Αυτές τις μέρες οι φωτογραφίες της νέας Porsche 911, αυτής με τον κωδικό 992, κάνουν το γύρο του κόσμου. Και αυτοί είναι μερικοί λόγοι που κάνουν αυτό το αυτοκίνητο, όπως και κάθε πρόγονο του, τόσο σημαντικό στην αυτοκίνηση. Τη χαιρετώ με σεβασμό
Η 911, ιστορικά και μόνο, έχει το δικό της καθοριστικό ρόλο. Δύσκολα, πλέον, βρίσκεις ένα αυτοκίνητο που συνεχίζει να εξελίσσει την ίδια φόρμα εδώ και μισό αιώνα.
Προσωπικά, τη βάζω στην ίδια λίστα με το κλασικό Mini, τη Citroën DS, το Jeep Willys και το Fiat 500. Αυτοκίνητα που σημάδεψαν τους τέσσερις τροχούς και την ιστορία της μετακίνησης.
Όχι ότι η 911 ήταν πάντοτε ένα υπέροχο σπoρ αυτοκίνητο. Ειδικά με τις παλιές, προ τριακονταετίας, έπρεπε κυριολεκτικά να παλεύεις. Τελείως ασαφές μπροστινό, περίεργα πεντάλ, έμπαινες και προσευχόσουν να φτάσεις. Τεχνίτες και μάγκες όσοι κατάφεραν να τις δαμάσουν. Όπως ο κύριος Roman Caresani που έχει τη δική του «ελληνορωμαϊκή» με μια 911 του ’65.
Από τότε όμως και μέχρι σήμερα, η 911 διατηρεί ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που εκλείπει από την αυτοκίνηση όλο και περισσότερο. H 911 είναι σημαντική γιατί συνεχίζει να απαιτεί μία φυσική προσπάθεια η οδήγησή της. Έστω, από ένα σημείο και πέρα. Μετά, ας πούμε από τα 8/10. Ή κάπου εκεί.
Είναι, βλέπεις, αυτό το μοτέρ που κάθεται εκεί πίσω. Ανορθόδοξα, αφύσικα, πεισματάρικα στο χρόνο.
Η Porsche 911, στη νέα της εκδοχή που παρουσιάστηκε αυτές τις μέρες στο Los Angeles, διατηρεί τα βασικά στοιχεία που οφείλει στο παρελθόν της.
Η Porsche 992 έχει τη σωστή συνταγή. Έναν εξακύλινδρο μη αντικριστούς κυλίνδρους εκεί, τέρμα πίσω, την διάταξη 2+2 με τα μικρά πίσω καθισματάκια, τα στρογγυλά φανάρια, την απλή και τόσο κλασική σιλουέτα που θυμάσαι από μικρό παιδί.
Εξακολουθεί, επίσης, να έχει, αν επιμένεις τρία πεντάλ στη μοκέτα και ένα 7άρι χειροκίνητο. Βέβαια, το νέο PDK -που κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι το καλύτερο και πιο «άσπαστο» διπλού συμπλέκτη που κυκλοφορεί- απέκτησε άλλο ένα γρανάζι και έγινε 8τάχυτο, ακόμα ταχύτερο και τα σχετικά
Αν είχα ξανά την ευκαιρία, θα την έπαιρνα με τέτοιο. Όταν η ιπποδύναμη ανεβαίνει τόσο στις ημέρες μας, ο εγκέφαλος καλό είναι να ασχολείται με ένα λιγότερο task. Γνώμη.
Προς το παρόν, δε γνωρίζουμε πάρα πολλά τεχνικά στοιχεία παρά μόνο για τη νέα Carrera S η οποία, τελείως συμπτωματικά, αποδίδει ακριβώς όση ιπποδύναμη απαιτείται η τρέχουσα GTS (991). Δηλαδή 443 ίππους.
Φυσικά και θα είναι εξαιρετικά γρήγορη – κάποια 3,4” στα 0-100 σε συνδυασμό με το Sport Chrono Package. Επίσης, δεν γνωρίζουμε επιπλέον στοιχεία για τις επερχόμενες Turbo, Turbo S, GT3 και πάει λέγοντας.
H Porsche 911, αυτή τη φορά με τον κωδικό 992, κάνει πρεμιέρα στον ψηφιακό ωκεανό παραμένοντας «αναλογική» εκεί όπου πρέπει. Στην εμπλοκή του οδηγού στην εμπειρία της οδήγησης.
