Σε ένα σύμπαν δικαιωματισμού το εικονιζόμενο Fiat 500L θα ασκούσε αγωγή ευρισκόμενο στην κεντρική φωτό θέματος με τίτλο «βαρετό αυτοκίνητο». Σε ένα ρεαλιστικό σύμπαν ξέρεις πως δεν πρόκειται ποτέ να πάρεις, ποτέ και στον αιώνα τον άπαντα, ούτε σεντ τσακιστό από τη Fabbrica Italiana Automobili di Torino. Μπήκα στη Βlack List. Σύμφωνοι. Όμως η ζωή είναι πολύ μικρή για να μη γράφεις αυτό που πιστεύεις
Χάλια πτώμα στο πορτμπαγκάζ. Αναζητείται ταυτοποίηση
Βαρετό αυτοκίνητο; Η λίστα θα μπορούσε να είναι μεγάλη. Και είναι για τον καθένα διαφορετική. Με το Fiat 500L ήταν αρκετά λίγα μόλις χιλιόμετρα για να συμπεριληφθεί στην προσωπική
Να το διευκρινήσω: το βαρετό αυτοκίνητο δεν είναι κατ΄ανάγκην κακό αυτοκίνητο.
Άλλωστε, όπως έχουμε ξαναγράψει, δεν υπάρχουν πια κακά αυτοκίνητα.
Πλέον η διαβάθμιση ξεκινά από τα «αρκετά καλά», ανεβαίνει στα «καλά», ανεβαίνει στα «πολύ καλά», πιο πάνω στα «εξαιρετικά» και καταλήγει στα «έργα τέχνης». Όπως αυτό. Τετράτροχος θεός.
Δεν υπάρχει Morris Marina, δεν υπάρχει SsangΥong Rodius (τσεκουράτα από τα ασχημότερα ever), επίσης το σύμπαν συνωμότησε και μας απάλλαξε από την παρουσία ενός Αustin Allegro και το Reliant Robin το πάτησε η ιστορία. Αυτά όντως ήταν κακά αυτοκίνητα. Όσο για το Fiat 500L; Καμία σχέση με τα παραπάνω
Ήταν μια χαρά για όποιον ήθελε χώρους, εμφάνιση που παρέπεμπε σε ένα «500αράκι» σε κατάσταση προχωρημένης εγκυμοσύνης, ευκολία στο μπες-βγες, ελαφρύ τιμόνι για ό,τι πρέπει στο παρκάρισμα, αποτελεσματικά φρένα, αξιόλογη ορατότητα, ίσως και στυλ. Κατανοώ τις κυρίες, ενδεχομένως και τους κυρίους, που τους αρέσει
Διάολε, ήταν όμως βαρετά βαρετό
Σα μικρό μενίρ με αδράνεια μεγάλου.
Τόσο αδιάφορο και διεκπεραιωτικό που οι πρώτες στροφές μαζί του σηματοδότησαν μια εμπειρία που απλώς ήθελα να τελειώνει asap. Μπορεί και μέσα στο γενναιόδωρο χώρο αποσκευών.
Σημείωση: Αν ποτέ βρεθείτε με κάνα πτώμα που θέλετε να ξεφορτωθείτε, θα βολευτεί μια χαρά εκεί πίσω.
Λίγο ακόμα και σηκώνει τροχό. Λες;
Προφανώς και δεν αναμένεις να συναντήσεις την οδηγική σου νιρβάνα σε ένα μικρό πολυμορφικό. Όμως, αντίστοιχα, υπήρχαν άλλα στην ίδια κατηγορία μαζί του, ή και πιο «κάτω», που ήταν αξιοπρεπώς ενδιαφέροντα. Ακόμα και ένα Matiz, ακριβώς επειδή είχε αυτήν την ελαφρότητα και ευελιξία, στα δικά μου γούστα είχε περισσότερο οδηγικό χαρακτήρα. Οπότε όλα είναι αναλογικά
Όπως και να ‘χει, το βαρετό αυτοκίνητο αποτελεί από μόνο του μία τελείως υποκειμενική υπόθεση. Η δικιά σου;
Photo: Χ. Καραγιωργάκης / 4Drivers
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.