Ζώντας με τα Megane. ''Παλιός'' και νέος

Ένα ισχυρό ειδύλλιο αναπτύχθηκε. Μade in France ή μάλλον Fabriqué en France. Η παρέα δυνατή. Mετά το Megane II RS, ήρθε άλλη μια συγκυρία, η οποία είχε να κάνει με τη γνώμη μου στην αλλαγή των εταιρικών μας αυτοκινήτων. Ετοιμαστείτε για τα εσώψυχα

Εδώ και κανα 2μηνο λοιπόν, έχω πλέον στην κατοχή μου ως εταιρικό, το νέο Renault Megane IV 1.5dci στην έκδοση GT-line, αντικαθιστώντας το Octavia 1.6d που είχα για 3 χρόνια ή 100.000χλμ. 

Mάλιστα, αυτό τον μήνα, έκανα πάρα πολλά χλμ και έχω πλέον ξεπεράσει τα 5.000χλμ γνωρίζοντάς το αρκετά καλύτερα.

Θα προσπαθήσω να δώσω ένα πλήρες feedback μαζί με τα καλά αλλά κι αυτά που με προβλημάτισαν, έτσι ώστε να έχετε όσο το δυνατόν πιο πλήρη εικόνα… 

Το σίγουρο είναι ότι έχει ΠΟΛΥ ΙΣΧΥΡΗ σχεδιαστική ταυτότητα και από όπου περνάει, γίνεται από πολλούς αντικείμενο σχολιασμού (κλαψ…να ‘χε και τα 2πλά αλογάκια) και συνέχεια με ρωτάνε.

Από που να ξεκινήσω…;

#Εσωτερικό

Θα ξεκινήσω με αυτό που σου χτυπάει το μάτι…

Τα μπροστά καθίσματα ειναι όντως εντυπωσιακά και στο μάτι αλλά και στη στήριξη. Μακράν καλύτερα του RS… Yπάρχει ένα θέμα όμως όπως με τα περισσότερα βαθιά μπάκετ: Ο “κουβάς” χωράει συγκεκριμένη χωρητικότητα. 

Εγώ είμαι 1.84, 96 κιλά. Νομίζω ότι είμαι το τελευταίο νούμερο που χωράει.

Τον πρώτο καιρό μέχρι να ανοίξει λίγο στην έδρα και πίσω, έβγαινα και με πόναγε ο πωπός μου. Τώρα όλα καλά. Επίσης, είναι πολύ δύσκολο να βγει άνθρωπος μιας σχετικής ηλικίας, δλδ από 60+, οπότε δεν ειναι για βόλτες με τη μάνα την πεθερά ή τον παππού… 

Συνεπώς, αν θέλετε ένα πιο εύχρηστο αυτοκίνητο καθημερινά, μάλλον κοιτάξτε την αμέσως προηγούμενη έκδοση. Αν θέλετε να κάνετε αρκετά στριφτερά χλμ και θέλετε να είστε κλειδωμένοι στο κάθισμα, ΑΞΙΖΟΥΝ και με το παραπάνω! Ανεβοκατεβαίνω το Μπράλο και νοιώθω ένα με το αυτοκίνητο χωρίς καν να νοιώθω ότι με κρατάει η ζώνη. Για αυτά όμως θα πω μετά… 

Σαν υλικό ταπετσαρίας τα καθίσματα φαίνονται πολύ καλά και μένει να δούμε την αντοχή στο χρόνο των bolsters.

Τα υλικά του ταμπλό είναι επίσης κορυφαία, και αυτό που λένε για το σκληρό πλαστικό που έχει στο κάτω μέρος, το βρίσκω πολύ υπερβολικό και δε σου χτυπάει καθόλου άσχημα. Επίσης, βλέπω ότι σε σχέση με τους διακόπτες στο τιμόνι (φλας κλπ) που έχει το Megane II, έχουν κάνει μεγάλα άλματα και είναι πιο εύχρηστοι τώρα. Πχ. έχει το απαλό “τσικ” στο φλας το οποίο βοηθάει στην προσπέραση με 4-5 αναψε-σβήσε. Τα περιστροφικά (των διακοπτών στο τιμόνι) έχουν μια πιο συμπαγή υφή στην περιστροφή. Βέβαια, είναι πλέον πάρα πολλές οι λειτουργίες που έχεις στο τιμόνι πάνω και γύρω γύρω. 

