Η πραγματική ιπποδύναμη βρίσκεται μέσα σου. Κοίτα μπροστά

Post date:

Author:

Category:

Η ιπποδύναμη που υπάρχει κάτω από το καπό έρχεται δεύτερη. Και, ξέρεις, ε; Ποτέ δεν είναι αργά. Ακόμα κι αν έχεις κλείσει μερικές δεκαετίες ζωής

Ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσεις. Αυτό που θες, αυτό που ονειρεύτηκες, αυτό που ελπίζεις. Μερικές άναρχες σκέψεις για ανθρώπους στην αυτοκινητική Ιερουσαλήμ που κυνήγησαν το όραμά τους. Κοιτώντας μόνο μπροστά


Μου είχε κάνει τεράστια εντύπωση όταν έμαθα πως ο Ferdinand Porsche ξεκίνησε την εταιρία του στα 56 του χρόνια

Σε μια ηλικία που ο μέσος άνθρωπος σιγά-σιγά θρονιάζεται στον καναπέ της απάθειας, παρέα με ένα τσάϊ και μπόλικη γκρίνια, ο Porsche πήρε την απόφαση να ξεκινήσει το δικό του μύθο. Στα 56. Τζόβενο, δηλαδή.

Η επιτυχία, το κυνήγι, δεν έχει να κάνει με την ηλικία. Έχει να κάνει με το πόσο κηροζίνη κυλάει ακόμα μέσα σου. Με το πόσο θες κάτι. Η ηλικία είναι κατάσταση μυαλού.

Και ένα ακόμα παράδειγμα. «Δικό» μας. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ξεκίνησε την επανάσταση στα 51 του. Εξ ου και «Γέρος του Μωριά». Τα σπάργανα για τη σύσταση του ελληνικού κράτους ξεκίνησαν από κάποιον πενηντάρη. Υπάρχουν άπειρα ιστορικά παραδείγματα.

Όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, όσο σημαντικά κι αν είναι τα αυτοκίνητα που έτυχε να οδηγήσουμε, άλλο τόσο σημαντικές ήταν οι στιγμές που έτυχε να μιλήσω με ανθρώπους εντός της αυτοκινητικής Ιερουσαλήμ. Τους οποίους και ευχαριστώ.

Μηχανικούς, σχεδιαστές, ανθρώπους «εντός» των εταιριών από τους οποίους μαθαίνεις πράγματα.

Αν ανατρέξω παλαιότερα, θυμάμαι ακόμη τις εικόνες, κάποτε στην πίστα του Εstoril, στην Πορτογαλία. Ήταν στο πρώτο διεθνές λανσάρισμα του Nissan GT-R. Μαρτυρούσαν τη λάμψη στα μάτια τους. Μηχανικοί, αφοσιωμένοι Ιάπωνες, με σπαστά αγγλικά αλλά τέρμα παθιασμένοι με το αντικείμενο. Μπήκαν ξανά στη μάχη με τα υπεραυτοκίνητα.

Οι άνθρωποι το ‘χαν πιστέψει. Δεν είναι εύκολο να βάλεις ένα Nissan δίπλα στις Ferrari, τις Lambo και τις Porsche. Ο Ferdinand ίσως και να σνόμπαρε. Αλλά τώρα που το σκέφτομαι, ίσως κι όχι. Γιατί κι αυτός από ένα σκαραβαίο ξεκίνησε.

nissan gt-r launch

nissan gtr δοκιμή

 Μάϊος 2008, στο Estoril της Πορτογαλίας, στην πρώτη επαφή με το Nissan GT-R. Ήταν σοφιστικέ και ούλτρα ηλεκτρονικοποιημένο ως τετρακίνητο. Όπως και οι άνθρωποι που το σχεδίασαν στην ECU του εγκεφάλου τους

nissan gtr δοκιμή

 Κάθε τρεις γύρους τα GT-R έβγαιναν στα pits για έλεγχο, θερμοκρασίες, ελαστικά. Σημειώνονταν τα πάντα. Τίποτα δεν είχε αφεθεί στην τύχη. Ακριβώς όπως ένας γραμμικά άρτιος ιαπωνικός κήπος (ή στη γλώσσα τους, 日本庭園, nihon teien)

 Όπως είχε γράψει κάποτε ο συγγραφέας Henry David Thoreau, «ο ενθουσιασμός είναι υπερφυσική γαλήνη». Το έβλεπες στο Estoril, το βλέπεις σήμερα στους petrolheads-μηχανικούς και σχεδιαστές που αγαπούν αυτό που κάνουν


Λαμαρίνα ή άνθρωποι;

Πιστεύω βαθύτατα πως όσο ωραία και καλά να είναι τα αυτοκίνητα, είναι ρηχό να τα θεοποιείς. Η λαμαρίνα έχει μικρή σημασία. Μεγαλύτερη σημασία, πνευματική και συμβολική, έχουν οι προσωπικότητες που τα δημιούργησαν. Αυτοί που έσφυζαν από ιπποδύναμη μέσα τους.


Κατ’ επέκταση; Θαυμάζω τα αυτοκίνητα ως αντανάκλαση του έργου αυτών των ανθρώπων πάνω στο μέταλλο. Όχι ως ισχύ έναντι του διπλανού μου. Όχι ως πλατφόρμα ματαιοδοξίας. Όχι ως placebo επιτυχίας


Η ιπποδύναμη υπάρχει wide open στον εγκέφαλό μας. Καλή Χρονιά με άφθονο γκάζι. Μεταφορικό και κυριολεκτικό. Αυτό, πάντως, που υπάρχει κάτω απ΄το καπό έρχεται δεύτερο.


Photo: The ONE magazine / Nissan / 4Drivers

Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.

Διαβάστε μας (και) στο Protagon

Ίσως να σ’ αρέσει