Αυτοκίνητο που μας λείπει: Nissan Micra (K14)

Δυστυχώς τo Μicra είναι εδώ και καιρό παρελθόν από τα ευρωπαϊκά πράγματα. Κατά την 5η και τελευταία γενιά του, αυτή υπό τον κωδικό ”Κ14”, ειδικά λίγο πριν την κατάργησή του, είχε εξελιχθεί σε ένα ενδιαφέρον υπερμίνι με δόσεις οδηγικού ενδιαφέροντος. Υπάρχει μία πίκρα που μείναμε χωρίς Micra

Αιχμηρές γωνίες, αποκλειστικά πεντάθυρο, εύχρηστο και μοντέρνο. Το Micra έπρεπε να περιμένει το 2019 για να αποκτήσει τους κινητήρες που απέδωσαν δικαιοσύνη στο σύνολο

Το Nissan Micra (όπως και το Ford Fiesta) είναι από τις περιπτώσεις που λείπουν εμφατικά από το νέο σκηνικό της ευρωπαϊκής αυτοκίνησης. Τα υπερμίνι απειλούνται, ήδη μεγάλοι παίκτες αποχωρούν από τη συγκεκριμένη κατηγορία, άλλοι παραμένουν (για παράδειγμα, Mazda, Opel, Peugeot, Seat, Suzuki, Toyota), άλλοι εισέρχονται (MG) και άλλοι ετοιμάζονται να αποχωρήσουν

Το Micra ήταν σωστό. Ειδικά στα τελευταία του

Ειδικότερα, δηλαδή, από τότε που αποφασίστηκε να τοποθετηθεί ο χιλιάρης τρικύλινδρος 1.0 IG-T απόδοσης 100 PS.

Το σύνολο απέδιδε 10 επιπλέον ίππους σε σχέση με τον 900άρη υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα. Ήταν συμβατός με τις προδιαγραφές Euro 6d, απέδιδε επιπλέον 20 Nm, κατανάλωνε λιγότερο, ήταν πιο αθόρυβος και πιο ζωντανός σε μεγαλύτερο φάσμα στροφών

Ήταν η απάντηση του Ομίλου στα προγενέστερα παράπονα, τόσο φυσικά για τον ατμοσφαιρικό, ίσως δεινοσαυρικό, των 75 ίππων όσο και για τον 0.9 IG-T των 90 PS. Nαι, είχε διαφορά.

Tο Micra, στην 5η και έσχατη γενιά του, προσέφερε μια σχετικά σφιχτή κύλιση, κοντρολαρισμένες κινήσεις υπό πίεση χωρίς να γίνεται κουραστικό ή απότομο και διέθετε παρασάγγας πιο μοντέρνο εσωτερικό μαζί με την οθόνη και τις δυνατότητες της εποχής.

Η ανάρτηση ήταν προσανατολισμένη περισσότερο της σπορτίφ ρύθμισης και το μόνο που παρατηρούσες ήταν πως στις υψηλές ταχύτητες ήταν ένα κλικ λιγότερο ραφιναρισμένη σε σχέση με μέρος του ανταγωνισμού (π.χ. Polo, Fiesta).

Όχι όμως κάτι που ενοχλούσε ενώ ήταν και αίσθηση που προέκυπτε μόνο σε άμεση σύγκριση.

Σε κάθε περίπτωση…

Γενικότερα, το μοντέρνο, αθλητικό αμάξωμα, ο συντελεστής οπισθέλκουσας Cd στο 0,29, η αυξημένη ακαμψία, το χαμηλό κέντρο βάρους και ο ξεκάθαρα ευρωπαϊκός χαρακτήρας ήταν τα συστατικά της μεγάλης αλλαγής πλεύσης.

Με χώρο αποσκευών στα 300 λίτρα, κάποιους συμβιβασμούς στο διαθέσιμο χώρο για τα πόδια των πίσω επιβατών και ικανοποιητική για την εποχή κατανάλωση (περίπου στα 6,5 λτ/100 χλμ/ώ.), το Micra έμελλε να κλείσει την αυλαία ως το μικρότερο και πιο προσιτό αυτοκίνητο της Nissan, με μία τιμή λίγο πάνω από τα €14.000. Ανέκδοτο σήμερα, ε;

Το πιο σπορτίφ

Ακόμα περισσότερη διαφορά με τα παραπάνω μηχανικά σύνολα είχε ένας άλλος κινητήρας (τοποθετήθηκε το 2019) που απέδιδε 117 ολοζώντανους ίππους δίνοντας άλλον «αέρα» στο καλοφτιαγμένο Micra.

Στην περίπτωση της ενδιαφέρουσας έκδοσης των 117 ίππων, το Micra συνδύαζε χαμηλότερη ανάρτηση κατά 10 mm, τροχούς 17” και γρηγορότερη ηλεκτρική κρεμαγιέρα.

Ο κωδικός με σημασία ήταν ο ”DIG-T 117”. Αυτός των 100 ίππων λεγόταν ”IGT-100′‘. Η διαφορά ήταν στο ”D’‘ – βλ. άμεσος ψεκασμός.

Με αυτά και με εκείνα, δε θα λέγαμε όχι σε ένα 1.0 DIG-T με τα 117 PS, στα μεταχειρισμένα. Ήταν αυτό που διέθετε και το επιζητούμενο τόσο καιρό 6άρι κιβώτιο. Υπό αυτόν το συνδυασμό, το μικρό Micra ποτέ δεν ήταν «μεγαλύτερο». Μας λείπει