Νόμος του 4Drivers: Η ιπποδύναμη είναι ένα μέγεθος που συνηθίζεται. Ναι, νόμος. Μέχρι να αρχίσεις να φοβάσαι
Τριακόσια; Τετρακόσια; Πεντακόσια; Πόσα; Πόσα «άλογα» χρειάζεσαι για να πεις «φτάνει, είναι αρκετά»;
Υποκλίνομαι στη γνώση των κατασκευαστών και στην ευρηματικότητα των tuners να φτιάχουν «τέρατα», ικανά να διαχειρίζονται ιπποδυνάμεις φορτηγού πλοίου. Ακούς, πλέον για 1.000 PS, 1.500 PS και το συνηθίζεις. Ως άκουσμα, έστω. Αλλά το θέμα μου δεν είναι εκεί. Ούτε φυσικά στην ευθεία των dragsters
Τα πάντα είναι σχετικά αλλά γενικά πιστεύω πως τριακόσια άλογα είναι ένα καλό νούμερο για να ξεκινήσει κανείς. Μην το αναλύσω, θα σας κουράσω.
Εκτιμώ πως 300 PS είναι μια αξιοπρεπής ιπποδύναμη για να αποκτούν ενδιαφέρον τα πράγματα. Όχι ως φόρα ή κεκτημένη. Αλλά ως σπάσιμο πρόσφυσης.
Φυσικά, πάντα θα υπάρχει το πιασάρικο ερώτημα του «ρε φίλε, πόσα βγάζει;». Την ίδια στιγμή που θα ξεχνάμε το πιο σημαντικό: το «πόσα σέρνει».
Ως γνωστόν, η αναλογία κιλών ανά ίππο είναι το καθοριστικότερο μέγεθος. Ένα μέγεθος που σπάνια ξέρουμε απ’ έξω. Ακόμα κι όταν πρόκεται για το προσωπικό μας αυτοκίνητο.
Θυμάμαι, επίσης, ξεκάθαρα ένα Evo Extreme, με κάποια 500 «άλογα» κάτω από το καπό – το οδήγησα λίγες ημέρες αφού είχα οδηγήσει την, καινούργια τότε, Ferrari F430 και η Ferrari μού φάνηκε αργή μπροστά του.
Με εντυπωσίασε επίσης ως δύναμη πισωκίνητου και η εικονιζόμενη Mercedes SLS AMG, με τους 570 ίππους. Έστω κι αν ήταν πιο GT ως αυτοκίνητο
Όπως, επίσης, ακόμα ηχούν στα αφτιά μου οι τουρμπίνες μιας Porsche 911 Turbo διά χειρός 9ff, κάποιων 1.200 ίππων, να σφυρίζουν. Δεν έχω οδηγήσει πιο δυνατό ever, oι 1.200 ήταν το προσωπικό μου «ταβάνι»
Απ’ την άλλη, όπως λέμε και στον πρόλογο, η ιπποδύναμη είναι ένα μέγεθος που συνηθίζεται. Το οδηγείς, μια, δυο, πέντε, δέκα, εκατό φορές. Ε, κάπου οι νευρώνες του εγκεφάλου συνηθίζουν το ερέθισμα. Σε αυτήν ακριβώς τη νομοτέλεια βασίζεται το tuning
Παίρνει ο άλλος το «Φεραρικό» -με το οποίο κανονικά θα έπρεπε να ‘χει «κλείσει» ως οδηγός και μετά από λίγο αρχίζει το «χτίσιμο». Ώσπου να του «τελειώσει» κι αυτό.
«Το βαρέθηκα», μου λέει ο φίλος μου ο Άκης που οδηγεί ένα δυνατό 997 Turbo. «Θέλω περισσότερη δύναμη». Αυτή η φράση, το καταραμένο «το βαρέθηκα», είναι το καύσιμο της βελτίωσης. Ή της αντικατάστασης με κάτι πιο δυνατό.
Πόσο δυνατό, λοιπόν, είναι το δυνατό. Θα μπορούσα να κλείσω με κάποια +/- 500-600 άλογα σε τετρακίνητο. Μου είναι υπεραρκετά. Ή και σε μια 400άρα σε πισωκίνητο. Μου φτάνουν.
Αρκεί, όπως είπαμε, να μη σέρνουν «καράβι». Να υπάρχει, βρε αδελφέ, μια αξιοπρεπής αναλογία κιλών ανά ίππο.
Αλλά, κι απ’ την άλλη, φοβάμαι μια Lotus με 400 PS, όπως η Exige Cup 430, ένα αυτοκίνητο για θαρραλέους. Άσ’ το, οδηγώ σε ελληνικούς δρόμους. Και θέλω να ζήσω κι άλλο.
Photo: Γ. Κούτος
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.