Γοητευμένος από τη ρευστή σχεδίαση του Mazda2 και το γνωστό υπέροχο κόκκινο ”Soul Red” της εταιρείας, ένας αναγνώστης έπεσε στη λούπα της αναζήτησης για το νέο του, προσωπικό υπερμίνι. Τα υπόλοιπα θα σας τα αφηγηθεί ο ίδιος. Κύριε Πετράκη, έχετε το λόγο
Έχοντας στο ιστορικό του παιδικές μνήμες από Micra (K10), μετά ενήλικες τέτοιες απ’ το τίμιο FIAT Punto Active ως «λύση ανάγκης» αλλά γαλουχημένος στο δόγμα ”Made in Japan”, το εικονιζόμενο Mazda2 ήταν η τελική επιλογή του. Να γιατί
Οι εναλλακτικές που υπήρχαν με βάση τον προϋπολογισμό μου όταν ήμουν σε φάση αγοράς, βασικά, ήταν τα Toyota Yaris, Suzuki Swift, Hyundai i20. Α, ναι, και στο βάθος το Mazda2.
Ο ειδικός τύπος «βρωμούσε» με συγκριτικά τεστ των δημοφιλών μοντέλων, όμως το Mazda2 παρέμενε στην «απ’ έξω».
Κάτι το γεγονός ότι δεν «περπάτησε» πολύ, κάτι το ότι η Mazda είχε εκλείψει από την ελληνική αγορά για χρόνια και κάπως έτσι το 2 ξεχάστηκε – από ειδικούς και μη.
H παρουσίαση του ανανεωμένου μοντέλου τo 2020 ήταν η αφορμή ώστε να πέσει στην αντίληψή μου.
Τα συγκριτικά της εποχής έβγαζαν το Mazda2 χαμένο από «χέρι». Τα 1.500 κ.εκ, ατμοσφαιρικό, οι 90 ίπποι, ο μικρός χώρος αποσκευών και καμπίνας, το «γερασμένο» σχέδιο απέτρεπαν
Ταυτόχρονα ο ειδικός Τύπος εξήρε τον γερμανικό, κυρίως, αντίλογο που προσέφερε downsizing με turbo, 100 και πλέον ίππους, ψηφιακούς πίνακες οργάνων, 10άρες και μεγαλύτερες οθόνες, καλύτερους χώρους και «πόρτα-θησαυροφυλάκιο». Κάποιες, πάλι, ψαγμένες ιστοσελίδες (καλή ώρα) αναγνώριζαν την προίκα του
Μπροστά σ’ αυτόν τον γκατζετικό πόλεμο των ανταγωνιστών, επέλεξα να ακολουθήσω το ένστικτό μου.
Έχοντας μεγαλώσει με τα γραπτά του αείμνηστου Κώστα Καββαθά, δε θα μπορούσα να βρω ελκυστικό ένα «αυτοκίνητο–πολυέλαιο», όπως χαρακτηριστικά τα αποκαλούσε.
Για εμάς, τους κοινούς θνητούς, που επιλέγουμε με απώτατο όριο τoν προϋπολογισμό, αυτό που θαρρώ πως)πρέπει να κάνει ο υποψήφιος αγοραστής, είναι να βάλει «κάτω» τις ανάγκες του και να ρωτήσει ξεκάθαρα στον εαυτό του: τι θέλω να κάνω μ’ αυτό το αυτοκίνητο; Πού θα το κινώ; Τι ανάγκες μεταφοράς έχω; Προσωπικά μιλώντας, αναζητούσα ένα μικρό όχημα πόλης, που να εξυπηρετεί αστικές και περιστασιακά έξω-αστικές μετακινήσεις
«Η μόδα είναι ντεμοντέ»
Έτσι είπε κάποιος και δε βρίσκω λόγους να διαφωνήσω. Προτίμησα λοιπόν να επιλέξω το διαφορετικό.
Ή, για να το πω με άλλα λόγια: τα αυτοκίνητα πόλης έχουν προδιαγραφές κίνησης εντός των πολεοδομικών συγκροτημάτων και, προϊόντος του χρόνου και της προσιτής τεχνολογίας, προσφέρουν πλέον τη δυνατότητα εξόρμησης στις εθνικές οδούς.
Σίγουρα, ένα μικρό δεν ταξιδεύει όπως, για παράδειγμα, μία BMW 3άρα. Όμως, πλέον, μπορείς να γυρίσεις με δαύτο όλη την Ελλάδα
Όμως, διάβολε, δε μπορείς να κάνεις το μικρό σου 3άρα, όσο και να δίνει την ψευδαίσθηση στον οδηγό του ότι οδηγεί τανκ.
