Άραξε. Το μηχάνημα θέλει το χρόνο του

Μερικές φορές η σχέση με το μηχάνημα φαίνεται απ΄την αρχή. Συχνά, όμως, χρειάζεται να επενδύσεις περισσότερο χρόνο για να το εκτιμήσεις. Δώσ’ του τον

Αραχτός στην 325i. Η αλήθεια είναι πως δεν της έδωσε το χρόνο που ίσως της άξιζε. Όλα όμως είναι μαθήματα on the road

Βλέπω το μηχάνημα σαν ανθρώπινη σχέση. Πέστε το ανωμαλία, πέστε το όπως αγαπάτε

Όμως ένα αυτοκίνητο μπορεί να μου φτιάξει τη διάθεση, να μου τη χαλάσει, να με συντροφεύσει, να με εξιτάρει, να με κάνει να το φροντίσω. Ή και να αδιαφορήσω

Το μηχάνημα δεν είναι ψυγείο. Ούτε ηλεκτρική σκούπα – όσο κι αν έχει βαλθεί για το τελευταίο η αυτοκινητοβιομηχανία υπό τις διαταγές της Μέρκελ.

«Ζει», αναπνέει, κινείται και, όσο μεγαλώνω, ανακαλύπτω πως κι αυτό θέλει το χρόνο του.

Σαφώς, έχοντας οδηγήσει μερικές εκατοντάδες αυτοκίνητα σ΄ αυτό το επάγγελμα, νιώθεις πολύ γρήγορα αν κάποιο σού κάνει ή όχι. Αν το database είναι ευρύ, μπορείς σε λίγα χιλιόμετρα να εντοπίσεις τα ντεφό

Όμως κι αυτά ακόμα είναι μέρος μιας προσωπικότητας. Και ξέρεις κάτι; Κάποια κουσούρια έχουν τη χάρη τους. Και συχνά η τελειοθηρία μπορεί να καταλήξει άψυχη.

Ποιο αυτοκίνητο θα αγόραζες μέχρι €30,000; Εκφράσου ελεύθερα

Μ΄αυτά και μ’ αυτά, μου αρέσει να γράφω χιλιόμετρα με το μηχάνημα

Να ενσωματώνομαι σ΄αυτό, να εισπράττω πιο συνειδητά τα θετικά του. Και, αν διαθέτει προσωπικότητα, να συμφιλιωθώ με τα μειονεκτήματά του.

Αυτή ακριβώς η συμφιλίωση είναι μέρος της σχέσης που λέγαμε παραπάνω. Υπάρχει τελειότητα; Μήπως υπάρχει στις ανθρώπινες σχέσεις και δεν το ξέρω;

Αντιπαθώ την τελειότητα. Είναι καταναγκασμός, ανικανοποίητη μαλακία και κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν ανεπαρκείς. Όπως είχε πει ο Σαλβαντόρ Νταλί, «Μη φοβάστε την τελειότητα. Ποτέ δεν θα την αγγίξετε»

Δεν ξέρω πόσο θα συνεχίσει να υπάρχει αυτή η στενή σχέση με τα αυτοκίνητα που οδηγούμε.

Αν λείψει η μηχανολογική αίσθηση, ο φυσικός ήχος, αν όλες οι αναρτήσεις του κόσμου «σιδερώσουν» κάθε ανωμαλία του πλανήτη, αν δε γυρνάς το κεφάλι για να δεις τι είναι αυτό που ΄ρχεται, αν όλα γίνουν οθόνη, αν το τιμόνι απλώς σημαδεύει χωρίς άλλη επικοινωνία, τι μένει; Μόνο πολύ ντιζάιν, μηδενικοί ρύποι, κινούμενες μπουτίκ και τρόλεϊ για τέσσερις;

Πέστε το ανωμαλία, πέστε το ρομαντισμό ενός ιδρυματικού petrolhead, πέστε το όπως θέλετε. Αλλά δώστε χρόνο στο μηχάνημα. Όσο ακόμα υπάρχει ακόμη ως λέξη.