Κρυμμένα εκεί κάτω, βαθιά μέσα στο κόκπιτ, τα πεντάλ (επί το ελληνικότερον, ποδωστήρια) μπορούν να είναι και κόσμημα. Συγχορδία που τη ζεις και στο δικό σου καθημερινό αυτοκίνητο
Μόνο να τα κοιτάζεις αρκεί. Τα πεντάλ της Singer είναι μέρος του συνολικού φετιχισμού. Και έχουν τόση, μα τόση σημασία ακόμη
Γκάζι, φρένο, συμπλέκτης. Για έναν αιώνα τα τρία αυτά ποδωστήρια συνέδεσαν τη σχέση μας με την οδήγηση. Ναι, νομίζω πως η ελληνική λέξη αποδίδει πιο όμορφα το νόημα
Η ώση. Στην αρχαία ελληνική «ὦσις», εκ του ρήματος ὠθέω-ὠθῶ. Και δύο μέλη του σώματος να ασκούν την πίεση.
Συγχορδία κάτω άκρων.
Σε συνδυασμό κάνουν αυτό το τεχνούργημα που λέγεται αυτοκίνητο –και δε χρειάζεται να είναι supercar– να κινείται, να αλλάζει σχέσεις, να επιβραδύνει τον κίνδυνο και να τροφοδοτεί με ώθηση το σώμα σου.
Μπορεί το τιμόνι να δίνει την κατεύθυνση αλλά είναι τα ποδωστήρια, τα πεντάλ, αυτά που καθορίζουν την κίνηση, τη στάση, την εκρηκτικότητα, την κλωτσιά στα πισινά, την υπερστροφή ισχύος. Τη ροή. Και, τουλάχιστον για όσους αγαπούν την οδήγηση, αυτά τα τρία μεταλλικά στοιχεία, εκεί κάτω στο κόκπιτ, είναι ικανά να δίνουν τόση πληροφορία
Όταν μιλάνε τα πεντάλ
Πόσες φορές δεν μιλάμε με εξειδίκευση αυτών ακριβώς των πληροφοριών;
Για απόκριση του γκαζιού; Εκατομμύρια χαρτογραφίσεις δίνουν και παίρνουν για να προσδώσουν αυτό το κάτι τι αίσθησης στο δεξί σου πέλμα.
Άλλοτε πιο οξεία η αίσθηση, άλλοτε πιο χαλαρή, άλλοτε πλαδαρή, συνθετική, ακριβής, αγωνιστική, «κλινική». Βάλε όσους χαρακτηρισμούς θες. Σου μεταδίδεται απ’ το πόδι, παρέα με την ώση, και βουρ κατευθείαν στον εγκέφαλο
Και πόσες, αλήθεια, διακυμάνσεις μπορεί να σου μεταφέρει το μεσαίο πεντάλ;
Γραμμικό, πλαδαρό, σπογγώδες, προοδευτικό, απότομο, με έντονο αρχικό «δάγκωμα» (το λεγόμενο bite), με «σκαλοπάτι» πίεσης, βαρύ, ελαφρύ, σωστό.
Όλη η σύνθεση της δύναμης επιβράδυνσης σε ένα μεταλλικό ποδωστήριο. Του αμύητου μπορεί να του φαίνεται και σα μαντζαφλάρι.
Και ο τρίτος της παρέας; Ο συμπλέκτης;
Αχ, ο όλο και πιο παραμελημένος της τριλογίας των πεντάλ δεν έζησε ποτέ την πολυδιάστατη «ζωή» των δύο εταίρων του.
Ταγμένος να αλλάζει σχέσεις – πιο μονοδιάστατα, πιο μηχανικά.
Μερικές φορές, ωστόσο, ο συμπλέκτης έκανε και για ασκήσεις αριστερής γάμπας. Δε θα ξεχάσω ποτέ πώς κατέβηκα κάποτε από μια Ferrari Testarossa με ελαφρύ πιάσιμο στο αριστερό. Ούτε γυμναστήριο
Η αλήθεια είναι ότι ο συμπλέκτης πνέει τα λοίσθια.
Αλλά δεν είναι του παρόντος.
Ο φετιχισμός στα πεντάλ μπορεί να είναι και με δύο μόνο από τα ποδωστήρια.
Photo: gordonmurrayautomotive.com / Flickr
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.