτονικό Αθήνα – Θεσσαλονίκη έκανα το ρεκόρ μου, κάτι λιγότερο από 3 ώρες μαζί με δυο στάσεις για βενζίνη. Είναι όταν πιστεύεις πως θα ζήσεις για πάντα…

H Φιατάρα, λοιπόν,  θα έτριβε τα μάτια της μπροστά στο Type R που είναι, όπως λένε και οι νεώτεροι, ”the it car”, κάτι σαν ”το αυτοκίνητο της στιγμής”, αν το μεταφράζω σωστά.

Το μυστικό, όμως, της Χοντάρας, πέρα απ’ την προσοχή σε ιερόσυλες, κάποτε, τουρμπίνες και ένα σωρό aero kits που είναι στολισμένο, βρίσκεται κάτω από τους μπροστινούς θόλους.

Λέγεται ”Double Axis”, γόνατο διπλού άξονα στα βρυξελλιώτικα. Ή ”PerfoHub” όπως το λένε οι Γάλλοι. 

Και είναι αυτό που επιτρέπει να βγαίνουν 300+ άλογα ”μπροστά” χωρίς να καίγεται το σύμπαν από την υποστροφή ή το σιχαμένο το torque steering.

Ξέρετε, αυτό που όταν πατάς βαθιά το γκάζι (σε δυνατό fwd, μιλάμε, έτσι;) νιώθεις το τιμόνι να τρέμει σα γέρος πριν τα τινάξει, κραδασμούς σαν το σεισμό προχθές ξημερώματα και χάσιμο τροχιάς. Ξενέρωτα πράγματα.

Ε, το άτιμο το Double Axis (ή αντίστοιχα Revo Knuckle της Ford) περιορίζει δραστικά αυτά τα φαινόμενα.

Ανέβασε ένα Type R, ή κάποιο απ’ αυτά που γράφουμε πιο πάνω (η Κλιάρα ήταν πολύ μπροστά…), σε μια ράμπα συνεργείου και γύρνα με το χέρι σου τον τροχό.

Στοιχειώδεις γνώσεις μηχανολογίας να σκαμπάζεις, θα δεις έκπληκτος πως το McPherson δεν γυρνάει. Παραμένει σταθερό!

Αυτός ο διαχωρισμός, λοιπόν, μεταξύ ανάρτησης και τιμονιού είναι ο θεμέλιος λίθος που επιτρέπει, από κει και πέρα, στους μηχανικούς να κάτσουν και να ασχοληθούν με ιπποδυνάμεις, τουρμπίσματα και τα συναφή ρεκόρ.

Το τελευταίο Type R, το Focus RS MKII, το Megane RS, η χρυσή, δηλαδή, τριπλέτα των FWD (μαζί με το Cupra 280, που όπως γράφαμε, είναι σχεδόν άψογο αλλά χωρίς διπλό άξονα ή Revo Knuckle) κάνουν τη διαφορά γι αυτό ακριβώς.

Πρόσθεσε και ένα ενεργό μπλοκέ, όχι ψευδοκαταστάσεις, και έχεις ένα άψογο μπροστινό που δεν σκούζει σαν πρόβατο στη σφαγή όταν πατάς το δεξί πεντάλ στην μοκέτα. Αρχίζεις και πιέζεις το γκάζι πριν καν το apex. Τεράστιος λογαριασμός…

Κλείνω με ένα τελευταίο επιχείρημα: διαβάζω, επίσης, μερικούς γκουρού του στρίβειν πως το νέο Type R έχει ημιάκαμπτο πίσω και όχι πολλαπλούς συνδέσμους πίσω.

Aλλιώς θα πήγαιναν να σκάσουν τα €48.000 αύριο το πρωί, αλλά με ημιάκαμπτο προβληματίζονται.

Σύμφωνοι, θα ήταν, ίσως, πιθανόν,  ακόμα καλύτερο αν είχε. Αλλά με το ”αν” δεν χτίζονται παλάτια. Kι εγώ αν ήμουν 1.90 σιγά μη μου γλίτωνε η Στικούδη. Τώρα της πέφτω κοντός.

Το θέμα είναι σου λείπει; Η Στικούδη, σίγουρα. Οι πολλαπλοί σύνδεσμοι, όμως; Πρακτικά: αισθάνεσαι, πραγματικά, κάτι;

Ή απλά μένεις με τη γλώσσα στο μάγουλο; Θα συμφωνήσω, μόνο στο ότι το Megane RS (ακόμα κι αν δεν είναι Trophy με τις Öhlins) είναι ακόμα πιο ρυθμίσιμο πίσω. Και, ίσως, ακόμα πιο εστιασμένο αν και λιγότερο δυνατό.

Τέλος, να μη σχολιάσω τα επιπλέον ευρώ που θα στοίχιζε η εξελιξη μιας πιο σύνθετης πίσω ανάρτησης στο Type R. Αλλά ακόμα κι έτσι. Μήπως είναι άλλο ένα κλισέ που το πολύπλευρο enginering ξεπέρασε; Όπως το κλισέ για τους 220 ίππους της Φιατάρας;

Και εν έτει 2006 που βγήκε το Clio RS, που πολύ το αγαπάω το μικρό μου, ”χόρευε” υπό πίεση. Στο δε βρεγμένο; Κερνάει ακόμα. Δεν έχει μπλοκέ (με μόλις 200 PS και με double axis δεν το πολυχρειάζεσαι για δρόμο) αλλά ναι, έχει κι αυτό ημιάκαμπτο και πραγματικό downforce με κάποια 40 kg στον πίσω άξονα. Και ο συνδυασμός αρκεί για να στρίβεις κορυφαία.

Το συμπέρασμα: 

Αναζήτησέ το και ξέρεις πως έχεις να κάνεις με ένα πολύ σοβαρό FWD.

Photo: Honda

Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.

Διαβάστε μας (και) στο Protagon

Ίσως να σ’ αρέσει