Η όμορφη ζωή μου με το BMW 328Ci

Ένας αναγνώστης περιγράφει τη συμβίωσή του με εκείνο το ωραίο κουπέ, το BMW 328Ci με τους 193 ίππους και τη διαχρονική ποιότητα. Κύριε Κοντογεώργη, ο λόγος σε εσάς

Δίθυρο, πισωκίνητο, με τον ατμοσφαιρικό εξακύλινδρο κάτω από το καπό, το BMW 328Ci ήταν έκδοση που είχε τα φόντα να κινήσει με χάρη τα 1.520 κιλά. True story

Σα σήμερα, στις 14/12/2013, αγόρασα το καλύτερο -με διαφορά- αυτοκίνητο που έχω πάρει μέχρι σήμερα, το BMW 328Ci. Θυμάμαι ότι οδηγώντας το από την Αθήνα στην Κέρκυρα είχα ήδη εντυπωσιαστεί

Η μετάβαση από το Ε36 1.8is στο Ε46 με έκανε να υποκλιθώ στην εξέλιξη της BMW.

Το Ε36 ήταν ένα πολύ καλό αυτοκίνητο και δεν περίμενα το Ε46 να είναι τόσο καλύτερο.

Το βασικό κίνητρο αγοράς ήταν το μοτέρ, καθότι μιλάμε για τον περίφημο Μ54 2800cc διπλού Vanos με τους 193 ίππους και τα 27 κιλά ροπής από τις 2400 σ.α.λ. έως τις 5000 σ.α.λ. Αυτό το «οροπέδιο» ροπής έδινε εξαιρετική ευκινησία στο βαρύ (1.520 κιλά) – αμάξωμα και μεγάλη ευκολία επιτάχυνσης, ακόμα και πάνω από τα 160 χιλιόμετρα

Η τελική ταχύτητα, παρά το 5άρι σασμάν, ήταν θεωρητικά στα 242 χλμ/ώ., όμως ποτέ δε με απασχόλησε να την επιβεβαιώσω. Άλλωστε οι εθνικές οδοί τι με 140, τι με 240, το ίδιο βαρετές είναι….

Το κράτημα ήταν κατά πολύ ανώτερο απ’ αυτό του Ε36 λόγω μετατροχίων.

Ωστόσο και στην περίπτωση του BMW 328Ci τα φρένα ήθελαν βελτίωση. Κλασική bolt-οn λύση ένα σετ δαγκάνες και δίσκοι από Ε46 330 «εμπρός».

Συνδυαστικά με ρυθμιζόμενη ανάρτηση και 18άρες, το αυτοκίνητο έγινε ακόμα πιο σταθερό. Επίσης να σημειώσω ότι παρά τα 4 εκ. χαμηλώματος, δεν έγινε επ’ ουδενί κουραστικό! Ποιότητα BMW, κύριοι

Μιλώντας για ποιότητα δεν μπορώ να παραλείψω τα υλικά στο εσωτερικό, το εξαιρετικό φινίρισμα, τη μίνιμαλ αισθητική και λειτουργικότητα των χειριστηρίων.

Extra bonus τα άψογα ημι-μπάκετ (με δέρμα στο πλάι και ύφασμα στο κέντρο) για μία από τις καλύτερες θέσεις οδήγησης εν συνόλω, με πολλές επιλογές ρύθμισης.

Ακόμα δε και στην πλέον «μονοθέσιο style» ρύθμιση του καθίσματος, η περιφερειακή ορατότητα παρέμενε σε άψογο επίπεδο.

Τα ηλεκτρονικά, με το γνωστό DSC 2 σταδίων, ήταν εκεί για να σε βοηθήσουν σε μία δύσκολη στιγμή.

Βαθμιαία παρεμβατικότητα καθώς και μπουτόν πλήρους απενεργοποίησης.

Για όσους διερωτώνται ποια είναι τα όρια του Ε46 στη γρήγορη οδήγηση, αρκεί να κινηθούν στο όριο του πρώτου “κλικ” του DSC κατά την έξοδο και θα καταλάβουν εκ του αποτελέσματος

Εννοείται πως χρειάζεται ικανό φρενάρισμα στην είσοδο της καμπής καθώς το βάρος του εξακύλινδρου είναι αρκετό για να σου χαλάσει την γραμμή, αυτήν που δύσκολα την ξαναβρίσκεις με το πολύστροφο τιμόνι

Η ζωή μου με το BMW M3 (E92). Έτσι απλά

Βέβαια μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για BMW

Η οδήγησή σε γρήγορους ρυθμούς ανέκαθεν απαιτούσε γνώσεις.

Μετά την απόκτηση ενός Sierra, μου είναι εύκολο να πω ότι, παρότι το Ford ανήκει ηλικιακά στην γενιά του Ε30, εύκολα θα άφηνε πίσω ένα Ε46 αναλόγων προσόντων σε κυνηγητό. Σόρι BMW, μπράβο Ford…

Ωστόσο ένα BMW θα σε κάνει οδηγό. Αυτό το κατάλαβα κυρίως στην πίστα όπου το BMW 328Ci στέκεται πολύ καλά για τα κιλά του, χωρίς να είναι ούτε Ford, ούτε GTV, ούτε MX-5. Σύμφωνοι, η σύγκριση είναι σίγουρα ετεροβαρής, αλλά γίνεται λόγω συγκεκριμένων εμπειριών

Εκεί όμως ;oπου το BMW 328Ci υπερτερεί με μεγάλη διαφορά, πέραν της της ποιότητας, είναι στη συντήρηση. Aπλώς κάνεις ένα σέρβις κι έφυγες για ταξίδι 1.000 χιλιομέτρων χωρίς να σε απασχολεί τίποτα. Το κράτησα επτά χρόνια με ελάχιστες απαιτήσεις

Τώρα, για άνεση χρήσης τι να πω; Ότι παρκάρεις σχετικά εύκολα ακόμη και στην πόλη; Για χαμηλή κατανάλωση καυσίμου λόγω ροπής; Για το ότι βγαίνεις ατσαλάκωτος μετά από πεντακόσια χιλιόμετρα ταξίδι; Για αστραπιαίες προσπεράσεις στο επαρχιακό δίκτυο; Για απολαυστικές βόλτες στα βουνά;

Για αυτό και όταν το πούλησα, («αναγκαστικά» λόγω έρωτος με το FIAT Χ1/9), φρόντισα να τπ πάρει φίλος. Ίσα-ίσα για να το βλέπω όσο συχνότερα γίνεται και να θυμάμαι ότι αυτό ήταν το πιο ολοκληρωμένο αυτοκίνητο που απέκτησα μέχρι σήμερα