Update: Το δυστύχημα με το Evo και η ρουλέτα της ζωής

Το δυστύχημα με το Evo που βλέπετε συνέβη πριν κάποια χρόνια στο Λαγονήσι. Και θα το ξαναγράψω: δεν είναι όλα τα αυτοκίνητα ίδια. Όπως επίσης αν θες να πάρεις ένα στον γιο σου που είναι νέος οδηγός, καλύτερα ξεκίνα τον με κάτι εύκολο, βατό και FWD

Η εικόνα του κόκκινου Evo στον πίσω δρόμο που συνδέει Λαγονήσι με Ανάβυσσο. Είναι ένα γνωστό ύπουλο «εσάκι». Και είναι κρίμα

Το παρακάτω άρθρο το χα γράψει ως post στο Facebook, στην αντίστοιχη σελίδα του 4Drivers Όμως παραδόξως τις τελευταίες ημέρες άρχισε να κινητοποιείται και πάλι με αρκετό αντίλογο. Το κάνω, λοιπόν, update και εδώ μαζί με κάποιες επιπλέον σκέψεις που ίσως φανούν χρήσιμες. Μπορεί και όχι

Δύο νέοι άνθρωποι. Αν θυμάμαι καλά, ο ένας ποδοσφαιριστής. Στη Ρόδο; Κάτι τέτοιο. Μπορεί να κάνω και λάθος. Σε κάθε περίπτωση, τραγικό. Τι να πεις.

Όντας πατέρας, μπορώ να πάρω μια ελάχιστη μόνο τζούρα από το πώς είναι να χτυπά το τηλέφωνο και να σου ανακοινώσουν την πιο δυσάρεστη ατάκα που έχεις ακούσει στη ζωή σου. Και τρέμω.

Δε θα ήθελα ο γιος μου να έχει στα είκοσί του χρόνια ένα Evo. Ή ένα S2000. Θα το γράψω όπως ακριβώς το πιστεύω: είναι μαλακία να παίρνεις στον άπειρο γιο σου Μ3

• Ο νεκρός στο Ribas. Ξανά

Προτιμώ τον γιο μου με Golf. Ή κάτι εύκολο, βατό και προσθιοκίνητο

Επίσης δε θέλω να πηγαίνει «αέρα-πατέρα» στην παραλιακή.

Δε θέλω να πίνει και να οδηγεί. Κι αν έχει πιει με παρέα, να πάρει ταξί. Του το λέω και του σπάω ίσως τα νεύρα αλλά του στέλνω μήνυμα το βράδυ της εξόδου προς υπενθύμιση.

Δε θέλω να στέλνει μηνύματα στη γκόμενά του την ώρα που οδηγεί.

Δε θέλω να νομίζει πως είναι η μετανσάρκωση του Άιρτον Σένα. Όπως ακριβώς δε θέλω, αν βάζει κανα τρίποντο πού και πού, να πιστεύει πως είναι ο Στέφεν Κάρι της Ελλάδας. Ή ο νέος Νίκος Γκάλλης

Θεωρώ επίσης πως ως γονείς δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα. Ίσως μόνο μια ευγενική πλύση εγκεφάλου. Διακριτική αλλά επίμονη.

Ότι η ασφάλεια είναι πάνω από OΛΑ. Πάνω από την καύλα της στιγμής, την ταχύτητα, το άσκοπο show off.

• O Πραγματικός Οδηγός. Ποιος είναι;

Το λέει χρόνια ο γνωστός «Ιαβέρης»

Ο πολύπειρος και ταχύτατος Έλληνας οδηγός αγώνων Ιαβέρης (στη Σχολή του οποίου καλό είναι να πάτε) συνηθίζει να λέει: «Η συμβουλή μου προς τον οδηγό είναι, πριν κλείσει την πόρτα του σπιτιού του και φύγει, να σταματήσει για λίγα δευτερόλεπτα και να ρίξει μια ματά στο σπίτι του, τους δικούς του ανθρώπους. Nα σκεφτεί πως πρέπει το βράδυ να επιστρέψει για να τους ξαναδεί».

Βέβαια, για να το πω κι αυτό, με όλο το σεβασμό, η παραπάνω συμβουλή θεωρώ πως είναι περισσότερο μυθιστορηματική. Ελάχιστα ρεαλιστική.

