BMW M2. Τελικά, ποιο μοτέρ του ταιριάζει καλύτερα;

Post date:

Author:

Category:

bmw m2 ac schnitzer acl2

 M2 στοκ; Ή μήπως με το twin-turbo της Μ4; Αλλά για στάσου, υπάρχει κι αυτό της Schnitzer. Τι ζόρια, Θεέ μου.

 

Πριν μερικούς μήνες, όταν είχαμε την ευκαιρία να οδηγήσουμε τη Μ2 στην πίστα του Hungaroring, σ’ ένα διάλειμμα της παρουσίασης, για περίπου μια ώρα, μας δόθηκε η δυνατότητα να οδηγήσουμε και τη Μ4 με το Competition Package εκτός πίστας.

 

Μέχρι εκείνη τη στιγμή και για τις προηγούμενες ώρες, η M2 μας είχε πραγματικά ενθουσιάσει. Ένα υπέροχο αυτοκίνητο, τόσο για να το κοιτάς όσο και να το οδηγείς. Αλλά κι αυτό που υποψιαζόμασταν εδώ και καιρό, απ’ τη στιγμή δηλαδή που είχαμε οδηγήσει τις ”μικρές” 2 Series: ότι η Μ2 ήταν ακριβώς όσο χρειάζεται σε διαστάσεις ένα απολύτως οδηγοκεντρικό αυτοκίνητο.

bmw m2

[Αυτό είναι το πιο ”γλυκό” σασί στη βαυαρική γκάμα για το συνειδητοποιημένο petrolhead. Μέχρι να οδηγήσει το Competition Package και δει πως για να πάρει το μοτέρ που θα ανατριχιάζει κάθε φορά που θα βυθίζει το πόδι στη μοκέτα, πρέπει να ”ανέβει” κατηγορία. Τι ζόρια...]

Στην πίστα του Hungaroring, είχαμε ήδη εντοπίσει το σαφώς περισσότερο grip που διέθετε από μια Μ3 Ε92. Παρά το πιο μικρό μεταξόνιο σε σχέση με την τελευταία, η Μ2 ”κατέβαζε” την ισχύ με λιγότερη νευρικότητα στο δρόμο ακόμα και με βαθύ πάτημα του γκαζιού ενώ ήταν και πιο οργανική σε αίσθηση.

 

Δεν τρελαθήκαμε ωστόσο με δυο πράγματα. Το πρώτο ήταν το σχετικά αδιάφορο ”σαλόνι” με απλώς ”βασικά” καθίσματα. Το δεύτερο που είχαμε προλάβει να εντοπίσουμε ήταν πως η απόκριση στο γκάζι από το κινητήρα με το μονό τούρμπο θα θέλαμε να ήταν λίγο καλύτερη, κυρίως πιο αιχμηρή στο πάτα-άσε.

 

Όταν, λοιπόν, μπήκαμε στη Μ4, η παραπάνω αίσθηση επιβεβαιώθηκε. Ο κινητήρας με τα δύο τούρμπο της τελευταίας, ήταν ξεκάθαρα σ’ ένα σαφώς μεγαλύτερο, πιο ακριβές και κυρίως ξυραφένιο επίπεδο. Ακόμα πιο μικρομετρικός στο παραμικρό πάτημα και σαφέστατα με μεγαλύτερο ”βάθος”. Τι να κάνεις, στη ζωή και τα αυτοκίνητα όλα είναι σχετικά. Δεν μπορείς να τα ‘χεις όλα. Αν θες πληρώνεις. 

 

Κι αν θες, δηλαδή, το πιο μαζεμένο body της Μ2 αλλά με τη μοτερούκλα της Μ4; Τι κάνεις μιας και η BMW έχει σοφά διαχωρίσει τα μοντέλα ώστε να μην κανιβαλιστούν; Μπέρδεμα; Μπορεί.

 

Μέχρι ο οίκος ΑC Shnitzer να συνδυάσει τα ασυνδύαστα και να μεταμοσχεύσει το “καλό” μοτέρ της Μ4 και μάλιστα ακόμα περισσότερο αγριεμένο με 562 ίππους στη δική του, hardcore εκδοχή της Μ2, αυτή με τον κωδικό ACL2. 

 

bmw m2 ac schnitzer

[Η βασίλισσα της πλαγιολίσθησης διά ενισχυμένης χειρός Schnitzer. Μήπως +200 ίπποι είναι too much για ένα πισωκίνητο ”κοντό” σασί;]

Δεν ξέρουμε, βέβαια, αν οι χεδόν 200 επιπλέον ίπποι σε σχέση με τη stock Μ2 διαταράσσουν κάτι την ομοιογένεια ενός σχετικά κοντού αμαξώματος. Εκεί είναι το στοίχημα για τη Schnitzer. Κι όχι η ιπποδύναμη που με τα σημερινά twin turbo έχουν απόθεμα να βγάζουν εύκολα τα άλογα και να φέρνουν το χρήμα στα ταμεία. Το θέμα ήταν, είναι και θα είναι το σασί για κάθε σοβαρό αυτοκίνητο. Κι όχι τα 0-100.

 

bmw m4 competition package

 

[Το ”τσιμεντέ” που ξαποστάζω είναι το Μ4 με το Competition. Βλέπετε, τέτοια μας κάνουν εκεί στη Βαυαρία και μένουμε με άλυτα τα υπαρξιακά μας. Δύσκολη δουλειά αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει.]

Όπως και να ‘χει παίρνετε μια αίσθηση των διαφορών. Το Competition Package ήταν ήδη, έστω για αυτή τη λίγη ώρα που το οδηγήσαμε, ό,τι θα μπορούσαμε να ζητήσουμε από ένα σπορ κουπέ. Ήχος, απόκριση, ευστροφία στον κόφτη, ωμή αγριάδα. Ο Schnitzer το διαψεύδει. Θέλει κι άλλο, λέει. 

 

Τι να κάνεις. Στη ζωή, όπως και στα αυτοκίνητα, όλα είναι σχετικά.

Photo: evo / Χ. Καραγιωργάκης /4Drivers

 

 

Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.

Διαβάστε μας (και) στο Protagon

Ίσως να σ’ αρέσει