Οφείλω να βγάλω το καπέλο στους κατασκευαστές αυτοκινήτων. Εντάξει, όχι σε όλους αλλά σε σίγουρα σε όσους φροντίζουν ακόμα και σήμερα να φτιάχνουν αυτοκίνητα που ενθουσιάζουν παρά την ομαδική υστερία με τις ντιρεκτίβες
Σύμφωνοι, η ενεργειακή κλάση (sic) ενός σύγχρονου ψυγείου, όπως αυτό που χάζευα χθες σε γνωστό πολυκατάστημα, είναι πιθανότατα κάτι θετικό. Τα ”3Α” φαντάζομαι βοηθούν τα ζαρζαβατικά να μην έχουν τύψεις όσο παραμένουν στην ψύξη. Γιατί μην πει κανείς πως δίνει πολλή σημασία πέραν του πόσο λιγότερη ΔΕΗ θα πληρώνει…
Χωρίς να υποτιμώ την τεχνολογία που κρύβεται πίσω απ’ το δίφυλλο ψυγειοκαταψύκτη, έχω την αίσθηση πως σχεδόν τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το περιβαλλοντικό μαστίγιο που τρώνε -κανονικά όμως- οι κατασκευαστές αυτοκινήτων στην προσπάθεια που τους επιβάλλεται για όλο και καθαρότερα αυτοκίνητα.
Θα μου πεις τόσα λεφτά επενδύουν, γιατί να μην τα κάνουν καθαρότερα;
Η απάντηση είναι φυσικά να τα κάνουν. Το περιβάλλον πρέπει να μείνει ως αυτοσκοπός. Και η τεχνολογία είναι το μέσον. Και τα παιδιά μας δικαιούνται έναν όσο γίνεται υγιή πλανήτη.
Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι πρέπει να ομολογήσουμε πως σχεδόν κανένας άλλος τεχνολογικός τομέας δεν δείχνει τόση ευελιξία, δεν επενδύει τόση φαιά ουσία και δεν αφιερώνει τόση οργανωμένη προσπάθεια όσο αυτός του αυτοκινήτου
Εδώ δεν προλαβαίνουμε να μετράμε τον έναν νέον κινητήρα κατόπιν του άλλου με τα CO2 να πέφτουν σε όλο και πιο θεαματικά χαμηλά. Ποιος θα περίμενε πως θα αρκούσε ένας 1.200άρης για να κινήσει ένα Qashqai ή ένας 1.4άρης για ένα ολόκληρο Audi Q3;
Δεν είναι αυτό στην πράξη σεβασμός στον πολιτισμό, στη σκυτάλη για το περιβάλλον και το όποιο αύριο, πολύ περισσότερο από κινήματα υπαρκτού ταγαρισμού;
Παρόλα αυτά – και εδώ είναι που βγάζω το καπέλο – πολλοί κατασκευαστές συνεχίζουν και βγάζουν μερικά ”κομμάτια” που είναι αφιερωμένα στην ξεχασμένη τέχνη της οδήγησης.
Περιπτώσεις σαν το Honda Type-R, το Focus RS ή ακόμα και ένα Cooper S ή ένα Fiesta ST δείχνουν πως ακόμα και εν μέσω ενός ”εχθρικού” περιβάλλοντος μερικοί κατασκευαστές επιμένουν σε, αν μη τι άλλο, ιδιαίτερα εκτός ”νόρμας” και εποχής αυτοκίνητα που σου επιτρέπουν να ξαναερωτευτείς την οδήγηση.
Το ίδιο συμβαίνει και σε ακριβότερες κατασκευές τύπου Ferrari, Porsche και τα σχετικά. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε η ευκαιρία να έχεις ένα πραγματικό sportscar που επιβαρύνει ελάχιστα τη μητέρα γη.
Τι έχει απαιτηθεί για όλο αυτό; Θέλει πείσμα, αρκετούς car guys στους εταιρικούς διαδρόμους και πίστη στην οδήγηση. Έστω πριν αυτή αντικατασταθεί από αυτοκινούμενες ορδές driverless κλωνοποιήσεων
Για να το κλείνω, ο μεγάλος σχεδιαστής Giorgetto Giugiaro είχε πει πως ”σήμερα πολλά αυτοκίνητα μοιάζουν με ψυγεία”. Απρόσωπα αλλά με ενεργειακή κλάση.
Να προσθέσω, αν επιτρέπεται, πως οι ντιερεκτίβες δεν είναι αρκετές για να σκοτώσουν τον έρωτα και οι εξαιρέσεις κυκλοφορούν ανάμεσα μας.
Αρπάξτε τις. Όσο είναι ακόμα καιρός.
Photo: Boris Pilipenko / 4Drivers
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.