Πώς πραγματικά είναι να ζεις σήμερα με μία Alfa 75;

Η εμπειρία συμβίωσης με μία κυρία τριάντα πέντε ετών, εν προκειμένω με την Alfa 75, έχει τα χούγια της. Είσαι λάτρης του ιταλικού ρετρό; Αυτό είναι το άρθρο

Πάντα βρίσκεις ευκαιρία για να απαθανατίσεις στιγμές με μία Alfa 75. Κλασική αξία για «νεκρόφιλους» petrolheads

Στις 17 Μαΐου 1985 έγινε το λανσάρισμα της Alfa Romeo 75 (Tipo 161/162B). Σήμερα, τριάντα πέντε χρόνια αργότερα, συνεχίζει να με γοητεύει. Ίσως και σένα, αν μάθεις πώς είναι η συμβίωση μαζί της. Αλλά και τι να προσέξεις πριν μπεις στη διαδικασία

Από μικρός ποθούσα διακαώς μια Alfetta GTV. Γκρι με ιταλικές πινακίδες. Πάρκαρε για χρόνια στο δρόμο μου για το φροντιστήριο. Το μπανιστήρι ήταν καθημερινό.

Είχε αυτό το αλήτικο σχήμα, σαν σφαίρα. Mε τα φανάρια στη μάσκα να σε κοιτάζουν αγριεμένα. Φανταζόμουν εμένα μέσα της σαν σταρ ταινιών των ’80s.

Τα χρόνια πέρασαν, ο Γιάννης, ο ιδιοκτήτης, είναι πλέον φίλος. Η γκρι, δυστυχώς, σαπίζει παρατημένη. Aλλά έχει μια κόκκινη «εξάρα» (GTV6).

Kάπως έτσι κι εγώ άρχισα να γλυκοκοιτάζω την Alfa 75. Ήταν πιο σύγχρονη αλλά με τα ίδια γονίδια. Δυο λόγια, λοιπόν, για την 75 Turbo America. Το 2008 βρέθηκε στο δρόμο μου, τελείως τυχαία. Πες το και καρμικό

Η μαύρη «Αμερικάνα» μού προέκυψε γνήσια και με το δικό της, αρχικό κινητήρα. Είχε ελλείψεις και δεν ήταν σε τόσο καλή κατάσταση. Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, δηλαδή

Αλλά αυτά τα πράγματα όσο αρχίσεις και ψαχουλεύεις τόσο τα βλέπεις μπροστά σου.

Το ”Project 75 Τurbo America” τέθηκε σε ισχύ. Χωρίς να ξέρω και πολύ πώς θα καταλήξει.

Στην πορεία, όπως συμβαίνει κατά κόρον στις ανακατασκευές, βρέθηκαν κι άλλες Alfa 75 που έγιναν δωρητές, εκτός απ`την κόκκινη που έγινε το καθημερινό μου αυτοκίνητο.

Πώς είναι να ζει κανείς με την Alfa 75;

Η αλήθεια είναι πως θέλει να τη συνηθίσεις. Τιμόνι και πεντάλ είναι offset προς τα δεξιά. Νομίζεις ότι όλα είναι στραβά.

Επίσης, το καλοριφέρ δεν κάνει και την καλύτερη δουλειά.

Για να αλλάξεις σταθμό στο ράδιο, πρέπει να έχεις προϋπηρεσία ζογκλέρ σε τσίρκο. Βλέπεις, ο αναμφίβολα άμουσος αλλά φανατικός καπνιστής σχεδιαστής του εσωτερικού, το καταχώνιασε στο βάθος της κονσόλας. Σε αντίθεση βέβαια με το τασάκι που κατέχει περίοπτη θέση στην κορυφή. Όμως όλα αυτά, στον ανοιχτό δρόμο, τουλάχιστον εμένα, με αφήνουν αδιάφορο

Τα blueprints, η γραμμή παραγωγής και η γέννηση της τελευταίας πισωκίνητης Alfa πριν τη Giulia της νέας εποχής

Πώς συμπεριφέρεται στο δρόμο;

Το πάτημά της Alfa 75 με μια καλή επιλογή αναρτήσεων (στη δική μου περίπτωση κίτρινα Bilstein και νορμάλ ύψος ελατήρια, αντιστρεπτικές από τρίλιτρη και silent blocks πολυουρεθάνης) είναι ποίημα.

Εντάξει, δεν είναι hot hatch για να ψοφάει για κλειστά κομμάτια. Όμως στον ανοιχτό δρόμο παραβλέπεις τα χρόνια της και απλώς ρουφάς οδήγηση σε μεγάλες τζούρες.

Το τιμόνι, είτε στην υδραυλική του είτε στη μηχανική του έκδοση, σε πληροφορεί καλά για τα τεκταινόμενα στον μπροστά άξονα. Βαριά, αντρίκια αίσθηση.

Τα φρένα έχουν ένα θέμα. Δεν είναι όσο δυνατά θα ‘πρεπε.