Θεωρώ πως αυτή η πρακτική είναι καταστροφική για τον οδηγό γιατί τον κάνει να υπερεκτιμά τις δυνατότητές του και να τις εφαρμόζει με λάθος εργαλείο. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε καθημερινά στους δρόμους.
Ήθελα λοιπόν ένα αυτοκίνητο που να κάνει αυτά που προορίζεται εξ΄ορισμού του να κάνει
Μακρυγόρησα. Επιστρέφω στην εξερεύνηση του Mazda2
Κατέφυγα στην ιαπωνική ιστοσελίδα της Mazda όπου βρήκα απίστευτα ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες.
Οι αθεόφοβοι Ιάπωνες δημοσιεύουν ετήσια εργαστηριακά technical reports, με πλήθος τεχνικών πληροφοριών για όλες τις αναβαθμίσεις που φέρουν τα αυτοκίνητά τους.
Οι αναφορές που αναρτούν προάγουν την κουλτούρα της εταιρίας και το «πώς» πορεύεται η Mazda να δημιουργεί αυτοκίνητα βάσει των δικών της πεποιθήσεων, οραμάτων και τεχνολογικών της δυνατοτήτων.
Με το 2, η Mazda σχεδίασε και εξέλιξε ένα αυτοκίνητο το οποίο κάνει αυτά που υπόσχεται να κάνει, δίχως φανφάρες και, το κυριότερο, δίχως να πέφτει θύμα των επιταγών των καιρών που, όπως δείχνουν τα γεγονότα, έχουν ημερομηνία λήξης [ναι, υπονοώ τη μόδα «όλα ψηφιακά»]
Το Mazda 2 έχει μια σπαρτιάτικη λογική: «αυτό που χρειάζεσαι, εκεί που το χρειάζεσαι, τη στιγμή που το χρειάζεσαι».
Το αυτοκίνητο, απαλλαγμένο από εντυπωσιασμούς, σου ζητά να ασχοληθείς μαζί του, να το ανακαλύψεις στα όρια που σου θέτει, δίχως να σε παραπλανά, δίχως να ισχυρίζεται ότι είναι κάτι άλλο πέρα από αυτό που επέλεξες να πάρεις.
Οι Ιάπωνες χαρακτηρίζονται από μια αυστηρή, σκληρή φιλοσοφία, όπως και οι Σπαρτιάτες, των οποίων η φιλοσοφία παραμένει ζωντανή έως σήμερα. Καθαρά και ξάστερα. Αυτό στα μάτια μου συνιστά τιμιότητα
O απολογισμός μετά από δύο χρόνια χρήσης
Επέλεξα την έκδοση Homura e-Skyactiv, με 6άρι σασμάν, σε χρώμα Soul Red Crystal και 90PS.
Παρόλο που παρήγγειλα το μοντέλο του 2023, μου ήρθε η facelift έκδοση. Σήμερα, μετά από δύο χρόνια χρήσης και 25.000 χλμ, αναφέρω:
- Χρώμα
Εκπληκτικό! Μοναδικές αποχρώσεις στο φως ή το σκοτάδι, αρκεί να είναι φρεσκοπλυμένο.
Στα μείον η αδυναμία να αναπαραχθεί, όπως λένε οι φήμες στα φανοποιεία καθώς και η ευαισθησία στα πετραδάκια. Ας είναι.
- Χώροι
Ο χώρος αποσκευών είναι μικρός, ειδικά όταν αποφασίσεις να πας ταξίδι. Για αποσκευές έως τριών επιβατών είναι οριακός. Αν βάλεις κι άλλον, τα πράγματα ζορίζουν. Πολύ.
Το ίδιο συμβαίνει και με την καμπίνα που γενικά είναι μικρή, ας πούμε για μια οικογένεια με παιδιά στην εφηβεία. Προσωπικά, καλύπτει τις δικές μου ανάγκες.
- Κινητήρας – Κιβώτιο
Δεν έχει την αμεσότητα του τούρμπο. Λογικό.
Έχει όμως γραμμικότητα και, αν αποφασίσεις να ανεβάσεις στροφές κατεβάζοντας σχέσεις, μπορείς να κινηθείς γοργά.
Δεν έχει όμως νόημα να κυνηγάς τα φανάρια. Δεν είναι προορισμένος για αυτή τη δουλειά.
