GT86: Απ' αυτό ξεκίνησε η «στροφή» της Toyota

Ήταν Μάρτιος του 2012, πριν δεκατρία χρόνια, όταν πρωτοδοκιμάσαμε το GT 86, μια πρώτη απόπειρα της ιαπωνικής εταιρείας να αναστήσει το ΑΕ 86. Και ήταν αυτό που σηματοδότησε την επιστροφή της σε αυτοκίνητα που απευθύνονται στον Πραγματικό Οδηγό, όπως πλέον το GR Yaris. Έστω κι αν εκείνο το όμορφο κουπέ ήταν μάλλον αργό. Τουλάχιστον για τους περισσότερους

Το πρώτο δημοσιογραφικό GT86, σε μία αγαπημένη του πόζα. Άλλωστε ποτέ δεν υποδήθηκε πως ήταν αυτοκίνητο για «ευθειάκηδες». Σωστά;

Tότε, λοιπόν, η Toyota όσον αφορά αυτοκίνητα που απευθύνονταν στο θυμικό του Π.Ο., βασιζόταν στο μακρινό παρελθόν της. Στα Corolla ”Hachi-Roku, στις Supra κάποτε, ακόμα και στα MR2. Yπήρχε χρονική απόσταση από τα εστιασμένα δρώμενα

Το GT86 έκανε τη σοφά υπολογισμένη κίνηση να υπενθυμίσει τα βασικά της οδήγησης: πίσω κίνηση, σωστό ζύγισμα (53:47), βατή ισχύς, χαμηλό κέντρο βάρους, μπλοκέ διαφορικό, χειροκίνητο κιβώτιο και μαζεμένο σε διαστάσεις αμάξωμα.

Πριν εμπλουτιστεί η γκάμα με τη νέα Supra σε συνεργασία με τη BMW – κίνηση που πολλοί έσπευσαν να κατακρίνουν ξεχνώντας ότι πλέον η αγορά δεν υποστηρίζει τη λεγόμενη ”niche” κατηγορία και δε βγαίνει εύκολα η σούμα- ήταν το GT86.

To GT86 ήταν πριν έρθει το GR Yaris, πριν εμφανιστεί η «επανεκκίνηση» με το GR86 και τον αυξημένο σε κυβισμό boxer κινητήρα (πατριδογνωσία της έμπειρης Subaru), πριν πλάκα-πλάκα καταλήξει η Toyota να έχει πλέον στη γκάμα της τρία σοβαρά οδηγοκεντρικά αυτοκίνητα. Α ναι, και μία Corolla GR για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού

4Driver's cars: Οδηγώντας Delta HF Integrale και GR Yaris

Heritage Parts: Η Toyota και τα εξαρτήματα για τα ιστορικά

Ο αντίλογος

Αυτός που δηλαδή λέει ότι το GT86 ήταν αργό. Βασικά, αυτό.

Ναι, δεν ήταν το ταχύτερο κουπέ της αγοράς, δεν είχε τη μηχανική πρόσφυση που συνηθιζόταν αλλά όλα ήταν σκόπιμα και, εκτιμώ, σωστά.

Το GT86 δεν αγχώθηκε σε κόντρες ευθείας, δεν βασίστηκε σε υπερβολικό grip και ακόμα και τα στενά, «οικολογικά» του λάστιχα απέβλεπαν στο να μάθεις να παίζεις χωρίς να χρειάζονται τρελά χιλιόμετρα

Παράλληλα διέθετε μία από τις πιο σωστές ηλεκτρικές κρεμαγιέρες στην πιάτσα.

Δύσκολο εγχείρημα, ειδικά για σπορ κατασκευή όπου υπάρχουν άλλες απαιτήσεις.

Για να μη σας κουράζω, εκτιμώ πως ήταν ένα αυτοκίνητο-πιλότος. Έστρωσε το δρόμο για τα προαναφερθέντα, αυτά που κατέληξαν σήμερα να συνθέτουν μία οδηγοκεντρική σειρά στους τιμοκαταλόγους.

Όχι ότι και η εξέλιξή του, το GR86, είναι αυτοκίνητο που «σκοτώνει» στις ευθείες. Είναι όμως τόσο σωστό και ίσως τόσο επαρκές για πραγματικό fun σε λογικές ταχύτητες. Κι αυτό για κάποιους μετράει περισσότερο από άσκοπα προσθιοκίνητα σπιναρίσματα

ΥΓ1 Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να διαβάσουν την προσωπική εμπειρία του κ. Ι. Ιωάννου με το GR86 εδώ.

YΓ2 Την ώρα που πληκτρολογούνται αυτές οι γραμμές, ελάχιστα GT86 κυκλοφορούν στις αγγελίες. Όπως εδώ.