O γκαζόβλαχος

Πώς κάνει μπαμ από χιλιόμετρα ο γκαζόβλαχος, η ντροπή των δρόμων; Μάθε ποιος είναι, τι κάνει, γιατί πρέπει να του καεί το δίπλωμα

Ο γκαζόβλαχος έχει θέμα με το ”εγώ”. Εντάξει, όλοι έχουμε θέμα με το ”εγώ” μας. Εννοείται. Η διαφορά με τον γκαζόβλαχο είναι πως το διατυμπανίζει

Η εξάτμιση ραγίζει τσιμέντα. Το stereo dolby με θύρα χαμηλού IQ τρίζει τα παρμπρίζ. Το περλέ χρωματάκι που έβαψε το εργαλείο τα ”σπάει”. Τύφλα να ‘χει το Posidonio

Ο γκαζόβλαχος αγοράζει μεταχειρισμένα xenon απ’ τις αγγελίες -έχοντας προηγηθεί τρελό παζάρι για το πεντάευρο- τα βάζει στον Μήτσο τον Τανάλια με μια τυρόπιτα σφολιάτα εν είδει γαλαντόμου αμοιβής και μετά φωτίζει το σύμπαν στο πέρασμα του.

Τυφλώνει τους απέναντι, ραγίζει εσωτερικούς καθρέφτες.

Ο γκαζόβλαχος, βασικά, είναι ψευτόμαγκας. Ειδικά, με τους πιο αδύναμους των δρόμων. Με πεζούς. Σε διαβάσεις. Σε μάνες με μικρά παιδιά. Ή στο αναιμικό χιλιάρι που δεν του δίνει την οφειλόμενη προτεραιότητα. Γιατί είναι χιλιάρι. 

Ο γκαζόβλαχος πιστεύει πως είναι και γαμώ τα τιμόνια. Δεν έχει GT86 γιατί ένα σοβαρό αυτοκίνητο μπορεί να σε κάνει κι άνθρωπο. Αλλά αν είχε την Τουότα την Κορόλα την παλιά, ”το καλό”,  το ”σιξτιβάλβ” με την μπλοκαδούρα, χαμηλοπρόφιλο και τούμπανο, δικέ μου, ίσα που θα κέρδιζε τις 1.000 λίμνες

Αλλά είναι άνεργος, φτάνει δεν φτάνει η πουτάνα βενζίνη μέχρι τη λίμνη του Μαραθώνα και μετρώντας τα κέρματα δεν βγαίνει και το παράβολο του μεγάλου αγώνα. Δε βαριέσαι, οι Φινλανδοί χάνουν το ταλέντο της δεκαετίας.

Ο γκαζόβλαχος έχει θέμα με την αίσθηση χώρου. Κολλάει από πίσω

Σχεδόν οθωμανικά. Παρκάρει μπροστά από το μαγαζί χύμα, μάλιστα σε στιγμές ψυχικής ανάτασης δεν διστάζει να το αφήσει επί τόπου και να μπει για ανανέωση κάρτας με €10. Ένα λεπτό κάνει και φεύγει.

Είναι ο ίδιος τύπος που περιμένεις στην ουρά της Τράπεζας και σε πλησιάζει τόσο κοντά λες και θα κάνει slipstream στην τελική ευθεία για το γκισέ. 

Ο γκαζόβλαχος δεν κάνει δεξιά

No way. Ο πατέρας του, παλιό, έντιμο στέλεχος του Κ.Κ.Ε. του ‘μαθε πως η δεξιά είναι η αιτία όλων των δεινών. Τι το ‘θελε ο χριστιανός; Ο σκληρός δίσκος του βλαχόγκαζου το κατέγραψε άφιλτρο σαν μόρτικο τσιγάρο και το εφαρμόζει σφυρί. 

Πας με 150 και αυτός σέρνεται αριστερά στην Αττική Οδό; Θα σε πάει καρότσι, σε ”κόβει” απειλητικά σαν τον Τόνι Μοντάνα απ’ τον καθρέφτη, μένει εκεί. Αριστερά. Βράχος. Τιμά τη μνήμη του πατέρα.

