Φέτος συμπληρώθηκαν ακριβώς πενήντα χρόνια από τότε που πρωτοκυκλοφόρησε εκείνο το σέξι κουπέ, διά χειρός Τζορτζέτο Τζουτζάρο. Και με τέτοια αυτοκινητάρα στα ‘70s, η «κολώνια» κρατάει ακόμη
Η Alfa Romeo Alfetta GT, η δίθυρη εκδοχή της μπερλίνας Alfetta, σηματοδότησε όλη τη γοητεία του ιταλικού κουπέ
Η Alfetta GT ερχόταν, λοιπόν, με μία χαλαρή 3η στο κιβώτιο. Ο Νίκος έκανε την τιμονιά προς τα αριστερά της Αμφιθέας, απότομο κατέβασμα σε 2η και η κούκλα πέταξε με χάρη τα οπίσθιά της αφήνοντας μας με ένα τεράστιο χαμόγελο.
Το ενσταντανέ με την GT, την κουπέ αδελφή της κομψής τετράθυρης Alfetta, χαράκτηκε στον εγκέφαλο, σχεδόν θώπευσε την εφηβική ψυχή.
Ιταλικό παντιλίκι, καθισμένος χαμηλά, στο κέντρο του ταμπλό τα βασικά όργανα και μπροστά από τον οδηγό μόνο το στροφόμετρο.
Ακόμα και το ταχύμετρο ήταν στη μέση. Δείγμα κ αυτό αυτής της ιδιαίτερης φιλοσοφίας των ιταλών της εποχής.
Γιατί ποιος γερμανός θα τολμούσε να βάλει μπροστά από τη θέση του οδηγού το κατ’ εξοχήν όργανο με το οποίο αλλάζεις σχέσεις με το, επίσης πρωτοριακό, 5άρι κιβώτιο; Ως γνωστόν, η διαδικασία έχει αγωνιστικές καταβολές και τέτοια θέλησαν οι μιλανέζοι μάγοι να μπολιάσουν σ΄αυτό το τόσο γοητευτικό αυτοκίνητο.
Τόση ώρα παρέλειψα να γράψω για το «απ’ έξω»
Με παρέσυρε η γοητεία του «μέσα» και της εν λόγω στροφής.
Μιας στροφής που, κανονικά, η συντριπτική πλειονότητα των αυτοκινήτων στις αρχές της δεκαετίας του ’80 θα διεκπεραίωνε φιλήσυχα και νομοταγώς. Όχι όμως με μια ατίθαση Alfa.
Λοιπόν, στο απ’ έξω: αιχμηρές γραμμές, fastback τελείωμα, διακριτικό σπόιλερ, τέσσερεις στρογγυλοί προβολείς μπροστά, λωρίδες φωτισμού πίσω (πολύ «προχώ»), κατά 11 εκατοστά μικρότερο μεταξόνιο από την μπερλίνα και όλη η γοητεία της Μπελούτσι πριν η Μόνικα γίνει σταρ.
Οι alfisti έλιωναν στο πέρασμά της (της Alfetta GT, εννοείται). Οι άσχετοι γυρνούσαν κεφάλια. Και οι πάσχοντες από προβλήματα ακοής κάτι τους σιγοτραγουδούσαν τα διπλά καρμπιρατέρ και οι 122 ίπποι στις 5.500 σ.α.λ. της μικρής έκδοσης με τα 1.6 λίτρα
To κόκπιτ της Alfetta GT ήταν επαναστατικά σχεδιασμένο σχεδιασμένο με μόνο το στροφόμετρο μπροστά από τον οδηγό και τα υπόλοιπα όργανα στο κέντρο. Σήμα κατατεθέν το χωστό, ξύλινο τριάκτινο τιμόνι. Πολύ «μπροστά»
Eίχε προηγηθεί και η 1.8 η οποία όμως καταργήθηκε αργότερα, το 1976, όταν η γκάμα μεγάλωσε και απέκτησε και δίλιτρο μοτέρ.
Ήταν η GTV, η θεά
Με το φουσκωμένο καπό και όλο το χαϊλίκι που τη συνόδευε.
Εγκυκλοπαιδικά, αναφορικά με την τελευταία, με επεμβάσεις της Autodelta, του αγωνιστικού τμήματος της Alfa Romeo, η Alfetta GTV κατασκευάστηκε και σε 400 συλλλετικά αντίτυπα για την ομολογκασιόν στο Group 4, παρέα με υπετροφοδότηση (το πρώτο ιταλικό αυτοκίνητο παραγωγής με τουρμπίνα), διαφοροποιήσεις σε ανάρτηση και αγωνιστικές βλέψεις.
Όμως, για όλους εμάς τους απλούς θνητούς, η Alfetta GT, ακόμα και η «μικρή», ήταν το όνειρο θερινής νυκτός. Σύμφωνοι. Και για ακόμα δύο επιπλέον επιβάτες που μπορούσαν να βολευτούν κουτσά-στραβά στα πανέμορφα πίσω καθίσματά της
Η παραγωγή της Alfetta GT ξεκίνησε το 1974 και ολοκληρώθηκε το 1986 ύστερα από 136.275 μονάδες. Μισός αιώνας μετά, τιμάται δεόντως
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά και ενδελεχώς καταγεγραμμένα. Τα διάφορα ενδοεταιρικά προβλήματα, τα όποια δύσκολα χρόνια στις αγορές της κεντρικής Ευρώπης, τα δυσκοίλια λογιστικά.
Όμως ας τα αφήσουμε για λόγους επετείου. Μισός αιώνας είναι αυτός από τη γέννηση της θεάς της διπλανής πόρτας.
Και τύφλα να ‘χει η Μπελούτσι.
Photo: Alfa Romeo
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.