Έκανα μαθήματα οδήγησης στα άγια χώματα της Φινλανδίας

Στην αγωνιστική μεγαλομάνα Φινλανδία, εκεί βρέθηκε ένας αναγνώστης για να παρακολουθήσει μαθήματα εξελιγμένης ράλλυ οδήγησης. Στον τόπο που γέννησε τους «θεούς» του ΠΠΡ και του WRC. Δεν ήταν φθηνά για μία μέρα εκπαίδευσης αλλά χαλάλι

Χώμα και ιδιαίτερα μαθήματα Φινλανδικών. Ο κ. Ιωάννης Ιωάννου ήταν εκεί και έχει ευθύς αμέσως το λόγο

Να ‘μαι, λοιπόν, από την άλλη άκρη του Ατλαντικού, από τη Γεωργία των ΗΠΑ στα άγια χώματα της Φινλανδίας. Με ένα rally-spec BMW 36άρι, φουλ αναλογικό, χωρίς TC, ESP, ABS και τα λοιπά αρκτικόλεξα ηλεκτρονικής γκουβερνάντας

Η δική μου επιστροφή στα «θρανία» αυτόν το Σεπτέμβρη ήταν εμπειρία μοναδική, αξέχαστη και χαίρομαι που μου δίνεται η ευκαιρία να τη μοιραστώ με το κοινό του αγαπημένου μας 4Drivers.

Σχολή Rally Driving στην χώρα που γέννησε θρύλους του motorsport. Αυτούς που δάμασαν θηρία του Group B, αυτούς που μας έδειξαν στην πράξη τι ακριβώς εστί ”sisu” δεκαετίες πριν ο όρος γίνει καραμέλα.

Eις το όνομα των Μεγάλων

Φίλε αναγνώστη, όπως και εσύ υποθέτω, δοξάζω τους Βάτανεν, Μάκινεν, Κάνκουνεν, Αλέν, όπως και τον μακαρίτη Τοϊβόνεν που δυστυχώς μας άφησε νωρίς με τη διαολεμένη S4, το ‘86 στο Ράλλυ Κορσικής.

Όλοι εμείς με το «μικρόβιο» και χαραγμένες τις εικόνες με τα εξωπλανητικά μπασίματα και τις ηρωικές πλαγιολισθήσεις, βαθιά στο λιμβικό μας σύστημα.

Γλίστρησα για λίγο στα ίδια χώματα με φόντο τις ψηλές σημύδες. Αντιλαμβανόμενος την ύβρη του όλου μου εγχειρήματος (αρκετά άκομψα και άγαρμπα), ο στόχος επετεύχθη. Έκλεψα μια νότα της μελωδίας των παιδικών ηρώων μου. Τράβηξα μία ακόμα γραμμή στο ρημάδι το προσωπικό μου bucket list

Τι είναι αυτό το sisu που έχουν οι Φινλανδοί-οδηγάρες

Μπάστα με τα ρομαντικά και τα μέλια

Πριν στάξει το κείμενο στο μελό, βάζω το κεφάλι κάτω, τεντώνω τα αφτιά και ρουφάω τις οδηγίες.

Δε θα ‘θελα να βρεθεί η ενοικιαζόμενη, ράλλυ προδιαγραφών, «μπέμπα» σε εξίσου γραφικό χαντάκι Φινλανδίας και κοιτάμε τα δένδρα ανάποδα κρεμασμένοι στις ζώνες 5 σημείων.

Παρεπιπτόντως, για να μπεις-βγεις εδώ μέσα είναι απαραίτητη μία «άλφα» ευλυγισία. Επίσης να προσθέσω ότι το συγκεκριμένο μπάκετ της Recaro δε συγχωρεί πολλά κοψίδια και λιπαρά.

Φρένα βαθιά και αποφασιστικά στο κατώφλι του lock με απόλυτη συγκέντρωση για το «σερβίρισμα» του πλαισίου στην επόμενη κλειστή αριστερή. Throttle steer με διατήρηση αντίληψης κάποια δέκατα «εμπρός» και η ματιά πλέον πέραν της καμπής. Χέρια πανέτοιμα να μαζέψουν σβέλτα την επερχόμενη υπερστροφή. Γωνιές σλιπ τόσο-όσο

Στα θρανία της Φινλανδίας

Ως γνωστόν, σ’ αυτή την ιστοσελίδα που διαβάζεις διατηρούμε υψηλά στάνταρ και η θεωρία πάντα θα προηγείται της πράξης.

