Tι πρέπει να θυμάσαι κάθε φορά που συναντάς σχολείο ή σχολικό; Η ασφάλεια στο δρόμο είναι το ζητούμενο. Είτε έχεις παιδί είτε δεν έχεις
Είναι μία κίνηση στη σωστή κατεύθυνση. Αυτές τις μέρες, η Ελληνική Αστυνομία τύπωσε και διανένει ενημερωτικά φυλλάδια ενόψει της νέας σχολικής χρονιάς. Η ασφάλεια στους δρόμους είναι το απόλυτο ζητούμενο. Όταν εμπλέκονται και παιδιά, το ζήτημα αφορά τους πάντες. Από οδηγούς αυτοκινήτων μέχρι ποδηλάτων.
Οι οδηγίες βρίσκονται ήδη αναρτημένες στην επίσημη ιστοσελίδα της ΕΛ. ΑΣ. Ίσως να μην πληκτρολογείται και τόσο συχνά το σχετικό url αλλά για αυτό υπάρχει και το έντυπο υλικό. Αυτό που άρχισε να μοιράζεται από την Τροχαία στους δρόμους με οδηγίες κυκλοφοριακής αγωγής. Ως γνωστόν, η ιστορία ξεκινά από τους γονείς. Όμως, ηθική υποχρέωση, ως παράδειγμα, έχουμε όλοι.
Επίσης μόνο θετικοί -αν και συχνά παραμελημένοι- είναι οι έλεγχοι που ξεκίνησαν στα σχολικά λεωφορεία. Καλύπτουν τις προδιαγραφές ασφάλειας; Έχουν φρέσκα λάστιχα; Χειμώνας έρχεται και η μαύρη silica είναι το σημείο επαφής μετάλλου και ψυχών στην άσφαλτο; Σε τι κατάσταση είναι οι στόλοι των σχολικών;
Το γενικότερο επίμαχο δεν αφορά, φυσικά, μόνο την Πολιτεία. Τι κάνουμε εμείς ως οδηγοί;
Δεν είναι ηθικοπλασία αλλά τα παρακάτω μας υπενθυμίζουν ένα βασικό ώδικα συμπεριφοράς:
Κόβεις ταχύτητα. Νόμος. Ακόμα και αν λέει η πινακίδα «30», πας πιο αργά. Το «30» σημαίνει «μέχρι 30». Δεν σημαίνει να πηγαίνεις με 30. Γιατί και αυτά ακόμα, ναι, τα 30 χιλιόμετρα την ώρα, μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να είναι πολλά. Υπάρχουν πολλές οδηγικά tips που ο έξυπνος και ψαγμένος οδηγός μπορεί να ακολουθήσει.
Περιμένεις υπομονετικά. Δεν κορνάρεις, δεν κάνεις σινιάλο με τα φώτα, σέβεσαι τις συνθήκες.
Όταν προσπερνάς κάποιο σταματημένο σχολικό ή λεωφορείο, είσαι ήδη έτοιμος – πάντοτε με το πόδι απαλά πάνω στο φρένο. Είναι αυτά τα μιλισεκόντ αντίδρασης στο απρόοπτο. Κάποιο παιδί που πετάχτηκε χωρίς να βλέπει. Οτιδήποτε.
Δεν μαρσάρεις. Αυτονόητο; Ίσως. Αλλά το ‘χουμε δει μερικές φορές όταν κάποιοι θέλουν μ΄ αυτόν τον τρόπο να δείξουν την αδημονία τους. Υπάρχει μία έννοια που λέγεται «κοινωνικό παράδειγμα». Ας τη θυμόμαστε, αν θέλουμε να συμβάλλουμε σε μία πιο πολιτισμένη πόλη. «Παίζει» και σε χωριό.
Δείξε ανοχή σε τυχόν λάθη. Η στωικότητα είναι προσόν όταν πλησιάζουμε σχολεία ή σχολικά.
Αλλά, ταυτόχρονα, αν δεις κάτι κραυγαλέο ή εν δυνάμει επικίνδυνο, δεν είναι κακό να επικοινωνήσεις με το σχολείο και να αναφέρεις το περιστατικό. Κάποιοι γονείς, ίσως, θα σε ευγνωμονούν. Όπως επίσης, το να αναφέρεις σε αρμόδιους φορείς τυχόν ελλείψεις σε σημάνσεις ή φθορές που ίσως εντοπίσεις.
Δίνεις το παράδειγμα. Φοράμε πάντα ζώνη ασφαλείας. Τόσο εμείς όσο και τα παιδιά. Είτε στα ειδικά καθίσματα, πάντα στο πίσω κάθισμα είτε στα κανονικά, του αυτοκινήτου, εφόσον υπερβαίνουν το απαιτούμενο ύψος ώστε να λειτουργούν σωστά ζώνη και ο αερόσακος.
Τέλος, δεν τρέχεις, δεν διαπληκτίζεσαι, είσαι cool οδηγός και άνθρωπος.Τα παιδιά ειδικεύονται στο κόπι-πέιστ συμπεριφοράς. Δώσε τη σωστή «εκκίνηση». Δεν είναι πάντα αυτονόητο.
Photo: 4Drivers.gr
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.