Τιμόνι. Ένας κύκλος, άπειρες παραλλαγές

Τιμόνι. Τα καλά, κακά και άσχημα πάντα θα υπάρχουν

Αλήθεια, πόσα σχέδια χωρούν στον κύκλο της στεφάνης;

Τιμόνια όμορφα, επιθετικά, σουρεάλ, μικροαστικά, καγκουράδικα, flat bottomed, παχιά, στενά, πλαστικά, δερμάτινα, αλκαντάρα, κοκκάλινα. Ο νους του σχεδιαστή δεν σταματά να ξαναορίζει τον κύκλο

Το τιμόνι, άλλωστε, είναι το πρώτο ιεραρχικά υλικό που νιώθουν τα μέλη σου. Άλλο είναι να πιάνεις ένα δερμάτινο μικρής διαμέτρου, όπως μίας Ferrari, κι άλλο ένα φτηνιάρικο πλαστικό τάπερ. Ή μια λαγουδέρα.

Όλα μετράνε. Το υλικό, το πόσο αισθητή είναι η ραφή, πόση διάμετρο έχει (ο,τιδήποτε κάτω από 350 χιλιοστά έχει νόημα μόνο για καρτ), πόσο φαρδιά είναι η στεφάνη, αν έχει ανάγλυφα σημεία για να πέφτουν οι αντίχειρες. Τα πάντα.

Ίσως πολλοί να νομίζουν πως όσο πιο χοντρή η στεφάνη τόσο πιο καλή. Πιο «αγωνιάρα». Και όμως, μια ιδιαίτερα φαρδιά στεφάνη κλέβει από την αίσθηση που σου μεταφέρουν οι μπροστινοί τροχοί. Ισχύει.

• Διάβασέ το: Tο ταχύτερο stock Honda S2000 που ΄χει «γυρίσει» το Ring

Στον αντίποδα θα θυμηθούμε τη λεπτή στεφάνη, τύπου Citroën 2CV. Εκεί έτσι όφειλε να είναι. Η ανάλαφρη αίσθηση που είχες στις απολήξεις των δαχτύλων ήταν συνώνυμη με την ανάλογη αίσθηση του ίδιου του αυτοκινήτου.

Οι σχεδιαστικές τάσεις στο τιμόνι

Αλλά και η μόδα έχει θέση. Δύσκολα θα βρεις τετράκτινο πλέον. Κάποτε καθολικό σημείο αναγνώρισης της γερμανικής Σχολής με τις Mercedes-Benz να υποβαστάζουν συμβολικά την ηγεμονία τους με το φαρδύ αστέρι στο κέντρο του βολάν. Οι BMW ακολούθησαν την τάση. Τα Audi, επίσης. Σήμερα είναι τελείως passé.

Aκόμα και οι καινοτόμοι Γάλλοι με τα υπέροχα μονόμπρατσα τιμόνια της DS και τον φουτουρισμό των ’70s εγκατέλειψαν την εκκεντρικότητα και ακολούθησαν την τριάκτινη αγία. Ήταν, βλέπεις, η επιρροή από τους αγώνες αλλά και η λειτουργικότητα που πέρασε αυτονόητα στην παραγωγή μαζί με τον απαραίτητο όγκο που απαιτεί ο αερόσακος.

Και κάπου εκεί έγιναν και εκτρώματα. Με στεφάνη τσιγαρόχαρτο και πρησμένα στο κέντρο. Λες και ετοιμαζόταν να πεταχτεί το βρέφος του αερόσακου. Υπήρξαν και διαστροφές, είναι αλήθεια.

 Απόσπασμα από την εξέλιξη του τιμονιού στην ιστορία της αυτοκίνησης. Απ’ τους μινιμαλισμούς των concept cars, τα τετράκτινα, τα λιλιπούτεια κλασικά μέχρι τα σύγχρονα της F1. Η τελευταία είναι πιο σύνθετη κι από Πανελλαδικές

Πόσοι άνθρωποι εργάζονται, σχεδιάζουν, ράβουν στο χέρι, προσαρμόζουν ηλεκτρονικά, κατεβάζουν ιδέες, τετραγωνοποιούν τον κύκλο.  Το κρατάς, στηρίζεις χαλαρά τα χέρια, σου «μιλάει»,  το ακούς. Τιμονάρα. 

Photo: Ferrari