Eίχα Type R. Πήρα Škoda Octavia 5 RS. Η ζωή μου μαζί του

Ένας αναγνώστης πήρε τη μεγάλη απόφαση και από hot hatch πήγε σε γρήγορο σεντάν, το Octavia 5 RS (MY 2006). Προφανώς η επιλογή προέκυψε σε συνδυασμό και άλλων παραγόντων. Ξέρετε, τώρα… Αμ έλα που δηλώνει φουλ ευχαριστημένος. Ο κύριος Αλ. Τσονάτος έχει το λόγο

Οι ανάγκες αλλάζουν αλλά το Škoda Octavia 5 RS είναι αυτό που λέμε «μιζάρεις, πας Γερμανία και γυρνάς»

Aυτό που θυμάμαι με σιγουριά είναι πως κάπου Φλεβάρη με Μάρτη του ’17 είχα μόλις αποφασίσει να αποχωριστώ το Civic TypeR EP3. Όχι όποιο κι όποιο, έκδοση facelift, παρακαλώ, και αισίως στους 260 ίππους

Η σκέψη ήταν να προχωρήσω σε αγορά ενός 2.0 TFSI κινητήρα, μιας κι ακόμη με ενδιέφερε η βελτίωση. Αρχικά, ανεξαρτήτως καρότσας.

Οικογενειακή υπόθεση

Καθώς τότε η συμβίωση με την (πλέον) σύζυγο έδειχνε να έχει μέλλον και επειδή κάποια πράγματα συνηγορούν, στη γνωστή μηχανή αναζήτησης το μάτι μου έπεσε πάνω στη μαύρη τσέχα του ’06. 

Θεωρώ πως ακόμα και από μία αγγελία μπορείς να καταλάβεις «τι παίζει» αρχικά. Πόσο μάλλον εάν μιλήσεις με το δυνητικό πωλητή. Ένιωσα ότι χτύπησα «φλέβα χρυσού». Λογική τιμή, τίμια κατάσταση αυτοκινήτου. Σχεδόν εργοστασιακό, απίεστο και χωρίς πολλές φθορές μέσα-έξω. «Τα λέμε από κοντά σε λίγες μέρες» και έκλεισα το τηλέφωνο

Το Honda πουλήθηκε, δεν μπορούσα να μείνω χωρίς αυτοκίνητο για αρκετό καιρό, κανονίστηκε το ραντεβού στο μηχανικό για έλεγχο και βρέθηκα να ‘χω δώσει το Type R και δύο μέρες μετά να παίζεται η τελευταία «ζαριά» για το αν το Škoda θα κατέληγε στα χέρια μου.

Για την ιστορία, να προσθέσω πως άλλα τρία Octavia 5 RS που είχα ελέγξει ήταν τραγικά ως κατάσταση.

• Είναι αυτό το Skoda Superb το απόλυτο sleeper;
  

Λίγο πριν το Υπουργείο

Στον έλεγχο το αυτοκίνητο αποδείχτηκε άριστο για τα χρήματά του.

Προφανώς και ήθελε κάποια μαζέματα, όμως δεν ασχολήθηκα πολύ γιατί η ουσία ήταν υπέρ του.

Τσεκάρισμα σε μηχανολογικά και φανοποιία και μια πρώτη και τελευταία βόλτα του μηχανικού μαζί με τον ιδιοκτήτη.

Ερωτηθείς εάν ήθελα να πάνω μαζί, αρνήθηκα ευγενικά. Μέσα μου έλεγα πως θα ξενερώσω χοντρά σε σχέση με τη θέση οδήγησης του Honda αλλά και με το γνωστό «ηλεκτρόγκαζο» του Octavia 5 RS

Υπογραφές, χρήμα και πλέον δικό μου

Ναι, είχα τις επιφυλάξεις μου, όμως ο μηχανικός επέμενε πως «θα δεις, θα το αγαπήσεις».

