Η MiTo και η κυρία με τα κερασάκια

Post date:

Author:

Category:

Μία λευκή Alfa Romeo MiTo με πινακίδα κυκλοφορίας 3722 (μη τα λέμε κι όλα) ήταν η παλιά αγάπη ενός αναγνώστη του 4Drivers. Αλλά επουδενί ξεχασμένη. Τόση γλύκα ούτε τα κερασάκια. Ο κύριος «Παρκαδόρος» έχει το λόγο

Alfa Romeo MiTo detail

Κλασικό ιταλικό στρογγυλοφάναρο κάνει παρέα σε Prunus avium – έτσι λένε οι βοτανολόγοι το κεράσι


Ήταν Μάϊος, πριν κάποια χρόνια, πλησίαζαν τα γενέθλια μου. Είχα πάρει καλά μπόνους

Ήθελα να διώξω ένα μικρό πόλης που είχα. Δεν ήταν καθόλου κακό, σχεδόν καινούργιο, απλώς όταν είσαι σ’ αυτό το «χώρο» σού μπαίνουν φυτιλιές.

Λίγο πριν τα πρώτα «άντα» και ελεύθερος. Σκεφτόμουν για cabrio, αλλά γιοκ. Και τότε, μια μέρα, την ώρα που ‘κανα τσιγάρο, παρκάρει στο πάρκινγκ της εταιρίας εκείνη.

Μια κατάλευκη Ιταλίδα –άλλο το λευκό άλλο το άσπρο-, έρωτας με την πρώτη ματιά. Είχε μερικά χρόνια στην πλάτη της και κάμποσα χιλιόμετρα. Λογικά όμως για την ηλικία της.

Ιδιοκτήτριά της μια γιατρός με μωρό. Θυμάμαι είχε χαλάσει η πίσω ζώνη απ’ το καθισματάκι. Θα την αντάλλασσε με ένα γερμανικό πεντάπορτο, λέει, γιατί είχε κουραστεί με το τρίθυρο.

Τεσπά, είχα τη δυνατότητα να πάρω από «μέσα» την ανταλλαγή χωρίς να πληρώσω κέρδος. Η αλήθεια είναι με ειδικό συμβόλαιο και κάμποσες νόρμες. Άρπαξα την ευκαιρία.

Άλλωστε περίμενα κάποια στιγμή σύντομα και το εταρικό μου – άσχετα που δεν ήρθε ποτέ.

Η λευκή MiTo εξετάστηκε ενδελεχώς και αφιλοκερδώς (ξανά τα καλά του επαγγέλματος) και έμεινε στην κατοχή μου για σχεδόν δύο χρόνια και κάποια 50,000 χιλιόμετρα. Λίτρα βενζίνης μη ρωτάτε, ήταν πολλά



Τα 155 ολοζώντανα άλογα της MiTo ήταν εκεί

Ανά πάσα στιγμή, έτοιμα να σε συναρπάσουν – εντάξει, αναλογικά πάντα με την κατηγορία. Συνδυασμένα με τις χαρτογραφίσεις του DNA και μπόλικη ιταλική κουλτούρα.

Ήταν η στιγμή που έγινα γνήσιος petrolhead, όπως λέει και ο Κλάρκσον. Ήμουν κάτοχος μιας Alfa Romeo, ναι, της μάρκας αυτής που μέχρι και ο Ελύτης έχει εξυμνήσει. Ήταν μια Bianco Spino Alfa Romeo Mito σε έκδοση Distinctive με Sport Pack που, σύμφωνα με το τιμολόγιο αγοράς της εν έτη 2009, είχε κοστίσει €23,500. Πλέον βρισκόταν στα χέρια μου για κάτι λιγότερο από €6,000. Απίστευτο αν σκεφτείς ότι άλλο τόσο κόστιζε η ανταλλαγή που ‘χα. Μοντέλο του 2012 Skoda Citigo…

Στιγμές με τη MiTo. Απ’ αυτές που κρατάς απ΄το αυτοκίνητο των νεανικών σου χρόνων


Alfa Romeo Totem

Πόσες βόλτες Σούνιο και πίσω

Πόσα δρομολόγια Ελληνικό-Κηφισιά για τις επαγγελματικές ανάγκες της συντρόφου, πόσα ταξίδια. Θεσσαλονίκη, Σέρρες, κάμποσα πάνω-κάτω Ιτέα-Αράχωβα. Η τελευταία διαδρομή ήταν κι αυτή που με έκανε οδηγό.