«Ποίημα» το κιβώτιο, με σαφέστατο κούμπωμα.
- Ένδειξη πίεσης ελαστικών
Εδώ έχουμε φάουλ. Υπάρχει μόνο μία γενική ειδοποίηση που σε ενημερώνει πως κάποιο ελαστικό έχει χάσει αέρα, αλλά δε σου λέει ποιο και πόσο.
Προφανώς και υπάρχει αισθητήρας σε κάθε ελαστικό, όμως δεν παρέχεται αντίστοιχη ενημέρωση.
Ίσως κάποιοι hackers να έχουν «σπάσει» το μενού και να κατάφεραν να βλέπουν ένδειξη ανά ελαστικό. Λες;
- Οθόνη
Τόσο-όσο. Απλή, «ελαφριά» γραφικά και μενού.
Χειρισμός touch μόνο εν στάσει, εν κινήσει από το περιστροφικό διακόπτη μεταξύ των καθισμάτων.
- Τρελό tip
Oi Ιάπωνες έχουν επτά μπουτόν γύρω από το διακόπτη, εν είδει συντόμευσης. Γιατί επτά; Διότι, σύμφωνα με εργαστηριακές μελέτες, τόσες είναι οι θέσεις που μπορεί να επεξεργάζεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος ταυτόχρονα δίχως να χρειάζεται να αποσπάσει την προσοχή του από το δρόμο. Respect
Kεφάλαιο «Κατανάλωση»
Εδώ οι Ιάπωνες παίζουν τα ρέστα τους.
Μιλώντας με αριθμούς: ελάχιστη μέση τιμή 4,8lt/100km, μέγιστη μέση 5,9lt/100km.
Σε πρόσφατο ταξίδι Θεσσαλονίκη–Τρίκαλα–Καλαμπάκα και πίσω μέσω Γρεβενών, η μέση τιμή ήταν 5,1lt/100km.
Το πρόθεμα «e» στο e-Skyactiv αναφέρεται σε έναν αυτοφορτιζόμενο πυκνωτή όπου εξαντλείται φορτίζοντας τα ηλεκτρικά μέρη του αυτοκινήτου.
Οι Ιάπωνες στα reports τους λένε πως το 10% της ενέργειας που παράγει ο κινητήρας καταναλώνεται στο ρεύμα που χρειάζεται το αυτοκίνητο. Αυτό το 10% το παρέχει ο πυκνωτής.
Μπορείς από την 8άρα οθόνη να παρακολουθείς το διάγραμμα φόρτισής του (μέσω ρολαρίσματος με ταχύτητα ή φρεναρίσματος) και να «παίζεις» με τη ροή της κυκλοφορίας φορτίζοντάς τον. Για την ιστορία, στα 107gr/km οι ρύποι CO2
Οδική συμπεριφορά
Δεν είμαι «χεράς».
Ζηλεύω όμως πολύ εκείνους που ξέρουν να χειρίζονται τα αυτοκίνητα, διακρίνοντας πού είναι το όριο και πότε αποφασίζουν να το ξεπεράσουν.
Διατηρώ ένα ήπιο προφίλ ή, για να το πω διαφορετικά, δουλεύω το αυτοκίνητο κάτω απ’ τα 10/10. Θέλει ασφαλές περιβάλλον ο πειραματισμός και οι δρόμοι δεν ενδείκνυνται επ’ ουδενί για «καγκουριές».
Αυτό που εισπράττω απ’ το αυτοκίνητο είναι μια ανώτερη αίσθηση ποιότητας στην κύλιση, την ηχομόνωση και το χειρισμό του καθώς και ότι είναι «δεμένο» γύρω από τον οδηγό
Συμπέρασμα
Το Mazda2 είναι ένα έξυπνο αυτοκίνητο.
Στυλάτο, με ιδιαίτερο χαρακτήρα, γεμάτο προτερήματα απ’ την οπτική του σκοπού που εξυπηρετεί και ελαττώματα από μία, ίσως φλύαρη, άλλη άποψη. Εκτιμώ ότι τέκεται άφοβα απέναντι στον ανταγωνισμό, δίχως κόμπλεξ. Ή τουλάχιστον, στάθηκε
Info: mazda.gr / Photo: Αρχείο Πέτρου Πετράκη / 4Drivers
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.
Διαβάστε μας (και) στο Protagon
Διαβάστε μας (και) στο Autotypos
Ίσως να σ’ αρέσει