Και κάπως έτσι, φτάνουμε στο σήμερα.

Λοιπόν, θεωρώ πως το Octavia 5 RS είναι από τις πιο τίμιες αγορές που μπορεί να κάνει κάποιος, με τίμημα να μην έχει ένα, ας πούμε, πιο premium λογότυπο στο καπό. Και κατ΄αρχάς αναφέρομαι στις άλλες μπράντες του γκρουπ. Άπλετοι χώροι, απτή και σταθερή ποιότητα στο χρόνο και δωράκι οι δυνατότητες βελτίωσης, κυρίως λόγω μοτέρ

Εξαιρώντας μερικές ημέρες που χρειάστηκαν για να προσαρμοστώ από το σκληροπυρηνικό Civic στο «νοθρό» Octavia, βρήκα τον καθημερινό αυτοκινητικό σύντροφό μου

• Η Skoda αφαιρεί το «κομμουνιστικό» σήμα. Καιρός ήταν

Βλάβες, συντήρηση και no problem

To αγαπημένο μου, πλέον, Octavia RS που βλέπετε στις φωτό, φρόντισα να το συντηρώ στη ώρα του.

Πέρα από μία βλάβη καδένας μεταβλητού χρονισμού (για την οποία υπήρξε ανάκληση αλλά ίσως διέφυγε της προσοχής του προηγούμενου ιδιοκτήτη), προέκυψε μόνο μία αντλία συμπλέκτη.

Κατά συνέπεια, κάναμε και επισκευή συμπλέκτη στα 185.000 χλμ., παρακαλώ.

Σετ συμπλέκτη που λόγω της περισσότερης ροπής που έφερε το αυτοκίνητο ”day one” λόγω αναβάθμισης λογισμικού αντιπροσωπείας στην οποία προστέθηκε η επιπλέον αναβάθμιση από τη στιγμή της αγοράς του από μένα. Σύνολο ροπής 44 kgm. Αστεία πράγματα…

Συμπέρασμα

Σε γενικές γραμμές, με ένα σωστό «1ο στάδιο» το Octavia 5 RS δύσκολα βρίσκει αντίπαλο σε καθημερινή βάση.

Επιπλέον πραγματικά μεταμορφώθηκε για τη χρήση που του αρμόζει με μία απλή Koni ανάρτηση από την aftermarket αγορά.

Πραγματικός χιλιομετροφάγος για την εποχή του, χωρίς ίχνος αναξιοπιστίας. Είναι αυτό που λέμε «μιζάρεις, πας Γερμανία και γυρνάς».

Και σα να μην έφταναν αυτά, κάθε μέρα εκτελεί χρέη «σχολικού» για όλα αυτά που αντιλαμβάνεστε γονείς-αναγνώστες του 4Drivers.

Φορτώνουμε το μισό «σπίτι» για διακοπές και μαζί έχεις και μία αξιοπρεπέστατη κατανάλωση καυσίμου. Για παράδειγμα, σε μία διαδρομή Λαμία–Καρπενήσι–Λαμία-Αθήνα, «έγραψα» 600 χιλιόμετρα με ένα ρεζερβουάρ και όχι και τόσο συντηρητική οδήγηση

Κοντολογίς θεωρώ πως είναι σημαντικό να μπορεί κάποιος να βρει την αυτοκινητική του γαλήνη του σε ένα όχημα που, αφενός, θα καλύπτει οδηγικά τον ίδιο και, αφετέρου, θα μπορεί με μικρές θυσίες (ας πούμε, όχι κατανάλωση και υβριδικού…) να εκτελεί ακούραστα τις καθημερινές του υποχρεώσεις.

ΥΓ Μεταξύ μας, θα το ‘θελα με DSG Πού ξέρεις όμως…

Photo: Αρχείο Αλ. Τσονάτου

• Δοκιμή: «Γράφοντας» χιλιόμετρα με το Fabia 1.0 TSI DSG 110 PS