Η Mito δε ζήτησε ποτέ τίποτα. Βέβαια όπως όλα τα ιταλικά ήθελε στοργή και αφοσίωση. Δε θα ξεχάσω ποτέ τον ήχο που έκανε η Ragazzon σε κάθε εκκίνηση στο υπόγειο πάρκινγκ της πολυκατοικίας. Είχε κοστίσει κάμποσα αλλά ο ήχος πρωινιάτικα σε καύλωνε και ας μην είχες όρεξη να πας στη δουλειά

Χωμένος στο μπάκετ

Θυμάμαι τη μοναδική αίσθηση απ’ τα μπάκετ της Recaro – εξ Opel Corsa OPC. Αδερφάκι, βλέπεις, ήταν. Plug & play.

Eννοείται πως δεν έμειναν έτσι. Δέρμα-Alcantara μπρος-πίσω. Έτσι, για να ‘χει και μια νότα άγριας πολυτέλειας, να ‘ναι ετοιμοπόλεμο σε κάθε διαδρομή.

Δε θα ξεχάσω το πόσο με ξεκούραζε μετά από ένα εκνευριστικό δωδεκάωρο εξυπηρέτησης wannabe-πελατών. Να μπαίνω κοστουμαρισμένος, γραβατωμένος και να κάθομαι στη δική μου «πολεμική μηχανή» (είπαμε, αναλογικά πάντα)



Στάση Τροχαία

Όπως εκείνο το βράδυ, γυρίζοντας τέζα από δουλειά στη Λ. Βουλιαγμένης, λίγο πριν το σπίτι μου με σταματά η τροχαία.

Κατέβασμα στο φιμέ τζάμι (νόμιμο πάντα) και έκπληξη στα μάτια του αστυνομικού. Όπως και χαμόγελο. Τότε δε φορούσαμε μάσκες.

Να βλέπει εμένα σαν άλλον Μποντ κοστουμαρισμένο με γάντια να κάθομαι στο μπάκετ.

«Πού πάτε, κύριε;»

«Επιστρέφω σπίτι απ’ τη δουλειά»

«Πού δουλεύετε, αν επιτρέπεται;» (σ.σ. γνωστή αντιπροσωπεία στα νότια)

«ΟΚ, ένας τυπικός έλεγχος»

Να μην τα πολυλογώ όλα καλά, έφυγα και πήγα μέχρι το αγαπημένο Καβούρι, τι κι αν το σπίτι ήταν δίπλα στο μπλόκο. Ήταν αυτό, το μαγικό, που σε κάθε βόλτα μαζί της τα ξέχναγες όλα. Πόσο μου λείπει.

Μερικούς Σεπτέμβρηδες αργότερα μπήκε αγγελία στο car.gr. Έφυγε σε μια μέρα χωρίς παζάρια απ’ το νέο ιδιοκτήτη.

Για κάνα εξάμηνο ήξερα πως ήταν σε καλά χέρια. Εδώ και τρία χρόνια την έχω χάσει. Αν δείτε την κυρία με τα κερασάκια, πείτε της ότι μου λείπει και την αγαπώ ακόμη


Alfa 147 Σούνιο

Photo: Αρχείο Παρκαδόρου / 4Drivers.gr

Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.

Διαβάστε μας (και) στο Protagon

Διαβάστε μας (και) στο Autotypos

Ίσως να σ’ αρέσει