Ένας Έλληνας στη φωλιά των JDM

Στέλεχος στην Toyota Europe. Αμετανόητος petrolhead. Αυτές είναι οι αναμνήσεις του από τη θητεία στη χώρα των Japan Domestic Market

Έχουν περάσει μερικά χρόνια, πέντε για την ακρίβεια αλλά οι αναμνήσεις παραμένουν το ίδιο δυνατές

Τότε που μια μικρή ομάδα 25άρηδων σχεδιαστών-μηχανικών αυτοκινήτου αφήνει την θυγατρική εταιρία της Ευρώπης και κατατάσεται στο δυναμικό της μητρικής εταιρίας στην Ιαπωνία

Η προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα είναι δύσκολη στην αρχή κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με το επαγγελματικό περιβάλλον. Όμως τα πράγματα αλλάζουν.

Οι Ιάπωνες σε αντιμετωπίζουν ως τουρίστα, έρχονται να σου μιλησουν να σε βοηθήσουν, καλόκαρδοι και ανιδιοτελείς, βασικό στοιχείο της κουλτούρας τους. Όταν ειδικά κάνεις προσπάθεια να τους μιλήσεις στα ιαπωνικά, τότε ο κόσμος τους ανοίγεται μπροστά σου.

Έτσι λοιπόν ξεκίνησαν όλα. Δεν είναι καθόλου δύσκολο να γνωρίσεις petrolheads στο νησί. Τους βρίσκεις παντού, ίσως λιγότερο τις ώρες εργασίας (μην ξεχνάμε οτι οι Ιάπωνες ειναι εργασιομανείς,  συνήθεια την οποία ”κολλήσαμε” και εμείς) αλλα μόλις πέσει η νύχτα φυτρώνουν κάτω απο γέφυρες και στα γνωστά skyline tool roads βελτιώνοντας τα drift skill τους.

Η Ιαπωνία είναι ο παράδεισος των petrolheads. Το κράτος έχει θεσπίσει αυστηρούς νόμους ως προς τη συντήρηση των αυτοκινήτων, που μεταφράζεται σε αρκετά υψηλό ετήσιο κόστος συντήρησης (το παράβολο του ετήσιου τεχνικού ελέγχου είναι της τάξης των €1000 χωρίς να συμπεριλαμβάνονται πρόσθετα έξοδα σε περίπτωση που εντοπιστεί κάποια βλάβη ή αστοχία).

Συνεπώς, οι κάτοχοι είναι αναγκασμένοι να διατηρούν τα αυτοκίνητά τους σε εξαιρετική κατάσταση. E;iναι γνωστό άλλωστε ότι στους Ιάπωνες αρέσουν οι νέες τεχνολογίες και τα gadgets, που αυτομάτως σημαίνει ο,τιδήποτε άνω των πέντε ετών γίνεται παλιό γι’ αυτούς και όνειρο για εμάς.

Μέσα σε δυο-τρεις μήνες στην κατοχή της ομάδας των σχεδιαστών βρέθηκαν παιχνίδια όπως: Impreza Sti, Evo, Skyline R32, Celica GT4, Supra, AE86 και τα σαββατοκύριακα, για τρία χρόνια, πέρναγαν στα γνωστά θρυλικά touge path παρέα με τους Ιάπωνες συναδέλφους καταναλώνοντας λάστιχα, φρένα και άφθονα λίτρα 101RON τροφής. Αξέχαστα χρόνια γεμάτα εμπειρίες!

Η συνήθεια αυτή συνεχίστηκε και με την επιστροφή. Το δικό μου «παιχνίδι» μπήκε στο πλοίο, διέσχισε για δυο μήνες τον Iνδικό και τη Μεσόγειο για να έρθει μαζί μου στην Ευρώπη.

Πλέον «γυρνάει» δυο-τρεις φορές το χρόνο σε Spa-Francorchamps και στο Ring. Ίσως κάποια μέρα πατήσει σε ελληνικές πίστες και συναντήσει μερικούς απο εσάς.

Photo: Βασίλης Κόπελας