Μπλε. Αγωνιάρικο ή κλαρινογαμπριάτικο;

Το μπλε μεσουρανούσε στα αυτοκίνητα του ’80. Πλέον, έχει ατονίσει. Εκτός από εκδόσεις με σημασία. Αυτές είναι μερικές μπλε σκέψεις

Μπλε με σημασία. Αυτή είναι μία υπενθύμιση ενός ωραίου χρώματος που το ‘φαγε το μαύρο (το σκοτάδι)

Δεν βλέπω να κυκλοφορούν πλέον πολλά μπλε αυτοκίνητα. Για καινούργια, μιλάμε

Πρόσφατα δε έχω ξεκινήσει άλλο ένα προσωπικό debate των δρόμων. Το ‘χω ονομάσει The Blue Debate – ίσως να έκανε και ωραίο τίτλο για διαφημιστικό. Αλλά δεν βλέπω μπλε φως από πουθενά.

Την περασμένη δεκαετία ζήσαμε την κυριαρχία του μαύρου.

Ακόμα και το τελευταίο μεταχειρισμένο των €1,000 να ‘ψαχνε ο άλλος, νόμιζε πως του προσέδιδε κύρος ως προσωπικότητα με το λεγόμενο total black. Αυτά είναι θέματα βαθιάς ψυχανάλυσης.

Ήταν η εποχή που «μαύρη μαυρίλα πλάκωσε μαύρη σαν καλιακούδα», που λέει και ο σοφός λαός.

Όταν διατυπώθηκε στη λαϊκή αφήγηση το παραπάνω ρηθέν, δεν υπήρχε η πλημμυρίδα από τις μαύρες λαμαρίνες που ζήσαμε στα χρόνια της χρηματιστηριακής παλιγγενεσίας.

Η άνοδος και πτώση του ασημί

Είχε προηγηθεί η δεκαετία του ασημί. Αγαπώ το ασημί.

Πλέον, έχει πάει κι αυτό στην αφάνεια. Ίσως περισσότερο κι απ΄αυτήν του μπλε.

Το ασημί κρύβει βρωμιές, πετραδάκια και καλοκαιρινή σκόνη.

Ως γνήσιος λαός της υπερβολής και της αγελαίας ψυχολογίας, ψωνίζαμε ομοθυμαδόν ασημί. Νοικοκυρές, νοικοκυραίοι, πωλητές, νοικιάρικα, φοιτητές και ελεύθεροι επαγγελματίες, τα πάντα όλα.

Είχε αρχίσει η εποχή που ξεχνάγαμε το μπλε. Το άλλοτε κομψό χρώμα των ’80s είχε υπέκυπτε σε εμπορική παρακμή. Διεσώθηκε, ωστόσο, χάρη σε έναν μνημειώδη εκφραστή . Το Subaru Impreza. Καραμπινάτο όσο και η χαρακτηριστική αεροτομή, ή «φτερούγα», στο πορτμπαγκάζ. Δεν γίνεται να είσαι petrolhead και να μην ξέρεις αυτό το χρώμα του Impreza. Βασικό μάθημα χρωματολογίας

Πιστεύω βαθύτατα πως η Subaru παρείχε τον ελλείποντα συνδετικό κρίκο. Ήταν αυτή που το διατήρησε στη ζωή. Αλλιώς μπορεί να είχε σβήσει. Ή μάλλον, κάτι χειρότερο: να είχε εκπέσει στο απόλυτο έρεβος του μαύρου. Πίσσα, κατράμι. Το total black που λέγαμε. Ό,τι χειρότερο για χώρες με σκόνη, βρώμικους δρόμους και πολύ ήλιο. Η χώρα λέγεται Ελλάδα

Οι μεγάλοι μπλε

Πέραν του Subaru Impreza, υπήρξαν και άλλοι μπλε ηγήτορες.

Όπως το εικονιζόμενο Ford Escort Cosworth. Υπέροχο αυτοκίνητο που όταν το οδηγήσαμε θυμηθήκαμε την αίγλη των rally replicas.

Οδηγούμε Ford Escort Cosworth: το μπλε του Πραγματικού Οδηγού

Ή το ”Laguna Seca” των BMW M3.

Ή το μπλε των Opel OPC – το πιο χαρακτηριστικό στα μικρά hot hatch. Ή αυτό των Dodge Viper. Αν βάλεις και άσπρες ρίγες, «σκοτώνει».

Ή τη Miami Blue Porsche 911 GT3. Ή και εκείνο το τρομερά classy σε παλιές Jaguar. Ή τα νέα Polestar της Volvo.

Είναι όλα υπέροχα. Και σίγουρα και κάποια άλλα που ίσως ξεχνώ αυτή τη στιγμή. Εκφραστείτε ελεύθερα.

Ωραίες αποχρώσεις σε ακόμα πιο ωραίες αυτοκινητικές περιπτώσεις

Η μπλε διαχωριστική γραμμή

Ωστόσο, υπάρχει μια λεπτή, διαχωριστική γραμμή στο πόσο μπλε πρέπει να είναι το μπλε. Αν «φέρνει» προς Laguna Seca είναι αγωνιάρικο.

Αν φέρνει προς τον έναστρο, βραδυνό ουρανό είναι ενδιαφέρον και μυστηριώδες.

Κάπου ενδιάμεσα, από το «τουαλετί» μέχρι το «σκοτωμένο» και βαρύ μπορεί να είναι από κλαρινογαμπριάτικο έως συνταξιοδοτικό. Σαν μπλε παντόφλα που αράζει τα βράδια χωρίς σασπένς. Και είναι ικανό να κάνει ένα όμορφο αυτοκίνητο ανυπόφορα βαρετό