Διαδρομή του petrolhead: Τρίκαλα-Άρτα εν μέσω σκληρού lockdown

Όπου και να βρεθείς στην Ελλάδα υπάρχει και ένας οδηγικός παράδεισος. Ένας αναγνώστης βρέθηκε με το Megane 1.5 dCi στο Τρίκαλα-Άρτα. Αυτή τη φορά όμως όχι μέσω της ταχύτερης διαδρομής αλλά απ΄την παλιά, οδηγοκεντρική Ε.Ο. 30. Ερημιά, στροφιλίκια και ένα ντίζελ να γράφει χιλιόμετρα. Όσο εμείς μένουμε σπίτι. Γκρρρ…

Στάση στο Βαθύρρευμα, σε ύψος 840 μέτρα, κάποια 48 χιλιόμετρα απ’ τα Τρίκαλα. Για την ιστορία, η πρώτη γραπτή αναφορά για το χωριό υπάρχει στην τουρκική απογραφή του 1454 ως ”Vasirama”. Σε έγγραφα του 16ου αι αναφέρεται ως «Βαθύρεμα». Το όνομα είναι ελληνικό και σχετίζεται με την γεωγραφική θέση του χωριού

Πριν με προλάβουν τα χιόνια, ένα ηλιόλουστο μεσημέρι, έφυγα από Τρίκαλα για να βρεθώ στην Άρτα. Ένεκα το επάγγελμα, βλέπετε

Αυτή τη φορά, όμως, όχι μέσω Εγνατίας αλλά από την Ε.Ο. 30 που κόβει τη σύγχρονη Ελλάδα στη μέση.

Αν το επιχειρήσεις Φθινόπωρο ή Άνοιξη, τα χρώματα που θα συναντήσεις θα κάνουν τα 160, συνολικά, χιλιόμετρα της διαδρομής ακόμα πιο απολαυστικά.

Ξεκίνησα από την Πύλη των Τρικάλων, όπου η παρόχθια διαδρομή σού φτιάχνει την διάθεση. Μερικά χιλιόμετρα παραπέρα αρχίζει η ανάβαση στις συνεχόμενες ανηφορικές φουρκέτες που υπογράφουν το ανάγλυφο της Πίνδου. Η ροπή του 1.5 dci, οι περιορισμένες κλίσεις και τα βαθιά μπάκετ της έκδοσης GT-Line σε βοηθούν να κινηθείς με ενδιαφέρον

Ζώντας με το Renault Megane 1.5 dCI GT. Τα υπέρ και κατά

Έχεις ήδη χωθεί στα έλατα

Εκεί όπου σε καταπίνει το πρώτο τούνελ των 1,500 μέτρων.

Σε σχέση με τα υπόλοιπα παντελώς εγκαταλελειμμένα που συναντάς, αυτό είναι σε άψογη κατάσταση.

Η κατάσταση του οδοστρώματος είναι γενικά πολύ καλή. Το κατηφορικό τμήμα με την καλή ορατότητα που ακολουθεί ως το Βαθύρεμμα, θα σε κάνει να χαμογελάσεις.

Ο δρόμος στενεύει και ανηφορίζοντας χαζεύεις τις ασπρισμένες βουνοκορφές της Πίνδου.

Ωστόσο, καλό είναι να θυμάσαι πως η βαρυχειμωνιά κάνει το δρόμο επικίνδυνο.

Η κίνηση είναι ανύπαρκτη και τα τούνελ τούνελ δίνουν αίσθηση απόκοσμη.

Βγαίνοντας από ένα ακόμα μεγάλο και στενό τούνελ, συναντάς τον Αχελώο ποταμό -κάποια 220 χλμ μήκος, παρακαλώ- πριν εκβάλλει στο Ιόνιο.

Διαδρομή του petrolhead: Ανάβαση Πάρνηθας

Στο κατηφορικό

Ακολουθούν πολλά χιλιόμετρα κατηφορικής, στενής, με σφιχτές στροφές.

Επιλέγεις να πας Άρτα από το Τετράκωμο – όχι από το Βουργαρέλι.

Αναγκαστικά, οι ρυθμοί μειώνονται. Οι θερμοκρασίες στα φρένα ανεβαίνουν – πόσο μάλλον για το «τουριστικό» Megane. Κάνω στάση. Ευκαιρία να κρυώσουν οι δίσκοι

Με ένα τεράστιο χαμόγελο, η διαδρομή μου τελειώνει αντικρίζοντας τα τείχη της Άρτας και το ιστορικό γιοφύρι.

Σίγουρα την τοποθετώ μέσα στις 5 καλύτερες που έχω κάνει σ’ όλη την Ελλάδα.

Η μοναδική φύση, η ερημιά και το αλλεπάλληλο στροφιλίκι συνθέτουν την απόλαυση του οδηγού. Αντιθέτως, οι συνεπιβάτες μάλλον θα τη μισήσουν.