Φαντάσματα και αυτοκίνητα στη Νεκρή Ζώνη της Κύπρου

Πενήντα χρόνια μετά την απόβαση του Αττίλα, τα στοιχειωμένα αυτοκίνητα στη Νεκρή Ζώνη της Κύπρου μάς υπενθυμίζουν το «Δεν Ξεχνώ». Έστω κι αν οι περισσότερες ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών φαίνεται πως την έχουν ξεχάσει για τα καλά

«Αν, όπως λέγεται ”τόπος είναι οι άνθρωποι”, τότε οι άνθρωποι που έδρασαν ή βρέθηκαν το 1974 στα γκαράζ του Παυλίδη και της Toyota, στην Κύπρο, σημάδεψαν για πάντα την ιστορία τους. Καμιά φορά έχουν και τα άψυχα αντικείμενα κάτι να διηγηθούν απ’ τον πόλεμο»

Η παραπάνω εύστοχη φράση κυκλοφορεί στο διαδίκτυο αν γκουγκλάρετε ψάχοντας τα σημάδια της επέμβασης του Αττίλα στην Κύπρο, το ματωμένο 1974. Και συνεχίζει να είναι επίκαιρη

Εν μέσω της έντασης και του απροκάλυπτου νεο-οθωμανικού επεκτατισμού, είχα ακούσει τον καθηγητή κ. Χρήστο Γιανναρά, να μιλάει στον, κατά την ταπεινή μου άποψη, πιο αδιάβλητο, τολμηρό και ουσιαστικά επίμονο Έλληνα δημοσιογράφο, τον κ. Γιώργο Σαχίνη.

Μοιραία το μυαλό επανήλθε στη μαύρη επέτειο.

Ξέρω. Κάποιοι ίσως πουν «μα τι σχέση έχει το Κυπριακό στο 4Drivers;». Η απάντηση θα μπορούσε να είναι εκτενέστατη.

Θα αρκεστώ στο τελείως βασικό: όση σχέση έχει και η ελευθερία. Ή όποια. Από την ελευθερία τού να υπερασπίζεσαι τα δίκαιά σου, το ζωτικό σου χώρο, μέχρι και την ίδια την ελευθερία μετακίνησης. Ή οδήγησης. Βάλτε όποια υπο-ελευθερία σάς έρχεται στο νου

Put the blame on…

Έλεγε, λοιπόν, ο κ. Γιανναράς για τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε από τους μεγάλους συμμάχους μας. «Τα έχουμε δώσει όλα. Και με τι αντάλλαγμα;», αναρωτήθηκε ο αξιότιμος καθηγητής.

Τα λιμάνια, τη χώρα, τις παραλίες, την Κύπρο, τώρα και τις οικονομικές μας ζώνες που μας παρακαλούσε η Κύπρος να ανακηρύξουμε. Και τα ρέστα μας, να προσθέσω.

Αλλά εμείς, εκεί. Βράχος. Ακλόνητος. Μέχρι που άρχισαν να πέφτουν βραχονησίδες και νησιά στο τραπέζι των συζητήσεων.

Το νέο λεξικό

Την ίδια στιγμή το Καστελλόριζο «κείται μακράν», κατά κάποιους. Ο «μαξιμαλισμός» είναι η νέα ορολογία αυτοενοχής.

Οι υπερπτήσεις πάνω από τα κατοικημένα ελληνικά νησιά είναι καθημερινή υπόθεση και το «δόγμα του κατευνασμού», που επιδεικνύουμε σταθερά απέναντι στον καλό μας γείτονα, είναι πιάτα ημέρας. Ή μάλλον, κακοσερβιρισμένο πολιτικό μενού δεκαετιών.

Αγαπητοί Έλληνες petrolheads, η Ελλάδα είναι ήδη μικρότερη. Όπως είναι εδώ και σχεδόν μισό αιώνα η Κύπρος. Τελεία. Ακολουθούν απλές, ασήμαντες λεζάντες

Τα αυτοκίνητα στη Νεκρή Ζώνη της Κύπρου παραμένουν όπως έμειναν εκείνο τον Ιούλη του ’74. Μηδενισμένα κοντέρ και μνήμες που ξεπερνούν τη λαμαρίνα

Το εγκαταλελειμμένο αεροδρόμιο της Λευκωσίας στέκεται ως υπενθύμιση της μόνης διαιρεμένης πρωτεύουσας στην Ευρώπη

Οι πινακίδες λένε την αλήθεια

Τα ξεθωριασμένα γράμματα ”Cyprus” στο ερημωμένο αεροσκάφος. Θραύσματα ενός εγκλήματος που δεν συγκίνησε κανέναν Μεγάλο. Περιλαμβανομένων ημών

Η λέξη «Showroom» ως κακόγουστο αστείο. Λέγεται πως γράφτηκε από βαριεστημένους στρατιώτες που φυλάσσουν την Πράσινη Γραμμή

Η αντιπροσωπεία της Toyota-Παυλίδη χρησιμοποιήθηκε από τους Τουρκοκύπριους για τις ανάγκες του γειτονικού δημοτικού σχολείου, του Αραμπαχμέτ, ώσπου να μετατραπεί σε γυμναστήριο

Αλήθεια, ποιος θυμάται τι βρετανικές τηλεοράσεις Ferguson; Φτηνό χιούμορ

Ένα εγκαταλελειμμένο καφέ στο κέντρο της Λευκωσίας, όπως έμεινε τον Ιούλιο του ’74

Η εισβολή στην Κύπρο είναι γνωστή σε όλον τον πλανήτη, τη Wikipedia και το όποιο γκουγκλάρισμα. Coming soon on a Greek island near you

Ζητείται χώρα προς κατάκτηση. Το πιθανότερο χωρίς να χρειαστεί να πέσει τουφεκιά. Ο εχθρός δεν είναι απέναντι. Είναι εντός

Συρματόπλεγμα στην Πράσινη Γραμμή. Ονομάστηκε έτσι στις ταραχές του 1963 όταν ο τότε διοικητής των βρετανικών δυνάμεων στην Κύπρο, Στρατηγός Γιανγκ, την χάραξε με πράσινο μολύβι στον χάρτη

Η Κύπρος «κείται μακράν», λένε κάποιοι. Ναι, σωστά. Όπως και το Καστελλόριζο, η Αγία Σοφία, τα θαλάσσια σύνορα. Ή ο εθνικός αυτοσεβασμός

Πονάει. Πιο πολύ κι από μετωπική με νταλίκα

Οι ΗΠΑ, η Coca, η Pepsi και ένα διχοτομημένο νησί. Ο συμβολισμός (για όσους είναι συντονισμένοι με τα τεκταινόμενα τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές) είναι προφανής. Μήπως να μιλήσει κάποιος για τα ανταλλάγματα που παίρνουμε για όλη αυτήν την κατάποση;