Και μιας και λέω για το τιμόνι, ως υφή και πάχος είναι το πιο ωραίο τιμόνι που έχω πιάσει! 10 με τόνο!!! 

Γενικότερα η απτή ποιότητα που εισπράτεις είναι premium και σου θυμίζει ανώτερη κλάση. Πιστεύω ότι είναι μέσα στις 2-3 καλύτερες επιλογές της κατηγορίας σίγουρα! Δε νομίζω ότι θα μείνει κάποιος ανικανοποίητος σε αυτόν τον τομέα.

#Χώροι

Οι χώροι είναι λίγο άδικο να κριθούν από εμένα, όταν το προηγούμενο ήταν το Οctavia… Εντάξει. Χαοτική διαφορά πραγματικά. Και σε χώρο στο πίσω κάθισμα και στο πορτμπαγκάζ. Το Octavia είναι μάλλον η καλύτερη κ πρακτικότερη επιλογή για όσους βάζουν ΠΡΩΤΗ προτεραιότητα τους χώρους.

Συγκρινόμενο όμως με χατσμπακ, είναι πιστεύω στο μέσο όρο της κατηγορίας στο χώρο πίσω και με ένα καλό πορτμπαγκάζ πάνω από τον ΜΟ. Είναι λίγο πρόβλημα οι έδρες των εμπρός καθισμάτων, οι οποίες δεν σου επιτρέπουν εύκολα όταν πας να κάτσεις πίσω να βάλεις τα πόδια από κάτω και να εκμεταλλευθείς περισσότερο χώρο.

Θεωρώ γενικότερα ότι η πρόσβαση πίσω, δεν είναι και η ευκολότερη για εναν ενήλικα και σίγουρα δεν θα βολευτεί τρίτος. Πάντως 4 άντρακλες ταξιδέψαμε μια πάνω κάτω Αθήνα αυθημερόν, χωρίς κανένα παράπονο από τους πίσω. Οι μπροστινοί πάντως, κάθονται αρχοντικά και το μεγάλο μετατρόχιο κρατάει τη συνοδηγό μακριά… Έτσι για να σε ποθήσει περισσότερο. 

Αυτό που μου λείπει περισσότερο είναι κάποιες θηκούλες. Πχ, δεν έχει θήκη για τα γυαλιά ηλίου… Εχει μια θήκη στον τεμπέλη, ενα “ραφάκι” μπροστά από τις ταχύτητες και τέλος. Μπροστά από τις ταχύτητες θα ακουμπήσεις ένα κινητό. Δεύτερο; Ντεν έχει… Ακόμη και στις πόρτες, οι θήκες είναι μικρές. Η Renault δε μας είχε συνηθίσει είναι αλήθεια σε τέτοιες τσιγκουνιές. 

Οι ποτηροθήκες καλές (δε χωράει κινητό), αλλά αν βάλεις ψιλά για τα διόδια και θες να ψαρεψεις κανα 20λεπτο, είναι λες και θες να βγάλεις βραχωμένο ροφό. Γυναικείο χέρι τα βγάζει εύκολα… Θα μπορούσαν να τις είχαν ενωμένες μεταξύ τους και να σου δίνει έτσι τη δυνατότητα να βάλεις κι ένα κινητό. 