Διαβάζω, επίσης, πως η 992 απέκτησε ένα επιπλέον πλήκτρο που λέγεται “Wet mode”. Βλέπετε, η νέα 911 μπορεί να διαβάσει το δρόμο και να «καταλάβει» αν είναι υγρό η στεγνό το οδόστρωμα. Αν είναι το προηγούμενο, θα προσκαλέσει τον οδηγό να πατήσει ένα πλήκτρο, το Wet mode, το οποίο προσαρμόζει το σασί στις δεδομένες συνθήκες.
Εντάξει, είναι αυτονόητο ότι είναι 911, όπως κάθε λίγο-πολύ αυτοκίνητο που παράγεται, είναι ταχύτερη, πιο καλά εξοπλισμένη και με περισσότερες τεχνολογίες από ποτέ.
Αλλά αυτό δεν είναι το απόλυτο ζητούμενο. Μπορείς να ‘σαι για πάντα χαρούμενος και με μια Turbo 997. Ή με την κούκλα 993. Εντάξει, αποπλανηθήκαμε από την 991 Carrera S.
Μέχρι, πάντως, να οδηγήσουμε κάποια στιγμή την 992, κρατώ στο μυαλό την εμπειρία της 991 καθώς και όλων των υπολοίπων που αυτά τα χρόνια είχα την χαρά και την τιμή να οδηγήσω.
Είναι αυτή η αίσθηση της ενσωμάτωσης με το μηχάνημα, ο ήχος που έρχεται από το πίσω μέρος της καμπίνας, το σχετικά πιο ανάλαφρο μπροστινό, το trail-braking, τα πέντε όργανα στο ταμπλό, o μη αυτονόητος τρόπος για να στρίβεις στις δύσκολες καμπές.
Η μεγάλη αλλαγή έγινε με το μεταξόνιο. Για πρώτη φορά, μετά από τέσσερις δεκαετίες και πλέον, μεγάλωσε στην 991. Εδώ παίχτηκε όλο το παιχνίδι τού πόσο στρωτή πλέον μπορεί να είναι η 911 χωρίς, ωστόσο, να χάνει αυτήν την ιδιαίτερη αίσθηση του μπροστινού της μέρους.
H Porsche 911 είναι σημαντική γιατί ξεκίνησε από το όνειρο ενός ανθρώπου να κάνει το δικό του σπορ αυτοκίνητο. Είναι σημαντική γιατί από το «σκαραβαίο» μέχρι σήμερα, υπάρχει ένα γενετικό υλικό που εξελίσσεται, μεταφέρει τις τεχνολογίες απ’ τους αγώνες κατευθείαν στο δρόμο, παραμένει αναλλοίωτο στο χρόνο αλλά κάνει και μία συμβολική δήλωση.
Ο συμβολισμός είναι πως ακόμα και αν έχεις ξεκινήσει κάτι λάθος -και καταλαβαίνετε ότι εννοώ το κρίσιμο ζήτημα της αρχιτεκτονικής- αν δουλέψεις σκληρά, αν το προσπαθήσεις πολύ, αν επιμείνεις και μάθεις τα μυστικά, μπορείς να το μετατρέψεις σε κάτι πολύ ιδιαίτερο, μοναδικό και, θα έλεγα, ανεπανάληπτο. Για όποιον ξέρει την ιστορία της 911, αυτό είναι ένα ανθρώπινο μήνυμα. Και κάθε φορά που τη βλέπω μου το θυμίζει.
Κανείς άλλος δεν τολμά να βγάλει πλέον μια τέτοια αρχιτεκτονική, κανείς δεν έχει στο συρτάρι ένα σχήμα με δύο καμπύλες γραμμές και δύο στρογγυλά αθώα μάτια να σε κοιτούν.
Βέβαια, το κυρίαρχο στοιχείο είναι πάντα το πίσω μέρος. Φαρδύ, πειστικό, επιθετικό, διαχρονικό. Αυτή τη φορά, λέει, δεν θα υπάρχει το στενό αμάξωμα αλλά όλες οι εκδόσεις θα έχουν το ”wide body”. Αυτό, δηλαδή, που είχαν οι τετρακίνητες εκδόσεις, η Τurbo, η RS.
Η 911 ωριμάζει, μεγαλώνει, προσαρμόζεται στους καιρούς. Και παρότι αποτελεί ένα μικρό μόνο κομμάτι στη σύγχρονη γκάμα της Porsche, αυτής που πλέον ανθεί οικονομικά και από τα SUV, είναι και θα παραμείνει θεσμός εν κινήσει. Η σημαία της Porsche. Τη χαιρετώ με σεβασμό.
Info: porsche. com /Photo: porsche.com / 4Drivers / Δ. Θεοχάρης
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.