Eίχε την Alfa Romeo Giulia. Πήρε το νέο BMW M2. Ξέρετε, αυτό που πολώνει πολύ κόσμο. Αυτές είναι οι εντυπώσεις ενός αναγνώστη του 4Drivers που καταθέτει την εμπειρία του ως ιδιοκτήτης

Πριν και μετά: Από την μπλε Giulia στο μαύρο M2 (G87). Μία αλλαγή που, όπως εξομολογείται ο Κωνσταντίνος Δαδάλας, λίγοι θα έκαναν. Όμως όλα έχουν μια εξήγηση στη ζωή
Η Giulia ήταν ένα υπέροχο αυτοκίνητο. Έστω κι αν δεν ήταν η Quadrifoglio αλλά η δίλιτρη Veloce, πέρασα μαζί της τρία υπέροχα χρόνια. Ταξίδια, γρήγορες βόλτες, πίστες, παντού

Ωστόσο, κάποια στιγμή ένιωσα πως είχε η ώρα για το κάτι παραπάνω, για ένα καθαρόαιμο σπορ κουπέ. Είχε έρθει η ώρα της μετάβασης
Γιατί δεν πήγα σε Giulia QV;
Η ειλικρινής απάντηση είναι πως, πέραν του ότι με ξετρέλανε το νέο Μ2, τη μεγάλη διαφορά στην απόφασή μου έκρινε και τα όσα μου προσέφερε η BMW μετά την αγορά.
Για την ακρίβεια, πολύ φθηνό service plan και εγγύηση 5 ετών με ένα πολύ μικρό ποσό. Και πολλά ακόμα.
Λοιπόν, για την ώρα τουλάχιστον, η απόφαση με δικαιώνει.
Θα είμαι αντικειμενικός. Όσο μπορώ
Aς ξεκινήσω με τα αρνητικά του BMW M2 – έτσι, να μείνουν για το τέλος τα θετικά που, εδώ που τα λέμε, είναι πολλά.

Πρώτο αρνητικό, ίσως αυτό που βλέπουν όλοι, δεν είναι άλλο από την εξωτερική εμφάνιση. Πολλές γωνίες και ένα σχέδιο που θυμίζει LEGO. Συμφωνώ: το Μ2, το G87, είτε θα το μισήσεις είτε θα το λατρέψεις
Προσωπικά; Δηλώνω ενθουσιασμένος με τις τόσο μυώδεις γραμμές του και με τα πίσω φτερά που εξέχουν περισσότερο και από τους εξωτερικούς καθρέπτες.
Επίσης μ’ αρέσει η ανθρακονημάτινη οροφή. Ως γνωστόν, μειώνει το βάρος και ενισχύει τη σπορ αίσθηση.

Δεύτερο μειονέκτημα; Αυτή η φαρδιά-πλατιά οθόνη. Ναι μεν διαθέτει εξαιρετικά γραφικά αλλά αν ήταν στο χέρι μου, δε θα την τοποθετούσα καν σε τέτοιου χαρακτήρα αυτοκίνητο
Τρίτο και πιο βασικό μειονέκτημα του Μ2; Ο φιλτραρισμένος ήχος.
Σύμφωνοι, το θέμα λύνεται εύκολα και με σχετικά μικρό κόστος.
Όμως δε θα περίμενες κάτι πιο «μουσικό» αγοράζοντας τρίλιτρο μοτέρ από το M Division;
Και τώρα στο ζουμί της υπόθεσης
Τα θετικά στο BMW M2 (G87) είναι τόσα που ακόμα και μετά από άπειρη μελέτη πριν την αγορά, το αυτοκίνητο συνεχίζει να με εκπλήσσει κάθε μέρα και περισσότερο.
Είναι «όπλο». Μπορεί και χωρίς εισαγωγικά

Ζώντας πέντε και κάτι μήνες μαζί του, μετά από αρκετές «γρήγορες» βόλτες και ένα track day στη θρυλική πίστα του Donighton Park, μπορώ με ευκολία να πω ότι τα κάνει όλα και «συμφέρει».
Πρόκειται για ένα BMW Μ4 μέσα σ’ ένα άλλο σώμα, με ένα ίδιο σασί και κάποια έντεκα εκατοστά πιο «κοντό». Το όχημα δεν κολλάει πουθενά, ενώ διαθέτει δύναμη που φτάνει σε επικίνδυνα επίπεδα, αν δεν τη σεβαστείς. Ο δε τρόπος που συμπεριφέρεται στις καμπές σού «φωνάζει» να πιέσεις κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο!

Η τιμή ισχύος που ανακοινώνει η BMW για τον εξακύλινδρο εν σειρά (S58) είναι 460 ίπποι. Ωστόσο πολλοί σε διάφορα fora υποστηρίζουν -και με αποδείξεις- πως το Μ2 στην πραγματικότητα πλησιάζει τα 500 PS και τα 0-100 χλμ/ώ. ολοκληρώνονται σε μόλις 3,6 δ/λ. σε σχέση με τα επίσημα 4 δευτερόλεπτα. Ναι, αυτό το μοτέρ σού γεμίζει την ψυχή ακόμα και στην πιο κοντινή βόλτα


Από τεχνολογική άποψη, θεωρώ πως το M2 διαθέτει όλα όσα χρειάζονται εν έτει 2025 και σου δίνει τη δυνατότητα να απενεργοποιήσεις ό,τι θες, όποτε το θες. Σημαντικό.

Το δε κερασάκι στη τούρτα; Τα μόλις 9 lt/100 χλμ. σε συνθήκες χαλαρού ταξιδιού σού διασώζουν μερικά ευρώ όταν, εκ των πραγμάτων, δεν μπορείς να τρέχεις συνεχώς και παντού
Συμπέρασμα
Δηλώνω ενθουσιασμένος. Εάν είχα και πάλι την επιλογή, θα το αγόραζα ξανά.
Πρόκειται για αληθινό, γνήσιο Μ. Έτοιμο να καταπιεί χιλιόμετρα, είτε κινούμενος στα πλάγια είτε σε όποιες συνθήκες.

Photo: Αρχείο Κωνσταντίνου Δαδάλα
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.