#Εργονομία

Σε γενικές γραμμές δε βρίσκεις ιδιαίτερα φάουλ. Αυτά που δεν με έχουν βολέψει ιδιαίτερα, είναι:

-Οι πολυδιακόπτες των παραθύρων, είναι αρκετά πίσω και πρέπει να φτάσει πολύ πίσω ο αγκώνας μου για να τα δουλέψω, ενώ το πλαινό από το κάθισμα με εμποδίζει. Φλερτάρεις με το στραμπούληγμα. Τρώει πολυ χώρο ο διακόπτης για τους καθρεφτες και τα παράθυρα πάνε σε πιο δυσπρόσιτο χώρο. Θα μπορούσαν να το έχουν ανάποδα (πίσω δλδ οι καθρέφτες που δε τους δουλευεις καθημερινά ή ψηλά στη χειρολαβή ακόμη καλύτερα όπως είναι και στο Megane II).

-Το κουμπί της εκκίνησης δε φαίνεται καθόλου πίσω από το τιμόνι… Εδώ το Megane II, του κάνει μαθήματα εργονομίας, που γενικότερα αν εξαιρέσεις τους διακόπτες του τιμονιού, του ρίχνει στα αυτιά

-Πίσω αρκετά, είναι κ οι ποτηροθήκες

-Αυτό με τα χειριστήρια του κλιματισμού που είναι στην οθόνη, δεν με έχει δυσκολέψει καθόλου μιας και συνέχεια στο “Auto” το έχω κι αν δε το θέλω, κλείνει εύκολα από την οθόνη.

-Θες αρκετές εβδομάδες εξοικείωσης με όλα αυτά τα κουμπάκια στο τιμόνι και πέριξ.

-Οι δυνατότητες που σου παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία και οι οθόνες, είναι εις βάρος της εργονομίας. Γιατί γίνεται τόσο πολύπλοκο το θέμα που πλέον σου τραβούν τη προσοχή για να πατήσεις στο σωστό σημείο, παρά σε βοηθούν. Θυμάστε όταν με τα κινητά περάσαμε στις οθόνες αφής από τα πλήκτρα; Γράφαμε τυφλό μήνυμα… Μετά πάπαλα. Ετσι κι εδώ χάνεις της κινήσεις μέσω της αφής.

-Λίγο με τις μνήμες των σταθμών θέλει περισσότερη εξοικείωση για να το δουλεύεις

-Τέλος να πω ότι και η πληροφόρηση που σου παρέχει μέσα από το καντράν (καταναλώσεις, χλμ κλπ) ήταν πιο ευανάγνωστο στο Octavia.

Για τις γκατζετιές, να πω ότι έχουν κάνει πολύ καλύ δουλειά στη Renault Ελλάδας για τη μετάφραση του R-Link (το λογισμικό ουσιαστικά που τρέχει στην οθόνη) για το σύστημα των φωνητικών εντολών. Θες διεύθυνση? Πατάς κουμπάκι στο τιμόνι, λες με το σωστό τρόπο τη διεύθυνση και είσαι έτοιμος. Θες να πάρεις κάπου τηλέφωνο; Λες το όνομα και σου το βρίσκει. Όλα αυτά στα ελληνικά, ε; Μπορεί να τα μιλάει λίγο σπαστά η τύπισα, αλλά είναι καλός βοηθός για να μην παίρνεις τα χέρια σου από το τιμόνι. Λίγες φορές θα μπουρδουκλωθεί.

Σε καινούργιο premium μάρκας που οδήγησα πρόσφατα, όλα ήταν αγγλικά.

Πολύ ωραια αίσθηση στην καμπίνα δίνουν οι επιλογές του κρυφού φωτισμού σε διάφορα χρώματα στις πόρτες. 

Καλή φάση ειναι και οι επιλογές των προγραμμάτων οδήγησης αν και μου τη σπάει που δε μπορω να έχω μόνιμα (πχ το “Sport”), γιατί όταν το ξαναβάζω μπροστά σε πάει στο “Normal” αν δεν απαντήσεις στην ερώτηση που σου κάνει στην οθόνη την οποία συνήθως δεν κοιτάς. 