Ο γκαζόβλαχος και το τραυματισμένο, εξ απαλών ονύχων, ”εγώ” του μασάει, ωστόσο, χοντρά όταν δει αυτοκίνητο ίδιας μάρκας παύλα μοντέλου με το δικό του, αλλά με μεγαλύτερη ισχύ. Ή με μεγαλύτερο ζαντουλάστιχο. Ή αν το άλλο είναι ”Σνννιτσερομένο”. Το ”σννννιτσερομένο” βγαίνει απ’ τον οίκο Schnitzer – είσαι και άσχετος.

Δηλωμένος χιλιοτρακοσάρης με ασήμαντη ζωή που περνά σαν trailer μπροστά του, κομπλεξάρεται μόλις δει δίλιτρο. Βάστα μη συναντήσει ”δυομισάρι” . Κατάθλιψη. Μην τον βλέπεις ελληνάρα, επιβήτορα και ντούρο τον γκαζόβλαχο. Κατά βάθος, είναι ευαίσθητο παλλικάρι

Ο γκαζόβλαχος είναι και άσχετος

Και φαίνεται από χιλιόμετρα. Θα πάει τέζα στην ευθεία μετά τα φανάρια της Βάρκιζας για Ribas, μιλάμε σφαίρα ο πιλότος, μεγάλος χεράς σου λέω, και στην πρώτη ανηφορική δεξιά με την αρνητική κλίση κόβει. Kότα.

Στροφές; Χα! Βάστα μη φύγει στο αντίθετο κι έχουμε γενοκτονία. Θα κάνει απότομες τιμονιές στην παραλιακή.

Γενικώς, το ”απότομο” του πάει. Αλλαγές ταχυτήτων, άγαρμπο φρενάρισμα την τελευταία στιγμή πριν το φανάρι, απότομο και το σλάλομ στις αλλαγές λωρίδας. Ποιας λωρίδας, μωρέ;

Ο δρόμος  για πάρτη του όπως και το οικόπεδο στη Σταμνίτσα, εκεί, που γνώρισε τη Μαρίτσα. Ψυχούλα η Μαρίτσα. Αλλά κι αυτής απότομα της φέρεται.

Ο γκαζόβλαχος δεν έχει σχέση με τον βλάχο σε επίπεδο καταγωγής. Ούτε με τον βλάχικο γάμο. Ούτε με το αξάν. Ούτε αν οδηγεί αγροτικό ή Ferrari. Ούτε με το βλάχικο αντάμωμα 2017. Επίσης, δεν έχει σχέση με τον πιο γνωστό, χαριτωμένο και πανέξυπνο βλάχο παγκοσμίως, τον Μπάρμπα της ταινίας ”Cars”. 

Όμως, το πρόβλημα ανακύπτει όταν στο ”βλάχο” προστίθεται το συνθετικό ”γκάζος”. Εκεί είναι που αναδύεται σε κοινωνικό πρόβλημα.

Είναι ζώο του δάσους αειθαλές

Μολονότι ανθεί ακόμα περισσότερο εν μέσω κρίσης. Η τελευταία -που πια δεν είναι ”κρίση θα περάσει”, αλλά ”ουδέν μονιμότερο του προσωρινού”-  παράγει ακόμα περισσότερους γκαζόβλαχους. Κάθε μέρα. 

Με τον ψυχισμό να βαράει μπιέλα, κουρασμένο νευρικό σύστημα, τελειωμένες στον κόφτη αντοχές, μια υφέρπουσα αντιπάθεια προς το διπλανό, την υπόνοια πως ο τύπος με το δίλιτρο δεν τα ‘φαγε μαζί του (κατά τη ρήση του μεγάλου μύστη και Βούδα της πολιτικής) και την οδηγική βία ως ηρεμιστικό, η αναπαραγωγή του γκαζόβλαχου επιταχύνεται.

Στην τελική (ταχύτητα), ο γκαζόβλαχος είναι το πιο ευπαθές ζώο των δρόμων. Ταλανίζεται περισσότερο, η ξεχειλίζουσα μαγκιά τον κάνει ακόμα πιο κωμικό, το Σνννιτσερομένο είναι πάντα πιο σημαντικό απ’ τον ίδιο.

Μηδέν σελφ ρισπέκτ, που λένε και στη Σταμνίτσα.

Χάλια. Πολύ. Μπλιαχ.

Photo: Google