Μια φορά κι έναν καιρό στο ελληνικό Top Gear. Μόλις είχαμε παραλάβει το Mitsubishi Evo, το ”εννιάρι”. Λυσσάξαμε, στρίψαμε, κάψαμε τη βενζίνη ακόρεστα. Και μετά έπρεπε να γράψουμε το κείμενο. Που έγινε ”τραγούδι”
Αυτός ήταν ο πρόλογος, που απ’ ό,τι μας ενημερώνουν αναγνώστες του 4Drivers, έγινε κάτι σαν μύθος. Ήταν το ΠΙΣΤEVO. Και αυτή ήταν η ιστορία του.
”Ρε συ, Μποϊδάνη”, προτείνω στον καλό συνάδελφο και καλό οδηγό, στα τότε του περιοδικού, ”δεν γράφουμε κάτι παίζοντας με το σύμβολο της Πίστης, το κλασικό ”Πιστεύω”; Να το πούμε ”Πιστevo”…
Οι καλές ιδέες θέλουν παρέα και χαβαλέ και λίγα λεπτά αργότερα αρχίσαμε με τον Κώστα να γράφουμε τη δικιά μας, ανίερη παραλλαγή ενός αυτοκινήτου που συνέχιζε τη σκυτάλη της Mitsu. Κάτι, δηλαδή, για τον καταιγισμό, το οξύ τιμόνι, τη χαρντκορίλα σε τέσσερις πόρτες.
Ήταν αυτό…
”Πιστevo σε ένα θεό, πατέρα ασφαλτοκράτορα,
ποιητή μαγικής στροφής, ορατής τε και τυφλής
και στον υιό του βενζινά τον μονογενή, τον εκ του ”Mitsu” γεννηθέντα, προ πάντων των turbo,
τρελαμένος από κούνια, θεός κανονικός.”
Ο contributor του 4D, ”άρρωστος” και ομοιοπαθής, Βασίλης Ταουλτσίδης, μας έριξε την ιδέα: ”Βρε Γιάννη, έχεις τη φωτό από το τεύχος; Έχει κοπιαριστεί το ”Πιστevo” δεξιά και αριστερά στο Facebook” μας είπε..
”Κάπου θα ‘ναι, βρε Bill, σε κανένα cd στην αποθήκη αλλά θέλει μέρες και υπομονή αγιορείτη για να το βρω”, ήταν η απάντηση.
Φρόντισε όμως να τη βρει, έστω και μικρή, ο Κ. Μποϊδάνης (και τον ευχαριστούμε, γιατί χωρίς εικόνα δεν ”λέει” να γράψεις και το σχόλιο).
Φοβερό αυτοκίνητο, δεν ξαναβγαίνει. Το 10άρι, το ”Evolution”, που ήταν και το κύκνειο άσμα μπορεί να ήταν πιο άκαμπτο ως σασί αλλά η μαγεία των προηγούμενων, πιο αιχμηρών Εvo είχε κάπου χαθεί. Λογικό να μας εμπνεύσει το ”ποίημα”
Θέλουμε τα πνευματικά δικαιώματα, τώρα.
Photo: Antonis Krits / Bill Taoul / 4Drivers
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.