Δεξτροαμφεταμίνη. Το μυστικό χάπι που έπαιρναν οι οδηγοί αγώνων

Ήταν κοινό μυστικό. Τόσο στους αγώνες ραλί όσο και στη Formula 1. Οι οδηγοί αγώνων έπαιρναν το δικό τους χάπι. Και δεν ήταν καραμέλα. Το άγνωστο true story

Δε λεγόταν στα μίντια, εννοείται δεν υπήρχε επίσημη ανακοίνωση. Όμως τόσο η δεξτροαμφεταμίνη όσο και το περιβόητο Benzedrine ήταν συχνά ένα απαραίητο χάπι πριν την εκκίνηση του αγώνα. Πείτε το και χημικό overboost

Λέγεται πως η βενζεδρίνη παρασχέθηκε ως «χείρα» βοηθείας στα στρατεύματα κατά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Κυρίως σε εξαιρετικές περιστάσεις

Όπως, για παράδειγμα, να κρατήσει τους στρατιώτες ξύπνιους και σε εγρήγορση όταν έψαχναν ασταμάτητα, επί 24 και πλέον ώρες, για υποβρύχια. Ή και σε αλεξιπτωτιστές προκειμένου να παραμείνουν μάχιμοι για περισσότερο χρόνο.

Το τεκμηριώνει, για παράδειγμα, και ο Nicholas Monsarrat, συγγραφέας και μέλος του βρετανικού βασιλικού ναυτικού, εκείνη την περίοδο.

Λίγοι ίσως θα μπορούσαν να προβλέψουν ότι μετά από λίγα χρόνια τόσο το Benzedrine (κοινώς, ”bennies”) όσο και η δεξτροαμφεταμίνη (Dexedrine) θα ήταν το μυστικό χάπι που θα κατάπιναν αμάσητο οι μεγάλοι του motorsport.

Όταν ο Stirling Moss έγραφε ιστορία στο Mille Miglia του 1955, είναι γνωστό πως είχε πάρει το δικό του χάπι.

Μάλιστα, ο μέντοράς του και επίσης τεράστιος του σπορ, ο Juan Manuel Fangio, ήταν εκείνος που το έδινε στον Moss.

Αν ψάξετε στο διαδίκτυο, θα δείτε πως ο Moss δε γνώριζε καν τι είχε αυτό το «μαγικό χάπι» – όπως συνήθιζε να το αποκαλεί ο ίδιος. Αλλά το έπαιρνε. Η δεξτροαμφεταμίνη ήταν αυτή που τον κράτησε τόσο στην τσίλια. Red alert. Εγρήγορση τέρμα.

Μάλιστα, γράφεται πως παρά τον εξοντωτικό αγώνα (στον οποίο ο Moss επέτυχε ένα ρεκόρ που «στέκει» ακόμη), ο μεγάλος οδηγός δεν κοιμήθηκε.

Πέρασε όλο το βράδυ αλλά και όλη την επόμενη μέρα με τη φιλενάδα του, κάπου στην Κολωνία, όπου είχε επιστρέψει με την αγωνιστική ομάδα της Mercedes. Ενδιάμεσα, μαζί με πρωϊνό στο Μόναχο και γεύμα στη Στουτγάρδη.

Στον «πόλεμο». Και χωρίς εισαγωγικά

Οι φήμες για το μυστικό χάπι συνεχίστηκαν στα motorhomes των αγώνων ραλί. Ήταν τόση η πίεση, η ένταση αλλά και η φυσική κούραση των οδηγών που η περιβόητη Benzedrine ήταν σχεδόν απαραίτητη.

Όπως ακριβώς στον πόλεμο έπρεπε να παραμείνουν οι στρατιώτες ξύπνιοι πάση θυσία, έτσι ακριβώς συνέβη και στον «πόλεμο» των ειδικών διαδρομών.

Δε συζητήθηκε ποτέ ευρέως, σπάνια γίνονται αναφορές, στο motorsport δεν περνάς για εξέταση αίματος και ούρων. Αλλά το χάπι ήταν συχνά το καύσιμο πίσω από τους άθλους. True story.