Tα τελευταία μόλις χρόνια είναι που ακούγονται φράσεις όπως «ψηφιακό vs αναλογικό» αυτοκίνητο. Τι σημαίνει; Πώς επηρεάζεται η εμπειρία της οδήγησης; Τι σου μένει ως αίσθηση;
Σοφιστικέ ηλεκτρονικά, αναρίθμητες ECU εναντίον παλαιάς σχολής. Η μετάβαση προς τη νέα εποχή. Και βάστα μην έρθουν τα αυτόνομα
Μια πρώτη απάντηση στο θέμα «αναλογικό vs ψηφιακό» έχω την αίσθηση πως δίνει ένα διαχωριστικό σημείο: είναι ο βαθμός εμπλοκής αναρίθμητων ηλεκτρονικών εγκεφάλων στη «σπονδυλική στήλη» των αυτοκινήτων
Στο πόσο φιλτράρεται η εμπειρία. Και όχι, βέβαια, στο ποιο κάνει τον ταχύτερο γύρο στο Νίρμπουργκρινκ.
Η μετάλλαξη των αυτοκινήτων είναι τόσο καθοριστική που ίσως οι ιστορικοί του μέλλοντος χωρίσουν την αυτοκίνηση αντίστοιχα όπως διαιρέθηκε η ιστορία σε προ και μετά Χριστόν. Προ digital και μετά digital
Δώσε παραδείγματα
Για παράδειγμα, μιλώντας για υπεραυτοκίνητα, το κορυφαίο σημείο αναφοράς στα αυτοκίνητα παραγωγής ήταν μέχρι πριν λίγα χρόνια μία Ferrari 458 Italia.
Όταν εμφανίστηκε ήταν απ’ τα πρώτα ψηφιακά του είδους. Απ’ το κόκπιτ, τα χειριστήρια, το ενεργό διαφορικό, τα «δύσκολα». Εννοείται πως το ψηφιακό δεν έχει να κάνει με επιδόσεις αυτές καθαυτές.
Αντίστοιχα, με ένα παλιομοδίτικο -και προφανώς «τέρμα» αναλογικό Viper μπορείς να πας εξίσου γρήγορα.
Αντιθέτως, μια GT3 RS 997 είναι ένα απ΄ τα τελευταία αναλογικά αυτοκίνητα του είδους.
Γιατί; Διότι μια GT3 προηγούμενης γενιάς έχει μια κανονική υδραυλική κρεμαγιέρα, αριστερό πεντάλ, ακούς τους κραδασμούς, αποφεύγεις στην είσοδο τις ανωμαλίες για να μη διαταραχθεί το turn in. Με μικρό μεταξόνιο, κανονικό χειρόφρενο, είσαι, δηλαδή, σε μεγαλύτερο ποσοστό ένα μέρος μιας μηχανολογικής παρτιτούρας
Εννοείται φυσικά πως ο διαχωρισμός αναλογικό vs ψηφιακό χωράει πολλή κουβέντα. Φυσικά ανθεί και μπόλικη νεκροφιλία. Η οποία έχει και τα όρια της γιατί συχνά ξεχνάμε πόσα πράγματα θα μας ενοχλούσαν εν έτει 2021 σε ένα κορυφαίο old school εικοσαετίας
Τα αναλογικά αυτοκίνητα-σταθμοί
Για όποιον όμως έχει μια σχετική αντίληψη των διαφορών και της πιο «συνθετικής» αίσθησης των ψηφιακών σπορ αυτοκινήτων, υπάρχουν μερικά αδιαφιλονίκητα αναλογικά «τοτέμ».
Αρχής γενομένης για κάθε μάχιμο, δυνατό ιστορικό που έγραψε ιστορία: τα Fiat 131, τα αντίστοιχα Ascona, Sierra ή το κλασικό Escort. Και πολλά άλλα.
Όλα, επίσης, τα γιαπωνέζικα με ψυχή είναι αναλογικά. Τετρακύλινδρα, ατμοσφαιρικά, πολύστροφα, με βαβούρα στην καμπίνα και ξερό feeling. Ακόμα και ένα Peugeot Rallye. Δεν παίζει ρόλο η ισχύς
Χωρίς διπλούς συμπλέκτες, ηλεκτρονικές μπουκάλες, 20άρες ζάντες και πανάκριβους διάσπαρτους εγκεφάλους. Οι τελευταίοι υπάρχουν παντού. Απ’ τα φώτα μέχρι τις κλειδαριές. Έτσι και τυχόν το «ακουμπήσεις» σου παίρνουν το σκαλπ
Την ίδια στιγμή υπάρχουν και περιπτώσεις τύπου Lotus. Σύγχρονες αλλά όχι με ψηφιακό overkill. Οδηγκεντρικές Lotus αλλά και δύσκολες στην καθημερινότητα. Αντίθετες με το ρεύμα. Στην υγειά τους.
Παλιός vs νέος
Μη σας κουράζω. Για όποιον ρομαντικό ψάχνει να βρει τη δική του νιρβάνα, μάλλον πρέπει να συνειδητοποιήσει πως το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.
Ή ψάχνεις και αναστηλώνεις με κόπο, μουτζούρα και άγνωστο χρήμα το έμβλημα του παρελθόντος. Ή μαθαίνεις στη νέα σοδειά που γοητεύει με τη φρεσκαδούρα της. Που σε μερικές περιπτώσεις είναι απλώς υπέροχη. Όπως τη νέα Porsche 911
‘Ελα όμως που όσα χρόνια κι αν περάσουν κανένας petrolhead δεν θα κουραστεί να βλέπει βίντεο όπως αυτό.
Photo: Top Gear / Γ. Γρηγοριάδης / 4Drivers.gr
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.