Ό,τι δεν κάνει κλικς πεθαίνει. Ισχύει και για παλιμοδίτικου τύπου δοκιμές αυτοκινήτων με ολόκληρα «σεντόνια» λέξεων. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, μπήκαν στο ψυγείο. Για να μην πούμε στην κατάψυξη
Πόσοι αναγνώστες συνεχίζουν να διαβάζουν αναλυτικές δοκιμές; Ο νέος βασιλιάς είναι τα reviews στο Tube
Πόσοι ξέρουν τι ρεπρίζ έχει το αυτοκίνητό τους;
Πόσοι είναι αυτοί που αντέχουν να διαβάσουν ένα «σεντόνι», όπως λέγεται στη δημοσιογραφική αργκό, ένα μεγάλο κείμενο;
Πόσοι δεν ξεμπερδεύουμε, αλήθεια, κοιτάζοντας κατευθείαν το συμπέρασμα, δυο-τρεις λεζάντες, πόσο κάνει και τέλος;
Το ερώτημα δεν είναι υποθετικό. Υπάρχει απάντηση. Και αυτή είναι η εξής: ελάχιστοι.
Στον ψηφιακό ωκεανό με τα likes, τις κοινοποιήσεις και τα σχόλια, δεν βγαίνει εύκολα η παραπλάνηση. Ο νοών νοείτω.
Η εμπλοκή μου τα τελευταία χρόνια με το 4Drivers αποτυπώνει την εξής διαπίστωση: οι δοκιμές δεν πουλάνε. Πώς το λένε; Πουλάνε τα θέματα, το concept, το διαφορετικό. Ή ένα σωστό review στο Tube.
Μια ψηφιακή γύρα να κάνεις στις ιστοσελίδες με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα και βλέπεις από κάτω τα shares.
Βρες δοκιμές, ακόμα και σε μεγάλα ειδησεογραφικά portals, που να ‘χουν κάνει τριψήφιο και πάνω αριθμό κοινοποιήσεων χωρίς να είναι promoted, πληρωμένο δηλαδή, και έλα να το συζητήσουμε όποτε θες. Αλλά δεν θα ‘ρθεις. Γιατί δε θα βρεις
Το κοινό, πλέον, διαβάζει θέματα
Τσεκαρισμένο και στα πιο διαβασμένα ever στο 4Drivers, καρατσεκαρισμένο και στον ανταγωνισμό των συναδέλφων που δουλεύουν σε μεγάλα μαγαζιά.
Θα διαβάσει τη στροφή που σκότωσε το Group B, τη δοκιμή ενός ούλτρα ειδικού αυτοκινήτου, τύπου Yaris GR, AMG, M2, 911, Type R, θα διαβάσει ίσως ένα insider’s θέμα που μπορεί να απευθύνεται σε ακόμα πιο ειδικό κοινό αλλά, στο τέλος, ο άλλος κάτι μαθαίνει, βρε αδερφέ
Ο κόσμος διαβάζει, ή ορθότερα ίσως κάνει τον κόπο να διαβάσει (καθώς έχουμε γίνει πολύ βιαστικοί, ακόμα και στο σκρολάρισμα) τη δοκιμή ως προσέγγιση, βίωμα, εμπειρία, σασπένς ή, έστω, ένα ωμά διατυπωμένο συγκριτικό.
Το τελευταίο σπανίζει περισσότερο κι απ’ τη λευκή τίγρη. Αυτός είναι ο κανόνας.
Η εξαίρεση αφορά τα αμιγώς οδηγοκεντρικά αυτοκίνητα
Είτε είναι ενδιαφέροντα hot hatch τύπου είτε ακριβές σπορ κατασκευές για τις οποίες θες να διαβάσεις μια ωραία, καλογραμμένη και αναλυτική δοκιμή. Ακόμα κι αν δεν πρόκειται να το αγοράσεις ούτε στην επόμενη ζωή.
Το μεγάλο, όμως, ευρύ, μαζικό, οδηγοκεντρικά άσχετο κοινό, η θεία μου, ο μέσος πενηντάρης, ο λίγο-πολύ ανυποψίαστος οδηγικά, ακόμα και να διαβάσει για τάσεις υποστροφής, μεταφορές βάρους και αίσθηση συμμετοχικότητας, είναι βέβαιο πως δεν θα καταλάβει γρι.
Θα ψωνίσει με βάση την τιμή, τις ευκολίες, τι του κάνει κλικ στο μάτι, τα τελείως βασικά.
Επίσης, πιστεύω πως το προαναφερόμενο κοινό (που είναι τεράστιο, ε;) όχι μόνο δεν θα διαβάσει τα «σεντόνια» που λέγαμε αλλά και δεν θα υποστηρίξει την όποια εκδοτική προσπάθεια παρά μόνο με το εθιστικό, καθημερινό, αδηφάγο και τελικά ανούσιο σκρολάρισμα
Ναι, τώρα που όλοι γράφουν δημοσίως και έγιναν «δημοσιο-γράφοι», οι κανονικοί τα βρίσκουν ακόμα πιο σκούρα. Μέχρι να το «πάρεις αλλιώς», όπου είναι και η ουσία.
Οπότε τι μένει;
Να διαφοροποιηθείς, να παράγεις ωραίο content, να γράψεις διαφορετικά ή να δημιουργήσεις ωραία βίντεο, κάτι που στην Ελλάδα σπανίζει. Εξαιρούνται εκείνα τα ωραία που έκανε το Drive. Έστω κι αν δεν έκαναν τα κλικς που τους άξιζαν. Γνώμη.
Photo: Flickr
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.