Αυτοκινητική μονογαμία: γερνώντας με το ίδιο αυτοκίνητο

Πώς είναι να βρίσκεσαι σε μονογαμία με το ίδιο αυτοκίνητο για δεκαετίες; Οδηγοί ερωτευμένοι με αυτό που είχαν νέοι. Σεβασμός

Σεβασμός σε όλους εκείνους που βλέπουν το αυτοκίνητό τους να μεγαλώνει μαζί τους. Να μιας άλλης μορφής μονογαμία

Σκεφτείτε. Τι μπορεί να σημαίνει το ότι έχω μιας κάποιας ηλικίας αυτοκίνητο; Ένα. Αντιστέκομαι στην αναλωσιμότητά του. Δύο. Του δίνω προστιθέμενη αξία. Τρία. Δεν με παρασύρει εύκολα το ρεύμα (ρέμα;) του καταναλωτισμού

Και ένα τέταρτο και τελευταίο: Αμφισβητώ τη βασική αρχή της «προσχεδιασμένης απαρχαίωσης» (Alfred Sloan), όπου υπαγορεύει στις βιομηχανίες ακόμα και την ετήσια αλλαγή μοντέλου στα αυτοκίνητα, με το πρόσχημα της ακατάπαυστης «βελτίωσης» του προϊόντος και της υποβάθμισης των προτιμήσεων του καταναλωτή.

Ας θυμόμαστε, όμως, ότι βελτίωση σε έναν τομέα, ενδεχομένως να επιφέρει υποβάθμιση σε ένα άλλον. Βλέπω το αυτοκίνητό μου ως αντικείμενο και όχι ως εμπόρευμα.

Θεωρώ σημαντικό το ίδιο το αυτοκίνητό μου και όχι την αγωνία να αποκτήσω αυτοκίνητο. Από τη δική μου πλευρά, δεν με κυριεύουν οι ενοχές. Θα αντέξω; Το έτος κατασκευής των δικών μου δεν είναι τόσο παλιό ώστε να θεωρείται κλασικό(BMW E46, Coupe μοντ. 2000 και Saab 9-3 μοντ. 2007) αλλά προσμένω σε μια πιο προχωρημένη ηλικία τους. Ίσως να γεράσω και εγώ μαζί τους. Η δική μου μονογαμία.