Δικαίως δέχθηκε bullying το Clio RS Mk4;

Νέα τάξη πραγμάτων η αποτυχημένο πείραμα; Με ομοφωνία και αυστηρότητα Αρείου Πάγου συμφώνησε στο δεύτερο ο ειδικός Τύπος υποδεχόμενος την έλευση του Clio RS Mk4, το 2013. Ένας αναγνώστης, ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου αυτοκινήτου και δη πρώην κάτοχος Clio R27, επιχειρεί να καταθέσει τη δική του εμπειρία ζώντας καθημερινά με το αυτοκίνητο

Το Renault Clio RenaultSport, όπως ήταν το τυπικό του «ονοματεπώνυμο», ήταν για πρώτη φορά με υπετροφοδοτούμενο κινητήρα 1,6 λίτρων απόδοσης 220 ίππων, αποκλειστικά με αυτόματο κιβώτιο και χωρίς το σύστημα double axis (PerfoHub) στον μπροστινό άξονα που, ως 4Drivers, μας έκανε να αγαπήσουμε την προηγούμενη 3η γενιά. Για τις περαιτέρω λεπτομέρειες του RS του τελευταίου, το λόγο έχει στη συνέχεια ο κ. Ηλίας Παλιούρας

Ήταν πολλοί εκείνοι που έβγαλαν μίσος ζηλοφθονίας και αντίδρασης απατημένου εραστή στη θέα μόνο δύο πεντάλ με το που αντίκρυσαν το Clio RS Mk4

H Renault είχε πάρει τη μεγάλη απόφαση. Έκανε «στροφή» στο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη σε ένα hot hatch που κουβαλούσε βαριά φανέλα.

To οποίο EDC κιβώτιο ήρθε να αντικαταστήσει το joystick με τις κοντές διαδρομές αλλά και τα πολλά παραγγελμένα συγχρονιζέ 3ης από τους ασεβείς «αναδευτείρες» σαλάτας.

Το επιδόρπιο ήταν επίσης κρύο. Ο μελωδικός δίλιτρος με τις υψηλές οκτάβες αντικαταστάθηκε από τον ”non persona” 1600-άρη απ’ τα ράφια της Νissan. Ήταν αυτός που βλέπετε στη φωτό

Εν αρχή ήν το cost reduction

Ήταν σαφέστατο ότι στο Clio RS Mk4 είχε ενδελεχώς μελετηθεί, κάπου στα κεντρικά της Renault, μία γερή μείωση κόστους.

Θυσιάστηκε το PerfoHub «γόνατο», τα τρομερά φρένα της Brembo πήγαν περίπατο και οι τονισμένοι θόλοι -κοινώς, φουσκώματα- μπήκαν στη δίαιτα

Να το πω αλλιώς: η εμφάνιση έγινε πιο prêt-à-porter και περισσότερο mainstream.

Κανείς δεν το συγχώρεσε στη Renault

Bέβαια ούτε και η ίδια η εταιρεία φάνηκε να νοιάζεται ιδιαίτερα, μιας και πρέπει να είχε ήδη δρομολογήσει την αλλαγή στρατηγικής που ήθελε να ακολουθήσει.

Και την οποία αλλαγή κατεύθυνσης βιώνουμε σήμερα με τις πρόσφατες ανακοινώσεις.

Κάπως έτσι, λοιπόν, το άλλοτε αγαπητό, δημοφιλές παιδί της έγινε ξαφνικά μια κακόγουστη και απωθητική παρουσία. Τι δέχθηκε το Clio RS Mk4; Πολύ απλά, το bullying της ζωής του

Petrolheads, τη Renault που ξέρατε ξεχάστε την

Το δικό μου true story

Το αυτοκίνητο αγοράστηκε πέρυσι από εξουσιοδοτημένο έμπορο. Επαναλαμβάνω: από εξουσιοδοτημένο.

Παραδόθηκε, ωστόσο, με ζημιά στον εγκέφαλο του DC4 (004) σαζμάν – χωρίς φυσικά να το αναφέρει.

Κλασικό δείγμα του πόσο ατυχής μπορείς να είσαι όταν πέσεις σε αετονύχηδες και απαράδεκτους επαγγελματίες

Η χρήση που είχε προηγηθεί στο αυτοκίνητο μαρτυρούσε πολλά. Ας όψεται όμως το κόλλημα για τα δημιουργήματα και το know-how των Γάλλων μάγων στα βουνά της Διέππης.