Το κιβώτιο, επίσης, απαιτεί απαλό χέρι. Ιδανικό το διπλοσυμπλεκτάρισμα στα κατεβάσματα για να προστατεύεις τα συγχρονιζέ. Σου γίνεται δεύτερη φύση μετά από λίγο. Συν ότι εξασκείσαι και στο «μύτη-τακούνι».

Πώς να κάνεις «μύτη-τακούνι»

Τέλος, είναι ωραίο που σε σπρώχνει να την πηγαίνεις με το γκάζι, όσο κι αν ξενίζει αρχικά η κλίση του αμαξώματος.

Η Alfa 75 υποστρέφει στην είσοδο. Αλλά αν επιμείνεις το δεξί πόδι ο De Dion, παρά τα χρόνια του, κρατάει καλά τους τροχούς στο δρόμο.

Το μπλοκέ (που επιβάλλεται να έχεις σε κάθε περίπτωση) βοηθάει για το κάτι τις παραπάνω…

Ποιες είναι οι εκδόσεις

Oι ιδανικές εκδόσεις που μπορούν να σε καλύψουν σαν καθημερινό αυτοκίνητο είναι οι 1.8 και 2.0 Twin Spark.

Για πιο εξειδικευμένη χρήση, οι 1.8 Turbo και 3.0 V6 θα σε ανταμείψουν με τους ροπάτους και πρόθυμους κινητήρες τους.

Σπάνιες (και συλλεκτικές, αν βρεθούν σε αρκετά καλή κατάσταση) θεωρούνται πλέον όλες οι καρμπυρατεράτες εκδόσεις (1.6, 1.8, 2.0). Αλλά και οι αριθμημένες (2.0 T.S. Numerata ή ASN και 1.8 Turbo QV).

Δεν το συζητάμε βέβαια για την 1.8 Τurbo Evoluzione που είναι μια κατηγορία από μόνη της με μόνο 500 παραδείγματα.

Στιγμές με την 75άρα. Αναλογικές, αθάνατες ιταλίδες

Τι πρέπει να προσέξεις

Ο γενικός κανόνας είναι να ελεγχθούν αν είναι σωστοί οι αριθμοί πλαισίου και κινητήρα.

Επίσης, να τσεκάρεις βάσεις, διαρροές λαδιού απ’ τον κινητήρα και υγρών από διαφορικό και κιβώτιο.

Φρόντισε να δεις αν υπάρχουν ρωγμές στο εσωτερικό των εμπρός φτερών. Οι περισσότερες Alfa 75 ραγίζουν εκεί με τα χρόνια.

Να τσεκάρεις και τον άξονα κίνησης. Τα τρία donuts διαλύονται στην άτσαλη χρήση. Αλλά και τα silent blocks – που είναι και πολλά. Αν βάλεις με πολυουρεθάνης, έχεις άλλο, πολύ καλύτερο αυτοκίνητο

Αν έχει υδραυλικό τιμόνι (info: οι Turbo δεν είχαν), προσοχή για διαρροές. Έχε υπόψιν πως αν είναι δύσχρηστος ο μοχλός ταχυτήτων, κάτι θα τρέχει στη συνδεσμολογία.

Φήμες για σκουριές; Κι όμως, αν την προσέχεις δε σκουριάζει. Προσοχή, ωστόσο, γύρω από το παρμπρίζ. Στο πίσω τζάμι, στο πορτ μπαγκάζ και χαμηλά στα φτερά.

Επίσης, τσεκάρισμα στο πολυπαθές ARC (Alfa Romeo Control). Κλασσική του όψη το «χριστουγεννιάτικο δέντρο» με τα πάντα να αναβοσβήνουν. Ένα κομμάτι μονωτική ταινία σου λύνει το πρόβλημα

Για αρχή έλεγχο στις γειώσεις (πάνω απ’ τα εμπρός φανάρια) και έπειτα έλεγχο στα ηλεκτρολογικά. Ναι, αυτά έπασχαν.

Εσωτερικό και σαλόνι: αν βρεις τα Recaro εποχής, έχεις χτυπήσει φλέβα. Το κόστος ανέρχεται στα +€1,000

Δηλαδή αξίζει;

Η τελευταία -προ νέας Giulia- γνήσια Alfa Romeo, με την κίνηση στον σωστό άξονα βγήκε πριν τριάντα πέντε χρόνια. Ναι, είναι παλιά πλέον η Alfa 75.

Αν θέλεις να την αποκτήσεις, σκέψου καλά πρώτα για ποια χρήση τη θέλεις. Το θέμα τελικά είναι αυτό που έχεις και οδηγείς να σε γεμίζει.

Η 75, ακόμα και στο καθημερινό πήγαινε-έλα, μού φτιάχνει τη διάθεση. Έγινε η καθημερινή ψυχοθεραπεία μου. Ναι, δεν είναι το καλύτερο αυτοκίνητο. Ούτε με απασχολούν οι συγκρίσεις. Είναι ΔΙΚΟ μου και το χαίρομαι σε κάθε ευκαιρία.
Signiore Ermanno Cressoni, mille grazie