Για το κόκκινο το Honda το NSX στου Σαρακάκη

Και εκεί ξαφνικά, μέσα στον ντάλια ήλιο του Οκτώβρη, συναντάς μπροστά σου τούτο το NSX. Καλογυαλισμένο, προσεγμένο, κόκκινο στολίδι στη βαβούρα της πόλης

Όταν η βαβούρα της Λ. Αθηνών πατάει τη σίγηση. Το Honda NSX με ελληνικά νούμερα εντός του Ομίλου

Το NSX το είδα ερχόμενος προς τα κεντρικά του Σαρακάκη για να παραδώσω το CR-V της δοκιμής. Ήταν έξω απ’ την είσοδο της έκθεσης, παρκαρισμένο στο πεζοδρόμιο

Μέχρι να μπω να παραδώσω το CR-V, με στοιχεία και τα γνωστά διαδικαστικά στην πύλη των κτιριακών εγκαταστάσεων, γύρισα βιαστικά προς τα πίσω να το προλάβω.

Τελικά δε χρειαζόταν βιασύνη. Το κόκκινο, το απαστράπτον το NSX είχε πλέον μπει ήδη μέσα στον προαύλιο χώρο.

Και άσχετος να ‘σαι, καταλαβαίνεις ότι αυτό εδώ ξεχωρίζει από χιλιόμετρα.

Δεν είχα την τύχη να οδηγήσω NSX. Αν τυχόν κάποιος αναγνώστης, ευπρόσδεκτος να καταγράψει την εμπειρία. Μέχρι τότε εάν και εφόσον, ο χρόνος είναι σα να σταμάτησε μερικά δευτερόλεπτα.

Κατέβηκε από τη θέση του οδηγού ένας ώριμος κύριος, μπήκε ένας άλλος, υποθέτω των εγκαταστάσεων, ο V6 του NSX πήρε μπρος, ακούστηκε ένας μάλλον διακριτικός ήχος, όχι κάτι το φοβερό και μαζί ήρθαν όλες οι μνήμες απ΄όσα έχουμε δει ή διαβάσει για το αυτοκίνητο που, μια φορά κι έναν καιρό, ήρθε στο αυτοκινητικό στερέωμα για να αντιπαρατεθεί με τα μεγαθήρια απ΄το Μαρανέλο και το Τσουφενχάουζεν.

Σκόρπιες εικόνες από τον Άιρτον Σένα όταν είχε εμπλακεί στο project του NSX, εκείνη η γαμάτη σκηνή στο Pulp Fiction όπου ο Χάρβει Καϊτέλ είχε καταφθάσει με ένα τέτοιο για να ξεπλύνει τα αίματα από τη γκέλα που είχαν κάνει ο Τραβόλτα και ο Σάμιουελ Τζάκσον, κάποια NSX που έχει τύχει να δεις ακόμα και σε ελληνικές αγγελίες. Όλα μαζί, με ήλιο, άρπαγμα του κινητού και μερικές βιαστικές εικόνες. Θέμα στιγμής, θέμα γιορτής

Φαινόταν τελείως στοκ, εμφανισιακά τουλάχιστον, με τους ορίτζιναλ τροχούς ενώ πίσω είχε ελληνική «τετράγωνη» πινακίδα. Ίσως εισαγωγή από Αμερική.

Δεν ξέρω, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το οφθαλμόλουτρο.