Το οδηγικό fun των χαμηλών ταχυτήτων

Το οδηγικό fun μπορεί να υπάρξει ακόμα και σε απόλυτα νόμιμες ταχύτητες. Αρκεί να «γυρνάει». Και ό,τι «γυρνάει», έστω και λίγο, είναι καλό

Μερικές φορές αρκούν μερικά γραμμάρια συμμετοχικότητας για να σου φτιάξουν τη μέρα. Ακόμα και με μια τυπικά σοβαρή Mercedes C-Class

Τη μεγαλύτερη «ζημιά» στο οδηγικό fun θεωρώ ότι την έκανε η σχολή της VW. Το γράφω χωρίς ενοχές

Ήταν κυρίως αυτή που δεν άφηνε υποψία ολίσθησης. Δε μιλώ για υπεραυτοκίνητα. Αλλά για κορυφαίες εκδόσεις, τύπου Golf R ή το αντίστοιχα δυνατού Scirocco.

Όταν τα ‘χα οδηγήσει είχα εντυπωσιαστεί απ΄το βαθμό αποτελεσματικότητάς τους.

Ανεξαρτήτως συνθηκών, στεγνό ή βρεγμένο, το δυνατότερα hot hatch της VW, είχαν τον τρόπο τους να σε κάνουν να νιώσεις ασφαλής.

Vw Scirocco R sideways — Scirocco R (2009–2017)

Ωστόσο, παρά την ισχύ των 265 ίππων, το Scirocco R είχε την ικανότητα να σε κάνει να βαρεθείς. Επίσης ανεξαρτήτως συνθηκών. Το πρόβλημα, όπως τουλάχιστον το βλέπει η ταπεινότητά μου, είχε να κάνει με το ότι εισέπραττες μηδενικό οδηγικό fun

Ήταν τόσο παρεμβατικό το σύστημα απώλειας πρόσφυσης που δε σε άφηνε να κάνεις το παραμικρό. Και για να βγει μία στοιχειωδώς ενδιαφέρουσα φωτογραφία (όπως η παραπάνω) έπρεπε να καταφύγεις σε ακρότητες. Δε λέει.

Πώς γίνονται οι δοκιμές αυτοκινήτων στο δρόμο; Αλήθειες μόνο

Τι εστί fun χαμηλών ταχυτήτων

Δεν μιλάμε για τίποτα εξωπραγματικές ταχύτητες, ούτε να τρομάζεις κόσμο.

Αναφέρομαι σ΄αυτό, έστω, το μικρό γλυστριματάκι, το αθώο και εύκολα ελεγχόμενο. Το οδηγικό fun των χαμηλών ταχυτήτων είναι ένα μικρό αντίδοτο στις καθημερινές, συχνά βαρετές μετακινήσεις.

Ναι, μπορεί η τσαχπινιά να συμβεί ακόμα και με προσθιοκίνητο. Αλλά μόνο αν το επιτρέπει μια πιο χαλαρή ρύθμιση του συστήματος πρόσφυσης. Με ένα MINI Cooper S γίνεται. Με ένα Clio RS γίνεται εύκολα. Και ακόμα και με ένα αξιοπρεπές Volvo, μπορείς. Έστω, για αυτά τα λίγα μέτρα

Στο οδηγικό fun χαμηλών ταχυτήτων δεν παίζουν και τόσο ρόλο τα άλογα. Αρκεί ο συντελεστής τριβής στην άσφαλτο να μην είναι σμυριδόπανο

Μπορεί να ‘ναι ακόμα και ένα σοβαρό σεντάν, όπως η εικονιζόμενη εκ Στουτγάρδης, στην κεντρική φωτό. Δεν ξέρω, βέβαια, πόσοι ιδιοκτήτες μιας C-Class ενδιαφέρονται για αυτό το ανάγνωσμα αλλά ποσώς.

Με ενδιαφέρει, όμως, να σπάω τη ρουτίνα της μετακίνησης με μερικές στιγμές συμμετοχής.

Και είναι ευτυχές που, ακόμα και σε βασικές εκδόσεις τους, αρκετοί κατασκευαστές προσφέρουν, έστω, το μπουτόν του traction control.

Με την ευκαιρία, να υπενθυμίσουμε τη διαφορά μεταξύ traction και ESP; Το πρώτο αφορά αποκλειστικά, μόνο και πάντοτε την πρόσφυση των κινητήριων τροχών. Το δεύτερο, το ESP, και τους τέσσερις τροχούς για τη συνολική ευστάθεια

Είναι ευτυχές, λοιπόν, γιατί επιτρέπει σ’ αυτό το μικρό, «βαρεμένο» κοινό, σαν του λόγου μας, να σκάσει ένα μικρό χαμόγελο χαμηλών ταχυτήτων.

Ήρεμα, χαλαρά, εύκολα, νόμιμα. Λέει.