Δε θα μπω σε φάση ανάλυσης, αλλά κανένα παιδί, όσο καλές σχέσεις κι αν έχει με τους γονείς του, δεν πρόκειται να αναλογίζεται την αξία της οικογένειας κάθε φορά που θα κλείνει την πόρτα. Αυτά δεν μαθαίνονται έτσι ξαφνικά. Η «βαλίτσα» της αξία της ζωής και του αυτοσεβασμού πάει πολύ, πάρα πολύ πίσω. Αν το έχεις μάθει να σέβεται την αξία του σώματός του και της ύπαρξής του, έχεις πολλές πιθανότητες να ακολουθήσει τη συμβουλή. Αν όχι, είναι ρουλέτα

• ‘’The popometer’’. Ναι, σωστά κατάλαβες

Επανέρχομαι στο θέμα του Evo

Το Mitsubishi Evo, παρά το απλοϊκό της εμφάνισής του, ήταν και παραμένει ένα συγκλονιστικό όπλο για δημόσια χρήση.

Ως τέτοιο «εκτελεί» πιο γρήγορα από συμβατικές κατασκευές τον ανυποψίαστο. Το ρήμα «εκτελεί» μπορείτε να το βάλετε με εισαγωγικά ή χωρίς αναλόγως περίπτωσης. Στο δυστύχημα με το κόκκινο Evo στο Λαγονήσι ήταν χωρίς.

Το ίδιο ισχύει και για κάθε δυνατό αυτοκίνητο με ισχύ και άμεσες αντιδράσεις. Βασικά πισωκίνητο.

Αλλά και με ένα απλό Punto μπορείς να σκοτωθείς. Εννοείται. Μη μου γράφετε ότι «με τα πάντα σκοτώνεσαι». Λέτε να μην είναι γνωστό; Λέω όμως για το πώς να μειωθούν οι κακές πιθανότητες. Αν αυτό δεν είναι αντιληπτό, τσάμπα γράφω.

Για νέους και άπειρους οδηγούς είμαι υπέρμαχος του Golf, του Astra ή άλλων «βαρετών» αυτοκινήτων. Αν τους ενδιαφέρει η οδήγηση, ας γνωρίσουν την τέχνη της σταδιακά. Ξεκινώντας με αργά αυτοκίνητα και πάντα με ESP on. Ακόμα καλύτερα; Σε πίστα. Ή ακόμα καλύτερα από μικρές ηλικίες με καρτ για να μάθουν σωστά το έργο εξ απαλών ονύχων

Η υποτιμημένη δεξιότητα της οδήγησης

Πόσοι όμως νέοι, πιτσιρικάδες δεν τουμπανιάζουν το προσωπικό τους ”16VTurboSuperGamaeiKaiDernei” για να πηγαίνουν μαλλιοκούβαρα; Την απάντηση την ξέρετε.

Συμπέρασμα: σε μία κοινωνία ενηλίκων αυτά, όσο τραγικά κι να είναι, συμβαίνουν δυστυχώς κάθε μέρα. Kαι θα συμβαίνουν.

Σκοπός, τότε, του σχετικού άρθρου ήταν να θίξει το ζήτημα της υποτιμημένης δεξιότητας.

Η οδήγηση δεν είναι μπάσκετ όπου το πολύ-πολύ να γυρίσεις αστράγαλο ή να σπάσεις κλείδα. Η οδήγηση είναι μεν απόλαυση αλλά ενέχει και εξαιρετικά σοβαρό ρίσκο. Εν δυνάμει, σκοτώνει. Ειδικά αν καβαλάς ένα Evo, ένα Μ3, ένα χιλιοτουρμπισμένο OPC ή και ένα ταπεινό ΜΧ-5 χωρίς να έχεις ιδέα από την Πραγματική Οδήγηση. Αν μου επιτρέπετε, τούτο είναι το μάθημα που πρέπει οι νέοι να μάθουν όσο πιο πειστικά γίνεται. Όσοι περισσότεροι τόσο λιγότερες οι απώλειες

Photo: 4Drivers

• Αυτά είναι τα ψαγμένα tips για ασφάλεια στο δρόμο