Η λοξή κονσόλα είναι ωραία. Και τη θέλουμε πίσω στο εσωτερικό των αυτοκινήτων που αγαπάμε. Η κρυφή γοητεία του κεκλιμμένου και οι απαρχές της
«Ποιο το νόημα τού να έχεις μια κεντρική κονσόλα τοποθετημένη υπό κλίση;» θα ρωτήσει ο αδαής. Αν δεν του απαντήσεις, θα παραμείνει ένας τέτοιος
Η οδηγοκεντρικότητα του σχεδιασμού είναι όλη η ιστορία σε μια λοξή κονσόλα. Αυτή θα μπορούσε να είναι η απάντηση του ρομαντικού petrolhead. Aυτός που θυμάται, πριν μερικές δεκαετίες, να αγκαλιάζει τον οδηγό
Για μια εταιρεία μαζικής παραγωγής η ιδέα τού να μη βγάλεις ίσια τη φόρμα αλλά να τη «στραβώσεις», να της δώσεις μια κλίση, έγινε το σχεδιαστικό copy right μερικών εταιρειών που ήταν «μπροστά».
Οι κλασικές Alfa είχαν κάνει και το γνωστό τρικ. Η κονσόλα ήταν ίσια αλλά ο επιλογέας και τα όργανα ελέγχου ήταν κεκλιμμένα. Στραμένα προς τον οδηγό, δημιουργούσαν την αίσθηση πως σε αγκάλιαζαν
Στη νεότερη ιστορία, επίσης, γενιές και γενιές οδηγών στο τιμόνι εκατοντάδων χιλιάδων BMW E12, E23, E28, E21, Ε30, Ε34, Ε46 και πολλών παραλλαγών τους, έβλεπαν την κεκλιμμένη κονσόλα.
Όταν κάτι το αφήνεις, θα το πάρει ο απέναντι
Το πιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των BMW είχε ήρθε να αλώσει ο αιρετικός, διορατικός αλλά και αμφιλεγόμενος σχεδιαστής, Κρις Μπανγκλ, o oποίος ίσιωσε τα πάντα. Εξαφάνισε τη λοξή κονσόλα.
Το μήνυμα της εξαφάνισης της γοητείας του λοξού το πήρε πολύ γρήγορα χαμπάρι η Audi. Με το που απέσυραν οι Βαυαροί τη λοξή κονσόλα, εννοείται και την άρπαξε το Ίνγκολσταντ. Άμεσα την υιοθέτησε στην εσωτερική σχεδίαση πολλών μοντέλων της. Και ορθώς
Ελαφρά κεκλιμμένη, όχι τόσο όσο παλιά, alllegro ma non tropo, όπως λέει και ο μουσικός όρος. Μας θυμίζει μια παράδοση δεκαετιών. Ναι, το στραβό είναι ωραίο
Photo: Alfa Romeo / BMW
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.