Αντίστοιχα, η προετοιμασία είναι ανάλογη του αποτελέσματος που θα εισπράξεις.

Έτσι και σ’ αυτό το σχολειό ξεκινήσαμε με δυνατό καφέ και παρουσίαση σε κλασικό PowerPoint.

Όλα τα θεωρητικά μαζεμένα. Κύκλος πρόσφυσης και δυνάμεις που ασκούνται στους άξονες σε σχέση με τον εκάστοτε συντελεστή τριβής. Για την ιστορία, στο χώμα αλλάζει με κάθε σου πέρασμα, παρακαλώ. Οh yes, indeed.

Ταχύρυθμα μαθήματα Φυσικής για διαχείριση αδράνειας και γενικότερη αντίληψη της κινηματικής σε όλες τις φάσεις – πριν, κατά και μετά το apex. Μετά πώς θα φορτίσουμε τον μπροστά άξονα τσιμπώντας φρένο με το αριστερό

Στη συνέχεια πώς θα στρίψουμε λίγο παραπάνω τιμόνι απ’ το προβλεπόμενο. Πρόκειται για εντελώς «κόντρα» τακτική για όσους από εμάς σιχαινόμαστε την υποστροφή – και όμως, δουλεύει στο χώμα ως τεχνική

Ή, τέλος, πόσο μικρομετρικά θέλει να πατάς το γκάζι για το εκάστοτε rotation.

Γενικά, κάποιες τεχνικές ήταν πιο βατές και άλλες που έπρεπε να ξεμάθω ό,τι ήξερα προκειμένου να εμπεδώσω τι απαιτούσε το συγκεκριμένο τερέν.

Αλλά κι αυτό το άτιμο τιμόνι και η διαχείρισή του… Ω Θεέ μου, κεφάλαιο ολόκληρο. Μην τ’ ανοίξω, θα χρειαστώ πολλές ακόμα λέξεις και ακόμα θα το ψάχνουμε.

Καμία σχέση με άσφαλτο

Εν τέλει κατάλαβα ότι το να πας ”maximum attack” στο χώμα ή το χιόνι δεν συνάδει με την εμπειρία της ασφάλτου.

Αυτό είναι κάτι που ισχύει ακόμα και για όσους από εμάς έχουμε αρκετά track days στο ενεργητικό μας.

Στα άγια χώματα και χιόνια Φινλανδίας όλα συντελούνται μερικά κλικ πιο γρήγορα και τα inputs απαιτούν ακρίβεια μεγαλύτερου βαθμού. Πρόκειται για αντανακλαστικά που πρέπει να δουλέψεις.

Κάτι σαν αργεντίνικο τανγκό με νυστέρια χειρουργείου.

Η τεχνική ράλλυ με τις γωνίες ολίσθησης δεν εκφράζει αυτό που συχνά λέμε «δεν ίσιωσε ποτέ» προς εντυπωσιασμό, ούτε εξυπηρετεί ως αυτοσκοπό την τέρψιν φιλοθεάμονος κοινού

Τα εκτελεί όλα με συνεχή εναλλαγή δυναμικής ισορροπίας που συντελείται για έναν και μοναδικό λόγο: την επίτευξη της δυνητικά ταχύτερης ειδικής διαδρομής.

Τεχνικές τύπου «θα στρίψω φρεναριστός πριν το προβλεπόμενο για να στήσω τους τροχούς μου καλύτερα στην έξοδο» ή το διάσημο «σκανδιναβικό φλικ» για καλύτερη πρόσφυση κατά την μεταφορά βάρους στο μπροστινό.

Όλα τα γενικότερα «ουάου» ντριφταρίσματα και flat out περάσματα απορρέουν από τη βαθύτερη ουσία που διέπει τις σχολές ράλλυ οδήγησης της Φινλανδίας.