Μιλώντας όμως για μάγους, αλήθεια, πόση λάμψη μεταλαμπάδευσαν από το αγαπημένο 3-άρι στο μισητό 4-άρι;

Και πόσο δίκιο ή άδικο είχαν όσοι κάθισαν αριστερά και το βρήκαν χλιαρό, σα ξαναζεσταμένο φαγητό προηγουμένης μέρας ή, ακόμα χειρότερα, σα νοθευμένο λαθραίο ουίσκι σερβιρισμένο σε παρακμιακό μπαρ;

Τι σχέση έχουν 7 δυνατά Renault και ένα Evo; Η μάζωξη των petrolheads

Αλήθειες επί του δρόμου

Ως πρώην ιδιοκτήτης R27 και με προφανές το πλεονέκτημα της άμεσης σύγκρισης, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις δικές μου αλήθειες.

Σημειώνω ότι κυκλοφορώ το Clio RS Mk4 εδώ και ένα χρόνο ως daily. Και, εκτιμώ, ότι το παν έχει να κάνει με την προσέγγιση.

Ναι, όντως, το Mk3 ήταν μπαλαρίνα ρωσικού Μπολσόι που μπορούσε να εκτελέσει πολλά ακροβατικά

Aπό το μενού του δεν έλλειπε καμία έννοια σπορ κατασκευής. Προσέφερε υποστροφή της ώρας, υπερστροφή στα κάρβουνα και νοστιμότατα μαγειρευτά πλασαρίσματα

Την ώρα, δηλαδή που το Clio RS Mk4 είναι ένας καλογυμνασμένος, με αναβολικά, αθλητής και τρομερά theatrics από το σαζμάν που τον κάνουν υπερβολικά αποτελεσματικό και ακριβή.

Την ώρα που για να πας γρήγορα με το προηγούμενης γενιάς έπρεπε να ‘σαι στην κόψη του ξυραφιού και συγκεντρωμένος 100% (ακολουθώντας το motto ”high risk, high reward”), με το Mk4 οι αποστάσεις μικραίνουν πιο εύκολα.

Όχι κατ’ ανάγκην με στειρότητα στην αίσθηση, σίγουρα όμως με λιγότερο drama, και λιγότερη συμμετοχικότητα. Δεν είσαι πλέον ο μαέστρος της ορχήστρας αλλά ο dj μιας hd συναυλίας

Γιατί έσπασα το λοκντάουν με το Clio RS

Love or hate?

Όσο για το μισητό σαζμάν, ας πούμε ότι το μόνο πραγματικό μειονέκτημα είναι ο υπερβολικά αργός χρόνος απόκρισης από τη στιγμή που κλικάρεις το paddle για την αλλαγή σχέσης μέχρι την εκτέλεση της εντολής.

Ένα εντελώς άδικο και απαράδεκτο λογισμικό που θα ταίριαζε πιο πολύ σε smart και όχι σε εστιασμένο hot hatch.

Κατά τ’ άλλα, το Clio RS Mk4 σε παρακαλά να το πιέσεις. Και, αφού το κάνεις, είναι πρόθυμο να σου δώσει το φτυάρι να σκάψεις (όχι πολύ βαθιά) για να βρεις τους θησαυρούς που έχουν κρύψει οι Γαλάτες στο σασί του

Ξεψαχνίζοντάς το και δίνοντάς του χρόνο, βρίσκεσαι πολλές φορές αντιμέτωπος με την αλλαγή στρατηγικής.

Αυτή που κατακρίθηκε, αυτή που δέχθηκε ανελέητο bullying.

Και κάπου μετά, συνειδητοποιείς ότι η αλήθεια βρίσκεται περίπου στη μέση.

Ναι, με το Clio RS το τελευταίο, χάνεις την απόλυτη αίσθηση. Κερδίζεις όμως την απόλυτη αποτελεσματικότητα.

Τα πράγματα αλλάζουν και η ζωή πολλές φορές υιοθετεί το κλασικό ”haters gonna hate”. Ε, το ίδιο έκανε και η Renault. Και το μέλλον θα δείξει αν είχε δίκιο