Με το “Eco”, είναι λες και οδηγείς ποδήλατο… Δεν κουνιέται ρούπι! Και καίει σαν ποδήλατο. 

Βοηθητική ειναι και η αυτόματη μεγάλη σκάλα, η οποία σβύνει όταν έρχεται κάποιος με πολύ καλή απόκριση, αλλά δε σβήνει όταν ειναι κάποιος λίγο μακριά μπροστά σου αλλά τον ενοχλείς. Θέλει επίσης προσοχή γιατί μπορεί να πηγαίνεις με πολλά σε μια ορεινή διαδρομή, εκμεταλλευόμενος το οπτικό πεδίο που σου παρέχει, αλλά μπαίνοντας στη στροφή να σβήσει γιατί διαβάζει λάθος μάλλον την αντανάκλαση από τα βελάκια της στροφής και να σε ξαφνιάσει.

Μιας κ μιλάω για φώτα, τα περίμενα καλύτερα (xenon) ως φωτεινότητα κι επειδή δεν έχει προβολάκια, στις κλειστές στροφές υπάρχει έλλειμμα. Σίγουρα αξίζει να βάλει κάποιος extra τα Led.

Για το αυτόματο παρκάρισμα τι να πω… Μια φορά το έβαλα για να παίξουμε με τη κόρη μου. Πραγματικά περιττό κατά τη γνώμη μου, αλλά ίσως ένας νέος οδηγός να το βρίσκει τέλειο.

Η κάμερα οπισθοπορείας είναι ένα καλό βοήθημα, το οποίο όμως δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω από τους αισθητήρες. Ίσως η μεγαλύτερη βοήθεια σε συνδυασμό με τους αισθητήρες είναι ότι διαβάζει αν πας να φας το πεζοδρόμιο με τις ζάντες όπως κάνεις πίσω.

Cruise Control, περιοριστής ταχύτητας, ηλεκτροχρωματικός καθρεφτης, αισθητήρες βροχής (αυτός μου κάνει μερικές φορές σπαστικά με την ευαισθησία του και την απόκριση) και φώτων είναι σημαντικά για τη ΜΗ ενασχόλησή σου πέραν της οδήγησης και ειναι παρόντα.

#Κινητήρας-Κατανάλωση
Ο κινητήρας, κινεί καλά το αυτοκίνητο αλλά δεν σας κρύβω ότι περίμενα κάτι καλύτερο ως απόδοση με τα 26 κιλά ροπή. Θα κάνω μια άμεση σύκριση με τον 1.6d του Octavia ο οποίος ήταν ο κινητήρας με τον οποίο έκανα 100.000χλμ
Τα καλά της λειτουργίας του: δεν κάνει μεγάλο σκαλοπάτι κάτω από τις 2.000 σαλ,  κάτι το οποίο στο Octavia ήταν αρκετά έντονο και σε κρεμαγε με λίγα χλμ και δευτέρα, οπότε μέσα στη πόλη η λειτουργία του είναι καλή κ σε βοηθάει. Έχει καλές επιταχύνσεις εν κινήσει και πιστεύω ότι εδώ κερδίζει τον 1.6d του VAG και δείχνει τα 26 κιλά της ροπής του.

Έχοντας το στο “Sport”, σου δείχνει πότε να κάνεις την αλλαγή για να εκμεταλλευθείς σωστά τη δύναμή του. Στο καντράν, μπορείς επίσης να βλέπεις το διάγραμμα ισχύος και ροπής. Βέβαια το Octavia είχε 5αρι σασμάν, αλλά νομίζω ότι το βοηθούσε σε σχέση με το 6αρι του Group που έμπαινε σε άλλα μοντέλα με αυτό τον κινητήρα, σαν κλιμάκωση, τα οποία ήταν πολύ μακριά. Βέβαια στα ψηλά (πάνω από τις 3.500 σαλ περίπου), όπως οι περισσότεροι diesel, ξεμένει οπότε θέλει την κατάλληλη διαχείριση στο προσπέρασμα.