Ερώτηση:

Ποια είναι μακράν η πιο ουσιαστική «μετατροπή» που μπορείς να κάνεις σε ένα όχημα ιδιαίτερης χρήσης;

Τα ελαστικά; Σαφώς, πρόκειται για εξαιρετικά κρίσιμο παράγοντα.

Μήπως αναβάθμιση στα φρένα και πιο επιθετικό στήσιμο σασί και ανάρτησης; Επίσης.

Κάποιος ακούστηκε από το κοινό να λέει «αύξηση ιπποδύναμης και εξέλιξη μετάδοσης». ΟΚ, τώρα μιλάς στη γλώσσα μου.

Σωστή απάντηση:

Τίποτα απ’ τα παραπάνω.

Σε ενδότερους κύκλους ψαγμένων οδηγών όλοι θα συμφωνήσουν πως η μηχανολογική εξέλιξη ενός οχήματος, όσο στοχευμένη και να γίνει, δεν δύναται να συγκριθεί με το κέρδος της εξέλιξης των ικανοτήτων ενός χειριστή.

Αγγλιστί, driver mod is always the best mod.

Στο τέλος του σχολείου και έχοντας ρουφήξει όση γνώση μπορούσα να πάρω σα σφουγγάρι ήρθε και το κοπλιμέντο.

Ο εκπαιδευτής με το killer-βλέμμα (λες κι είχα απέναντί μου τον ”iceman” Κίμι, ένα πράμα), αυτός που νωρίτερα μού είχε σκάσει ένα κάρο άκυρα για διάφορα λάθη μου και τις προσπάθειές μου να πάω όσο πιο «τάπα» μπορούσα, σε κάποιο run που τα έκανα πιο σωστά αναφώνησε διακριτικά: «Yes, this is rally!»

Τιμής ένεκεν: Το Τοyota Celica GT-Four του Κάρλος Σάινθ

Η βόλτα της ζωής μου

Μετά το πέρας της εκπαίδευσης και την απονομή του σχετικού διπλώματος, ο εκπαιδευτής και ιδιοκτήτης της Σχολής, ονόματι Jarkko Miettinen (pro driver με είκοσι χρόνια συμμετοχών σε τοπικά πρωταθλήματα Φινλανδίας και, παλαιότερα, συμμετοχές στο ΠΠΡ), με πήγε ένα γύρο επίδειξης στο δικό του αγωνιστικό ρυθμό.

Ένιωσα κάτι σε φάση ταπεινότητας. Εκεί δηλαδή που νόμιζες ότι κάτι «ψάρια έπιασες», όμως τελικά είσαι τόσο νηπιαγωγείο μπροστά τους. Άλλο επίπεδο.

Σα να με πήγε βόλτα ο Άρι με το 400άρι Opel Manta κάποιο κρύο πρωινό του ‘83. Dear God και τρίχα κάγκελο. Άνθρωπος και μηχάνημα σε αρμονία. Τύχη να ζεις live από το δεξί μπάκετ για κάποια λεπτά τέτοιο επίπεδο οδήγησης που έχει αναχθεί σε τέχνη. Kunnioittaminen («σεβασμός» στα ελληνικά)

Άξιζε και χαλάλι

Συνιστώ τη διοργανώτρια Rally Promotion Finland και το όλο το προσωπικό της ανεπιφύλακτα.

Η οργάνωση της Σχολής, απ’ την αρχή μέχρι το τέλος ήταν κυριολεκτικά άψογη. Δεν περίμενα κάτι λιγότερο από τη γενικότερα σοβαρή και άρτια φινλανδική κουλτούρα.

Φουλ μηχανική υποστήριξη, υψηλοτάτου επιπέδου θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση και, έτσι όπως το βλέπω, ασυναγώνιστο value for money των €1.200 σε σχέση με την εμπειρία που λαμβάνεις. In another life, when I grow up I want to be a rally driver

ΥΓ1 Για όσους ενδιαφερόμενους έχουν αντίστοιχα κέφια, περισσότερες πληροφορίες εδώ

ΥΓ2 Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα κείμενα του Ιωάννη Ιωάννου εδώ

Photo: Αρχείο Ι. Ιωάννου / rallypromotionfinland.com