Ο μαζοχισμός της αγγελίας. Ξανά μανά

Ψάχνοντας αγγελίες για νέο αυτοκίνητο. Καλυτεροχειρότερα δεν γίνεται. Ο μαζοχισμός του petrolhead και η εξομολόγηση

Πονάει αλλά σ΄αρέσει. Ισχύει και όταν ψάχνεις απεγνωσμένα για το επόμενό σου αυτοκίνητο. Οποιαδήποτε ομοιότητα με την εικονιζόμενη Εμανουέλ Σενιέ κρίνεται ως συμπτωματική

Ανάμεσα στα κάποιες δεκάδες αυτοκίνητα που ‘χω αγοράσει τις τελευταίες τρεις δεκαετίες της ζωής μου, τρία ήταν τα πιο έντιμα που είχα ποτέ.

Που μου ‘δωσαν ακριβώς ό,τι ανέμενα. Μπορεί και κάτι παραπάνω, αλλά επουδενί λιγότερο.

Το ένα ήταν το M3 E46, για το οποίο την ώρα του αποχωρισμού με πήραν τα ζουμιά. Aλήθεια.

Το άλλο, πριν κανα δυο δεκαετίες και βάλε, το Peugeot 1.6 Rallye.

Το 8V, ένα αυτοκίνητο που μου δίδαξε πολλά μυστικά για την τέχνη του lift off, της μεταφοράς βάρους, του πώς αρκούν 850 κιλά και λάστιχα ξερά σαν κόντρα πλακέ για να ενωθείς με το μηχάνημα. Αγαπώ 8V.

Και το άλλο ήταν το NC. Το κράτησα το Miata, όπως ακούγεται πιο χαριτωμένα, για περίπου έξι με εφτά μήνες.

Βασικά, το ‘δωσα γιατί βαρέθηκα το χρώμα. Αλλά μπορεί και γιατί βαριέμαι γενικότερα. Όπως οι περισσότεροι από εμάς που χάνουν την ώρα τους ψάχνοντας αυτοκίνητα στις αγγελίες.

Είχε προηγηθεί ένα κωλοφτιαγμένο Ε36

Με roll-bar, «σκάφες», χταπόδια, καλαμαράκια και ούτε καν φίλτρο αναθυμιάσεων. Κουρούμπελο γινόμουν στα πέντε χιλιόμετρα απ’ το σπίτι.

Του ‘χα βγάλει και παρατσούκλι: «Αλβανός Δράκος». To κράτησα είκοσι μία μέρες. Και τέλος

Οπότε τα τελευταία βράδυα ξημεροβραδιάζομαι στις αγγελίες. Σιγά μην πάρω καινούργιο.

Παρκάρω αγγελίες, κοιτάω, ξανακοιτάω, διαγράφω, προσθέτω, μιλάω με κανα δυο κολλητούς που ξέρουν τα χούγια μου και γύρω στις δυο το πρωί καταλήγω. Υποτίθεται.

Σαν τον «Σκεπτόμενο» του Rodin. Kαι ξανά με τα μούτρα στις αγγελίες. Πείτε το ανωμαλία αλλά μου είναι μια διαδικασία αφενός ευχάριστη γιατί είναι σα να ψάχνεις για τη νέα σου αγάπη και αφετέρου αγχωτική γιατί μετά κάτι δεν σου κάθεται καλά. Σαδομαζό. Τελείως

• Porsche 918: Η ακριβότερη αγγελία που κυκλοφόρησε ποτέ στην Ελλάδα;

Αχ, το νέο αυτοκίνητο. Πόση φαιά ουσία έχει πέσει για χάρη του

Πείτε το σε κάποιον με φασόν πνευματικότητα και θα σας αποστραφεί όπως ο διάολος το λιβάνι. Μοιραστείτε το με κάποιον που αγαπάει τα αυτοκίνητα και θα έχετε βρει μια αδελφή ψυχή.

Μετά κοίταξα τα S2000. Ελάχιστα καλά κομμάτια, δυο το πολύ κι αυτά πωλούνται σε τιμές άψογης Boxster 987. Τα περισσότερα απ’ τα υπόλοιπα; Ένας αχταρμάς από κουρασμένα retainers βαλβίδων, ραγισμένες βάσεις μηχανής και καγκουριάς.

Ξαναγύρισα στις αγγελίες. Πάλι ξενύχτη με βλέπω. Και κουρούμπελο.

Υ.Γ. Η φωτό είναι από την καταπληκτική ταινία «Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα», από το μακρινό 1992. Του Πολάνσκi. Με την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα (στα νιάτα της, τουλάχιστον) Εμανουέλ Σενιέ.

Πραγματεύεται το σαδομαζοχισμό του έρωτα. Ισχύει μερικές φορές και στα αυτοκίνητα.

Αυτό ήταν το τρέιλερ. Να τη δείτε και φουλ.