Πολύ καλή και η χροιά του κινητήρα με διακριτικό κροτάλισμα (στο Οctavia, ήταν ενοχλητικό…) που σε συνδυασμό με την εξαιρετική ηχομόνωση της καμπίνας και την απουσία αεροδυναμικών θορύβων, σε κάνει να ταξιδεύεις με ταχύτητες 150-170 χλμ/ώρα, χωρίς να καταλαβαίνεις την ταχύτητά σου. Μάλιστα στα “πατήματα”, μέσα στη καμπίνα πιο πολύ, σου δίνει την αίσθηση ενός σπορτίφ μοτέρ βενζίνης παρά ντίζελ (μάλλον πρέπει να βοηθούν και τα ηχεία σχετικά). Στο Octavia επειδή ήταν και 5αρι, μετά τα 150 βούιζε αρκετά και όλο και κάτι σφύραγε από αεροδυναμικούς από χαμηλότερα χλμ.

Πολύ καλή λειτουργία του Start-Stop με άμεση απόκριση και σπάνιες τις φορές που σε κρεμάει γιατί έσβησε κι εκείνη την ώρα ανάβει το φανάρι και θες να ξεκινήσεις. Στο Octavia, ήταν πολύ πιο σπαστικό

#Τα σημεία που δε με ενθουσίασαν τώρα…
Επειδή είμαι συνέχεια στο δρόμο και θέλω να μαζεύω γρήγορα τα χλμ, ταξιδεύω με απαγορευτικές μέσες ταχύτητες. Οι νέοι δρόμοι προς Αθήνα, Καλαμάτα και Ιωάννινα επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Έτσι λοιπόν, αν οι συνθήκες το επιτρέπουν, ταξιδεύω με 160-180 (φτου-φτου/γκουχ-γκουχ). Όταν λοιπόν ο δρόμος πάρει την ανηφόρα, ο κινητήρας δε μπορεί να κρατήσει αυτά τα χλμ ακόμα κι αν κατεβάσω σε 5η. Αυτά που κρατάει, είναι τα 155 περίπου… Κι έτσι κάποιοι που πέρασα, παίρνουν το αίμα τους πίσω… Πικρό τσάι αυτό.

Εδώ το Octavia, παρόλο που είχε λιγότερη ροπή, κρατούσε καλύτερα τα χλμ του και δεν έπεφτε κάτω από 160κάτι. Επίσης το Octavia είχε λίγο ψηλότερη τελική. Σίγουρα για αρκετούς από τους πιθανούς ιδιοκτήτες, είναι ασήμαντα τα παραπάνω, μιας και σπάνια θα κινηθούν έτσι με τόση συχνότητα.

Η κατανάλωση, είναι θεωρώ αρκετά πιο τσιμπημένη από αυτό που περίμενα…. Βέβαια είμαι κι εγώ με βαρύ πόδι και τις περισσότερες φορές το αυτοκίνητο, δουλεύει στο Sport Mode αφού τα καύσιμα είναι εξασφαλισμένα. Με το ίδιο πόδι και στις ίδιες διαδρομές βέβαια δούλευα και το Octavia, οπου η κατανάλωση με αρκετά ταξίδια και λίγη πόλη, σπάνια περνούσε τα 6l/100χλμ (από καινούργιο) τη στιγμή που ο dci σπάνια μου πέφτει κάτω από 7,5l/100χλμ.

