Το τελευταίο που περιμένεις να δεις στην «Πράσινη Κόλαση», στην πίστα του Nürburgring, είναι ένα Corsa με γιαγιά στη θέση του οδηγού. Κάτι σαν σούπερ-Γιαγιά, έτοιμη για προκλήσεις
Petrolheads χωρίς σύνορα. Μάλλον και χωρίς όριο ηλικίας
Θα ήταν κάπου το σωτήριον έτος 2008. Ήταν όταν η Opel είχε μόλις βγάλει μία είδική έκδοση, το Astra OPC Nürburgring Edition
Ήταν το πιο επιθετικό hot hatch της εποχής για τη γερμανική εταιρεία.
Θα το ‘λεγες και συλλεκτικό. Μόλις 835 τεμάχια έβγαλε η Opel. Γιατί ακριβώς 835; Διότι τόσο ήταν το γυρολόγιο που είχε πετύχει το αυτοκίνητο στο Nordschleife. Για την ακρίβεια, 8.35.94 λεπτά.
Με την ευκαιρία, κάντε μία σύγκριση με τους τωρινούς χρόνους που επιτυγχάνουν κορυφαία hot hatch σήμερα, όπως τα Megane RS Trophy-R (7:40.1) ή Type R (7:43.8), και έχετε μία εικόνα για την εξέλιξη του είδους σε περίπου μια δεκαετία.
Αυτό το Astra OPC ήταν, λοιπόν, η αφορμή για ένα ταξίδι στο Nürburgring, με το τότε ελληνικό Top Gear.
Το βενζινάδικο έξω ακριβώς απ΄την πίστα κάνει χρυσές δουλειές. Το Astra OPC Nürburgring Edition των 240 ίππων, ως το μόνο λευκό στη γκάμα, ξεχώριζε από μακριά. Αλλά έπινε κιόλας
Ακόμα κι αν δεν μπεις μέσα στην πίστα, το χάζι είναι ατέλειωτο
Το ταμείο
Όλοι οι τρελοί μαζεμένοι στο Ring. Όχι ότι η «δικιά μας» γιαγιά πήγαινε πίσω
Στην πίστα με τη γιαγιά
Περάσαμε υπέροχα το διήμερο που γυρνοβολούσα στην πίστα. Αυτονόητο. Εκείνο που δεν ήταν και τόσο αυτονόητο ήταν μία γιαγιά. Στην πίστα.
Για την ακρίβεια, ήταν ένα πρωϊνό, κατά τη διάρκεια των λεγόμεων Touristenfahrten days στο Nordschleife. Οι μέρες και ώρες, δηλαδή, όπου μπαίνει όποιος θέλει, έναντι φυσικά του μάλλον τσουχτερού εισιτηρίου.
Γρήγοροι, αργοί, σωστοί, άσχετοι, μικροί, μεγάλοι. Ε, η γιαγιά με το βεραμάν Corsa πρέπει να ‘ταν η μεγαλύτερη όλων.
Ακριβώς εκεί, στην είσοδο όπου περνάς το χαρτάκι και σηκώνεται η μπάρα για την «Πράσινη Κόλαση». Ακόμα και οι εξοικειωμένοι ελεγκτές που βρίσκονται εκεί, την κοίταζαν χαμογελώντας.
Και η γιαγιά με το Corsa εκεί. Απτόητη, αγέρωχη και συγκεντρωμένη στο στόχο της ημέρας. Με το τζινάκι της, τα δυο χέρια στο τιμόνι και αμάσητη. Όπως την είδα την έκανα κοντά στα 80. Μπορεί και παραπάνω
Η μπάρα διέλευσης σηκώθηκε και η γιαγιά μάρσαρε δυνατά την 1η της. Το Corsa μόλις είχε μπει ανάμεσα στα θηρία, τα Πορσικά, τα Μ3, τα TVR και όλους τους πυροβολημένους στο μάλλον ανδροκρατούμενο Nordschleife.
Την κοίταξα καθώς απομακρυνόταν, αργά αλλά σταθερά. Και δίχως άλλο, πρέπει να ‘ταν η πιο γοητευτική γιαγιά που ‘χω συναντήσει ποτέ.
Photo: Γ. Κούτος
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.
