Ο «ευθειάκιας». Το πρόβλημα που έγινε κανόνας

Ο «ευθυάκιας» αποτελεί πλέον τον πυρήνα της αγοράς αυτοκινήτου. Ένας αναγνώστης επιχειρεί με το δικό του, ιδιαίτερο λεκτικά τρόπο μία προσέγγιση στο φαινόμενο

Η ευθεία έχει τη σημασία της. Την όποια σημασία της. Αρκεί να μην αλλοιώνει την ίδια τη φύση της Πραγματικής Οδήγησης

Η ευθεία είναι βασικός πυλώνας στα Φυσικο-Μαθηματικά της Κλασικής Μηχανικής. Από ‘κει ξεκινάς για να πας στα στρόφια, τα οποία είναι φυσιολογικά πιο περίτεχνα

Έχει, λοιπόν, τη χρησιμότητά της στις Θετικές Επιστήμες της Εκπαίδευσης ως σκαλοπάτι που οδηγεί σε ψηλότερα σκαλοπάτια.

Όταν, όμως, ξεκινάς από ‘κει, μένεις εκεί. Είσαι ικανοποιημένος μ’ ένα u = s/t.

Νιώθεις ότι τσάκισες όλη τη Γενική Σχετικότητα με δαύτο κι εθελοτυφλείς στο παραπέρα.

Άμα σου λέγανε δηλαδή ότι κι αυτός, ο απλοποιημένος τυπάς της ΕΟΚ (δεν είναι Ευρωπαϊκή Οικονομική Ένωση, ρε ψέκα!), κρύβει διαφοριλίκια μέσα του κι εσύ «παίζει» να γρατζούναγες την 3η απ’ τη φρίκη – τότε υπάρχει θέμα.

Υπάρχει τόσο θέμα που ακόμα και οι αυτοκινητοβιομηχανίες έπιασαν τον παλμό του θέματος (αυτό έλειπε δα, το χρήμα κυνηγούν), κι άρχισαν να παράγουν κατασκευάσματα που εμφυσούν, καλλιεργούν, τονώνουν, γιγαντώνουν αυτό, στο οποίο προσφεύγουν οι αγοραστικές μάζες: Την Ευθεία

Προσθιοκίνητα «μούτρα». Πολύ χάλια, λέμε…

Ο ευθειάκιας και τα παιχνίδια του

Οι εταιρείες, λοιπόν, προσφέρουν ευθειάδικα που διατείνονται ότι στρίβουν. Μόνο που δεν έστριψαν ποτέ. Αποψίλωναν τη γειτονική χλωρίδα μόνο.

Ευθειάδικα ειλικρινή. Αυτά που το δηλώνουν περήφανα εξ αρχής ότι υπηρετούν την θεά Ευθεία. Πιστοί, προσέλθετε!

Ευθειάδικα που κάνανε μια-δυο εμφανίσεις δίπλα σε τίποτα κινηματογραφικά κουλάδια, που πρωταγωνιστούν/πρωταγωνιστούσαν σε ευθειο-ταινίες, και μετά τα κατάπιαν ξαφνικά (τα ευθειάδικα) οι αμμόλοφοι και οι θίνες, μέσα απ’ τις οποίες, επίσης ξαφνικά, ξεπήδησαν.

Ευθειάδικα που απειλούν ότι ΘΑ εμφανιστούν και ΘΑ αλλάξουν το κοινωνικο-οικονομικό γίγνεσθαι. Δεν πήγαν όμως πιο πέρα από ένα 3D printing κι ένα PC Rendering. Mέχρι στιγμής τουλάχιστον. Ευθειάδικα για όλα τα γούστα, κι όλα με χιλιάδες ίππους. Πολλές χιλιάδες

Μπες, σκάσε και οδήγα. Το Ford Fiesta ST ξέρει τον τρόπο

U see, η ευθεία είναι εύκολη για όλους

Και για Κατασκευαστές και για χρήστες (ώρα ήταν να τους πω κι «οδηγούς»).

Πιο άκοπα κι ανέξοδα φκιάχνεις ένα ευθειάδικο παρά ένα στριφαδόρικο. Πιο άκοπα κι ακίνδυνα γίνεσαι ένας ευθειάκιας παρά ένας στρίφτης.

Τώρα δε που δείχνουν και οι μετρήσεις ότι ζούμε και σε Επίπεδο Σύμπαν κιόλας, τρέχα-γύρευε. Ευθειάδικο και το σύμπαν ακόμα.