Σίγουρα αν κάποιος δουλέψει περισσότερο το Eco και τις συμβουλές της εξοικονόμισης, θα πέσει πολύ παρακάτω αλλά εγώ δεν μπορώ να βοηθήσω σε αυτό…  Το μόνο που μπορώ να σας πω, είναι ότι με 140, έχει 2.500 στροφές, κάτι το οποίο είναι ιδιαίτερα χαμηλό.
Σε γενικές γραμμές ο διάσημος και πολυφορεμένος 1.5dci έχει πολιτισμένη λειτουργία και θετικά χαρακτηριστικά με λίγο αυξημένη κατανάλωση.
Για το πλαίσιο πάντως είναι πολύ λίγος! Για πάμε όμως στην…

#Οδική συμπεριφορά-Ποιότητα κύλισης-Ανάρτηση

Εδώ μπορώ να μιλάω για μέρες για το πάτημα του αυτοκινήτου… Η αίσθηση που έχεις οδηγώντας το στους φρικτούς Ελληνικούς δρόμους των πόλεων και του επαρχιακού οδικού δικτύου, είναι ΠΟΛΥ ΣΥΜΠΑΓΗΣ! H ανάρτηση λειτουργεί φοβερά στις καθημερινές ανωμαλίες-λακούβες παρόλο το πιο σκληρό στήσιμο της έκδοσης. Είναι μυστήριο το πως καταφέρνει να είναι σκληρή χωρίς να νοιώθεις κλίσεις όταν το πιέζεις στις στροφές και στις ανωμαλίες να περνάς χωρίς κοπανήματα. Το δέσιμο και η ηχομόνωση της καμπίνας είναι κορυφαία και μέχρι τώρα δεν έχει κάνει τσικ τίποτα! Πραγματικά η αίσθηση που έχεις είναι πιο premium και σε κάνει να ενθουσιάζεσαι για την επιλογή σου. Sorry Skoda, σε αγάπησα, αλλά εδώ παίζεις εκτός έδρας και με 2 αποβολές…

Πάντα αυτό που ξεχώριζε τη Renault ήταν ο τρόπος που διαχειρίζεται τις στροφές κι εδώ το αυτοκίνητο είναι σε άλλη κλάση. Είναι πολύ άστοχη η σύγκριση με το Octavia, το οποίο είχε μια τίμια παρουσία ως οικογενειακό, αλλά μέχρι εκεί. Πρακτικά δουλεύοντάς το με σωστές γραμμές το αυτοκίνητο δεν υποστρέφει με τίποτα ούτε σε τρομάζει σε αλλαγές φορτίου.

Έχω κάνει 2 φορές Πάτρα-Λάρισα-Πάτρα μέσω Ιτέας-Μπράλου και στο πήγαινε και τις δυο φορές ήταν υπό ήπια βροχή. Θετική είναι η εντύπωση που μου άφησαν τα Michelin Primacy που φοράει, τα οποία στη βροχή δούλευαν πολύ καλά και αυξάνοντας την πίεση σιγά σιγά, σε συνδυασμό με την ανάρτηση, διαχειριζόντουσαν εξαιρετικά το βάρος του αυτοκινήτου.

Στα κλειστά κομμάτια της διαδρομής, δεν ένοιωσα πουθενά να έχουν τη τάση να πάρουν τη φυγόκεντρο υπό την πίεση του βάρους (υπο βροχή πάντα). Έπιασα τον εαυτό μου να πηγαίνω με 160+ στις στροφές μετά την Πελασγία προς Θεσ/νίκη και δε το πίστευα ότι πατάει τόσο γερά και σου δίνει τόση εμπιστοσύνη.

Αυτό που ξεχωρίζει επίσης το αυτοκίνητο είναι η διαχείριση των ανωμαλιών μέσα στη στροφή. Είναι πολλά αυτοκίνητα που εντός πίστας ή ομαλού τερέν δουλεύουν εξαιρετικά αλλά όταν τα βάλεις στην ελληνικά πραγματικότητα, δυστροπούν… Στη διαδρομή, ότι σαμαράκι ή χάσιμο της ασφάλτου που λειτουργεί σαν καταπέλτης μεσα στη στροφή, δεν αποσταθεροποιούσαν το αυτοκίνητο ή το πίσω μέρος.
 

