Cabriolet που αγαπήσαμε: για το Honda S2000, τον ιάπωνα «θεό»

Λίγα αυτοκίνητα άσκησαν τόσο σημαντική επιρροή στην αυτοκίνηση όσο το Honda S2000. Το οποίο αν δεν ήταν cabriolet θα μπορούσε να είναι και ένα «κλειστό» αναφοράς

Δεκαεννιά χρόνια πριν. Το θυμάμαι σαν χθες. Το «γκρι με κόκκινα» Honda S2000 είχε μόλις αρχίσει να παρελαύνει στις δοκιμές του ελληνικού Ειδικού Τύπου

Όσοι αγαπούσαν την οδήγηση σχεδόν έμαθαν απ’ έξω τις εντυπώσεις των δημοσιογράφων της εποχής.

To Honda S2000 -ή, κατά τη συντομογραφία του, «S2K»- είχε ένα μούτρο που σε κοίταζε με νόημα, χαμηλό καπό με επίσης χαμηλή shoulder line και τις προδιαγραφές να γίνει αυτοκίνητο-αφίσα από το πιεστήριο.

Εντός του ευγενούς μετάλλου βρισκόταν ένας αδάμαστος 4κύλινδρος με απόδοση 240 PS που επί χρόνια κατείχε τον τίτλο της μεγαλύτερης απόδοσης ισχύος ανά λίτρο για ατμοσφαιρικό κινητήρα.

Με απλές κουβέντες, απέδιδε, όπως είπαμε, 240 ίππους από μόλις 2,000 κυβικά εκατοστά. Κάνεις τη διαίρεση και προκύπτουν 120 ίπποι στο λίτρο. Φόρμουλα 1 με πινακίδες κυκλοφορίας

Το Honda S2000 διέθετε τις κλασικές, «αρρενωπές» αναλογίες. Αιχμηρό, μινιμαλιστικό με μικρό πορτ μπαγκάζ. Α, ναι. Και κουκούλα.

Η τελευταία δεν είναι συνήθως η πρώτη επιλογή για όσους αγαπούν την οδήγηση, τόσο για λόγους ακαμψίας όσο και παθητικής ασφάλειας, αλλά το S2000 ήταν τόσο συνολικά πειστικό, που η νιτσεράδα πάνω απ’ τα κεφάλια των δύο επιβατών ουδέποτε αποθάρρυνε τους αναρίθμητους φίλους του.

 Με ένα ταμπλό που τυλιγόταν γύρω σου και το χειριζόσουν με τις άκρες των δαχτύλων σου, τον πιο τηλεπαθητικό λεβιέ ταχυτήτων της νεότερης ιστορίας και μετάδοση στον πίσω άξονα, το Honda S2000 έμοιαζε με πολεμιστή νίντζα απέναντι στον κομφορμισμό της Mercedes SLK – που ήταν και η επιλογή των πολλών αλλά «ανέραστων» οδηγικά

Οι πρώτες εντυπώσεις μιλούσαν για το πιο φιλικό πισωκίνητο που είχαν συναντήσει ποτέ. Θυμάμαι ακόμα το σχετικό σχόλιο καλού συντάκτη των 4Τροχών της εποχής που, παρασυρμένος ίσως από τον ενθουσιασμό του, προέβη σε άμετρο βερμπαλισμό.

Και τούτο γιατί, όπως τυγχάνει να μου εκμυστηρευτεί εξαιρετικά σοβαρό στέλεχος της τότε εποχής Σαρακάκη, μεγάλο ποσοστό από τα Honda S2000 που πουλήθηκαν στην Ελλάδα έδωσαν μαθηματικό ραντεβού με τον φαναρτζή.

Στα πρώτης γενιάς Honda S2000, αν σε έπιανε το «σκαλοπάτι» της αλλαγής του V-ΤEC με τροχούς υπό κλίση και με το γκάζι βαθιά πατημένο, έπρεπε να το λέει η καρδούλα σου.

Ήταν πολεμικό, δύσκολο στο όριο και απότομο στο σπάσιμο της πρόσφυσης. Καμία σχέση με το «πιο φιλικό πισωκίνητο της εποχής». Το αντίθετο

Βλέπετε, όμως, έτσι μερικές φορές χτίζονται οι μύθοι της αυτοκίνησης. Με αυτοκίνητα προκλητικά, ατίθασα που απαιτούν λεπτούς χειρισμούς και ψυχραιμία από τον χειριστή τους. Η λίστα είναι ατελείωτη απο τέτοια: από τη Shelby και τη «widow-maker» Porsche GT2 (996) έως τα Caterham και το Dodge Viper. Πολλά εικονίσματα στην άκρη των δρόμων έχουν ιστορίες να διηγηθούν.

Στο Honda S2000 καθόσουν μάλλον ψηλά, το τιμόνι ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα πληροφοριακό αλλά η οργή του συ-γκλο- νι- στι- κού κινητήρα στις υψηλές rpm και ο ήχος, η αίσθηση πως δεν οδηγούσες άλλο ένα βουτυροποιημένο roadster, σε έκανε να το ερωτευτείς.

Τόσα χρόνια μετά η Honda δεν έχει πάρει ακόμα την απόφαση να παρουσιάσει μία νέα εκδοχή του πολεμιστή της. Ο μύθος παραμένει. Έστω και με κουκούλα.

• Διάβασέ το: 2ο Χέρι – Honda S2000. Τι πρέπει να ελέγξεις

Photo: Honda