Θα σου λέει το κουλάδι ότι αυτή είναι η φύση των πραγμάτων, η ευθεία. Θα του λες εσύ για Ψευδο-Ευκλείδειο Χώρο Minkowski κι ότι τα πράγματα μπορεί να μην είναι όπως δείχνουν. Θα σου απαντά αυτός για 0-400 και 0-1,000

Οπότε τι μένει; Διμερής αλληλο-εκτίμηση επιπέδου Σταμάτη Κριμιζή – Ελληνικής Εταιρίας Διαστήματος.

Θα μου πεις, ο προβληματισμός φιλοσοφικού επιπέδου είναι μόνο, αφού μας την έπεσε ολονών -στριφτών κι ευθειάκηδων- η Ηλεκτροκίνηση. «Η γκόμενα ολονών», κατά τα λεγόμενα της γνωστής σοπράνο της παραλιακής Σκάλας.

Αμιγώς ευθειάδικα τα 4τροχα πλέον (ώρα ήταν να τα πω κι αυτοκίνητα). Λογικό κιόλας. Αφού η υπερ-πλειοψηφία των αγοραστών ευθειάκηδες είναι.

Εδώ, κατ’ εξοχήν στριφαδόρικες εταιρίες έκαναν στροφή εν μία νυκτί και ξεπούλησαν το (μικρό) στριφαδόρικο κοινό τους για ένα πολύ μεγαλύτερο ευθειάδικο. Ονόματα μη λέμε… Σαν τις διαφορετικές τοποθετήσεις του Σωτήρη επί των περιοριστών Οξυγόνου ένα πράμα

Focus RS vs Type-R. Τετρακίνητο vs προσθιοκίνητο. Μάχη στο μυαλό μας

Να το πάμε φιλοσοφικότερα;

Λέω να το πάμε.

Γιατί με τη δυστοπική κοινωνικο-οικονομική πραγματικότητα που αφήσαμε να μας επιβληθεί, δεν θα μπορεί πλέον ούτε ο ιδεολογικά στρίφτης να πάρει το ξεμεινεμένο από μιαν άλλην εποχή στριφαδόρικο «ΤάπεΡ» του (κβαντομηχανικά τυχαίο το παράδειγμα) και να πάει να ξεμπαζώσει κάνα Σούνιο (εδώ να δεις τυχαιότητα).

Αλλά δε θα μπορεί επίσης ούτε κι ο ευθειάκιας να πάρει το βαγκίτικό του (πώς μου ξέφυγε αυτό τώρα;) ή το πρώην στριφαδόρικο 4κούνι του, που το χρυσο-πλέρωσε να γίνει ευθειάδικο (δεν ιππονοώ κάτι), και να πάει να «πατήσει» ή ν’ «ανοίξει», θεωρώντας ότι υπηρετεί κι αυτός την Ευγενή Τέχνη της Οδήγησης κιόλας

Που να σου πω και κάτι – τώρα που δεν μας ακούει και κανείς;

Ο ευθειάκιας, συστημικός ων εκ φύσεως κι ουχί αντιρρησίας συνείδησης, παίζει και να χτυπήσει και κάνα εμβόλι και να τον δεις, τον ανεμοδείκτη, να ξεμυτάει απ’ το Auschwitz-Birkenau του και να σπινιάρει υποστρέφοντας στην ευθεία (δε μασάει) μέχρι παραλία για καμιά κοντρίτσα.

Ξέρεις τώρα, απ’ αυτές τις κοντρίτσες που αλλάζει λωρίδες στην ευθεία το 4τροχο και δεν μπορεί να κρύψει το χαμόγελο ευτυχίας ο ευθειάκιας, περήφανος ων και δικαιωμένος για τη «δουλειά» που ‘χει ρίξει στο έρμο τ’ «αμάξι»

Μόνο μην του σκάσουνε το παραμύθι κι αυτουνού του φουκαρά περί του άρτι εμφανισθέντος κορωνο-στελέχους, σαν εικονικό σωματίδιο ένα πράμα, απ’ το οποίο αυτή η φουρνιά του τιμημένου εμβολιού δεν προστατεύει!

Οποία έκπληξις! Οπότε, εις αναμονήν των επόμενων φουρνιών και μέχρι τότε, ξανά μέσα.

Τέτοιο κακό ούτε στον εχθρό σου.