Πραγματικά, το αυτοκίνητο ένοιωσα ότι έχει πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες από τα όρια μου και το σασί φωνάζει για περισσότερη δύναμη. Για πολύ περισσότερη δύναμη! Έμενα με το στόμα ανοιχτό σαν χάνος και αναρωτιόμουν τι διάολο θα κάνει δλδ το GT ή το RS;
Eίναι όντως φοβερή η εξέλιξη των πλαισίων αλλά και η λειτουργία του άκαμπτου αξονα πίσω, το οποίο δεν σε επηρεάζει ΠΟΥΘΕΝΑ.

Oδηγώντας το στο στεγνό κατά την επιστροφή μου, το αυτοκίνητο οργιάζει! Ο-ΡΓΙ-Α-ΖΕΙ! Όποιος αντέχει, ας έρθει να πάμε μια βόλτα Γαλαξίδι… Οι κλίσεις σχεδόν ανύπαρκτες, τα καθίσματα ΜΑ-ΓΙ-ΚΑ και είσαι ένα με το μηχάνημα!

Η ουρά αποσταθεροποιείται πολύ δύσκολα μέσα στη στροφή και το ESP πολύ σπάνια θα επέμβει (ίσως να το έχω νοιώσει μια φορά σε σκόπιμη πίεση). Σίγουρα όμως δεν σε αφήνει να κάνεις παιχνίδι όσο στο Μagane II RS. Επίσης αν ήταν η βενζινοκίνητη έκδοση του αυτοκινήτου, νομίζω ότι θα σου έδινε μεγαλύτερη χαρά στην οδήγηση σε στρο-φίδια ως πιο γραμμική λειτουργία.

Υπάρχει μια στροφή στην είσοδο του Γλαύκου για την περιμετρικής της Πάτρας, η οποία είναι ένας παρατεταμένος σαλίγκαρος με λίγα μέτρα (50? ) ευθείας ανάμεσα στην είσοδο και την έξοδο. Τα χλμ που έχω και στην είσοδο και στην έξοδο, είναι 100+ κατι το οποίο με κάνει να γουρλώνω μάτια και τίθεται θέμα αν έχω περισσότερα με το RS(;) !!! . Aναμείνατε για συγκριτικό!

Tα φρένα του, δε με απασχόλησαν ποτέ. Και τα χιλιόμετρα υπο πίεση, δεν ήταν λίγα. Κόπωση πουθενά.
Το κιβώτιο, είναι θετικό σε αίσθηση και γρήγορες αλλαγές χωρίς να μου έχει κάνει κάπου το δύσκολο.

Το τιμόνι είναι πιο καλό σε αίσθηση (όχι αφή-τα είπαμε για αυτό) από το RS χωρίς τη σχετική ασάφεια.Δεν διεκδικεί δάφνες (όπως η ηλεκτρική κρεμαγιέρα της Ford), αλλά δε είναι και κάτι που θα σταθείς και θα σου στερήσει τη χαρά του οδηγείν. Eπίσης δεν αλλάζει η αίσθησή της ύστερα από αρκετά χλμ πίεσης, κάτι το οποίο ένοιωθα σχετικά άσχημα στο Octavia.

Α! Μην ξεχάσω… Μια μεγάλη αδυναμία του Octavia, ήταν οι πλευρικοί άνεμοι. Αν φυσούσε πολύ, δύσκολα πήγαινα πάνω από 120… Εδώ, το αυτοκίνητο είναι σχεδόν ακλόνητο! Τεράστια διαφορά.

Νομίζω ότι κάλυψα αρκετά. Σίγουρα πάντως, το αυτοκίνητο τα χρόνια που θα μείνω μαζί του, καλύπτει 100% τα οδηγικά θέλω μου κατι το οποίο ήταν το βασικό ζητούμενο για μένα και να είναι ευχάριστη η συμβίωση μαζί του! 

Ουφ! Παραλίγο το Skoda να με μεταλλάξει σε οικογενειάρχη…

Photos: Βαγγέλης Μαραγκός