Το Ακρόπολις ξανά στο Παγκόσμιο; Καλά…

Το 64ο Ράλι  Ακρόπολις μόλις πέρασε στην ιστορία. Άλλη μια χρονιά μας βρήκε στα βουνά της Κεντρικής Ελλάδας  με την «ακροπολική» μας παρέα. Ο Γιάννης από την Άρτα, ο Σπύρος από τη Λαμία και οι τρεις «Αθηναίοι» δώσαμε το «παρών» στο καθιερωμένο μας ραντεβού. Ραντεβού ετήσιο, «προσκύνημα» το λέμε εμείς, στα χώματα που πατήθηκαν από θρύλους του μηχανοκίνητου αθλητισμού και από αυτοκίνητα που έγραψαν ιστορία και κοσμούν ακόμα τοίχους -όχι πια εφηβικών δωματίων- αλλά σαλονιών και γραφείων

Στις ειδικές της Γραμμένης, της Άμφισσας και της «λίμνης» από τα μάτια μας μπροστά περνούν ο Lukyanuk και ο Magalhaes αλλά ο νους τρέχει σε μπλε Impreza, κόκκινα EVO και πολύχρωμες Corolla και σε McRae, Burns, Sainz και Makinen… Η εικόνα των «παλιών» Μποζιονέλου και Αντωνίου με τα θρυλικά Escort να πλαγιολισθαίνουν παντού και πάντα και οι αντιδράσεις του κόσμου ενισχύουν τη νοσταλγία!

Η νοσταλγία δημιουργεί πολύ έντονα συναισθήματα στους ανθρώπους και δυστυχώς πολλές φορές τους κρατά κολλημένους στο παρελθόν. Πρέπει τη νοσταλγία για τις παλιές καλές εποχές να την μετατρέψουμε σε εξυπνάδα και διορατικότητα και να ενεργήσουμε για το μέλλον.

Τα ράλι μιας εβδομάδας με 50 ειδικές μέρα και νύχτα ανήκουν οριστικά στο παρελθόν. Ειδικές διαδρομές με κοτρώνες και βράχους ανήκουν στην ιστορία και αν θέλουμε να προσελκύουμε συμμετοχές πρέπει να ακολουθήσουμε το παγκόσμιο στάνταρ των ράλι και όχι να εθελοτυφλούμε και να ονειρευόμαστε πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν. 

 Το 2018 –δυστυχώς η ευτυχώς- δεν είναι ούτε 1980, ούτε 1990… Ο κόσμος αλλάζει και αν θέλουμε να χαιρόμαστε το σπορ που αγαπάμε, πρέπει να προσαρμοστούμε. Όπως και στη φύση, έτσι και στη ζωή και στα σπορ, επιβιώνει μόνο αυτός που προσαρμόζεται. Οι υπόλοιποι πεθαίνουν…

Με την υπάρχουσα κατάσταση,  το Ράλι Ακρόπολις είναι αδύνατο να μπει στο καλεντάρι του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος. Χώρες από όλο τον κόσμο κάνουν πολύ σοβαρές προσπάθειες για να πείσουν την FIA να τους εντάξει στο πρόγραμμα του ΠΠΡ. Χώρες που διατηρούν γραφεία με μόνιμο προσωπικό που εργάζονται για αυτό το σκοπό… Χώρες με εθνικά πρωταθλήματα ζωντανά και με πλήθος νέων αγωνιστικών αυτοκινήτων. Ομοσπονδίες με σοβαρό management και συγκεκριμένους στόχους.

Πρέπει να ξεκινήσουμε σήμερα μια σοβαρή προσπάθεια με στόχο την επιστροφή του εθνικού μας αγώνα στο ΠΠΡ που όλοι οι εμείς οι τρελοί των βουνών επιθυμούμε. Μια επιστροφή που θα προσφέρει τεράστια οφέλη όχι μόνο στις τοπικές κοινωνίες αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Πρέπει αυτό να γίνει κατανοητό από τους ανθρώπους που βρίσκονται σε σημαντικές θέσεις και να εργαστούν σταθερά και μεθοδικά για αυτό το σκοπό. Διαφορετικά, για τις επόμενες δεκαετίες θα πληρώνουμε συνδρομή στο WRC+ και θα στεκόμαστε μπροστά στις οθόνες για να δούμε αυτοκίνητα και οδηγούς παγκόσμιας κλάσης… Διαφορετικά, κάθε Ιούνη όταν μας ρωτούν πώς ήταν το Ακρόπολις, θα απαντάμε «καλό ρε φίλε αλλά WRC δεν είναι»…

Photo: Ευάγγελος Κουσίδης