Στο ερώτημα «μα πόσο απολαυστικό μπορεί να είναι ένα προσθιοκίνητο;», η απάντηση περιπλανιέται σε μια Μούσα. Λεγόταν Clio RS στη Βαρυμπόμπη
Κλασική πόζα με την Κλειώ σε ελληνικό στροφιλίκι. Γίνεται με πολλούς τρόπους. Κι ας μην είναι πισωκίνητο
Σύμφωνοι, υπάρχει κι αυτή η άποψη: «σαν τα πισωκίνητα δεν έχει»
Θα συμφωνούσα απόλυτα. Πριν όμως οδηγήσω το Clio του Γιώργου, αυτό το RS 197. Ήταν η Κλειώ που με έκανε να αναθεωρήσω. Για να ‘μαι ειλικρινής, ότι το αυτοκίνητο, απλώς, δεν είχε λάστιχα.
Ναι, εντάξει, είναι γνωστό για το πόσο καλά στημένο είναι το αυτοκίνητο στις κλειστές, επαρχιακές διαδρομές. Το τρίπτυχο «πολύστροφο μοτέρ- ανάρτηση-φρένα» είναι πραγματικά μεγαλοφυές.
Δίλιτρος, ατμοσφαιρικός με 197 ίππους και κόκκινο στις 7,250rpm, Μακφέρσον με Double Axis για όσκαρ και φρένα που είναι πάντα εκεί. Πάντα, λέμε
Με λίγα λόγια, αν είσαι τύπος που συμβιβάζεσαι με το ολίγον τι basic εσωτερικό για χάρην της οδήγησης, το Clio RS είναι ένα υπέροχο αυτοκίνητο για εξορμήσεις γύρω από την πόλη.
Προσιτό και fun
Ταξίδια δεν πολυκάνεις. Δεν το παίρνεις γι’ αυτό άλλωστε.
To σημαντικό είναι ότι με λίγη διαπραγμάτευση μπορείς να το βρεις με μέση τιμή τα €8,000 στις μέρες μας.
Κι αν τυχόν, λέμε τώρα, παραμελήσεις να αλλάξεις τα ήδη πολύ φθαρμένα σου λάστιχα, έχεις ως δια μαγείας ένα παιχνίδι με πισωκίνητες αρετές.
ιδικά με τους γυάλινους δρόμους που έχει η Ελλάδα, προβλέπονται ηρωικές πλαγιολισθίσεις. Και δεν μιλώ για χειρόφρενα.
Με το Clio χωρίς λάστιχα έχεις την εντύπωση πως ακροβατείς σε τεντωμένο σχοινί και είναι ζήτημα χιλιοστού ένας λάθος χειρισμός. Δεν συστήνεται. Όπως εκείνο το απόγευμα στη Βαρυμπόμπη.
Με μηδενική πρόσφυση, 200 άλογα διαθέσιμα και μεταφορές βάρους, θα δεις ότι το Clio RS παίρνει άριστα σε αυτόν το ρόλο. Μη φανταστείς παρατεταμένες πλαγιολισθήσεις. Μοιάζει πιο πολύ σαν ένα τετρακίνητο με δυνατότητα ρύθμισης της κατανομής της δύναμης, ας πούμε 25%μπρος-75%πίσω. Εννοείται με ΕSP απενεργοποιημένο
Σε τέτοιες συνθήκες τα φρένα της Brembo και το κάθισμα της Renault Sport είναι οι καλύτεροί σου φίλοι. Ειδικά αυτά του R27
Τα φρένα είναι πραγματικά ακούραστα και το κάθισμα σε σφηνώνει σωστά στα «μάγουλα», που νιώθεις συνδεδεμένος.
Μακάρι να ΄χε και πιο χαμηλή θέση οδήγησης.
Το ηλεκτρικό τιμόνι είναι εντυπωσιακά υπάκουο αλλά όχι τόσο ευκρινές στη μετάδοση πληροφοριών.
Το κιβώτιο είναι κοντό, σφιχτό – όπως πρέπει για ορεινές διαδρομές αλλά και έναν κινητήρα χωρίς ιδιαίτερη ροπή στις χαμηλές rpm.
Τελικά, όταν αποφασίσεις να βάλεις φρέσκα λάστιχα, έχεις ξανά ένα από τα πιο εστιασμένα προσθιοκίνητα της πιάτσας. Αρκεί να ξέρεις τι ζητάς
Photo: Σπύρος Κανατάς / renaultsport / Γ. Κούτος
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.
